نظرات کاربران درباره کتاب دست‌های آلوده

این کتاب در مورد دو رویی و دو رنگی سیاست است. سیاست ایجاب می کند دروغ گفت، با دشمن ساخت و پاخت کرد، با دشمن صلح کرد. هم چنین با رقبای خود در احزاب دیگر. سیاست به درد آدم های صاف و صادق نمی خورد.چراکه آنها را به کشتن می دهد.

همه دعواها الکی است و به خاطر قدرت است و هر وقت برای رسیدن به قدرت نیاز به مصالحه باشد همه تفکرات سیاسی با هم قهوه می خورند و به راحتی حرف می زنند .ژان پل سارتر

نفسگیر و زیبا. شخصیت پردازی فوق العاده. هرکدوم از شخصیت های اصلی این نمایشنامه میتونن نماینده ی تام تیپ های مختلف سیاسی تو زمان های مختلف باشن. سارتر به خوبی تونسته به مخاطب نشون بده که هوده رر و هوگو دو وجه یک انسان سردرگم بین افراط و تفریط هستن که در نهایت هر دو به نحوی شکست خورده اند؛ یکی با کشته شدن توسط اونیکی، اونیکی با کشتن اینیکی! فکر کنم سارتر میخواست بگه که باید هورر و هوگو با هم ترکیب میشدن تا چیز درستی از آب درمی اومد! صفحات آخر کتاب، بحثهای نهایی هوگو و اولگا فوق العاده ست! خوددرگیری انسان رو به خوبی ... به خوبی نه، فوق العاده نشون میده! من شیفته ش شدم. فقط اشتباهات تایپی زیاده.

«هوگو در این گیر و دار دلبسته‌ی همسر هوده‌رر می‌شود» خلاصه‌ی غلط! خود نمایشنامه هم زیاد باب طبع من نبود. البته ایده جالبی بود، اما بخشی از دیالوگ‌ها رو دوست نداشتم، و همینطور ترجمه یکدست و روان نبود، با دوگانگی زبانی.

بنظر من چنتا نکته رو میشه از این کتاب برداشت کرد ونویسنده بهش اشاره کرده: ۱.نویسنده در تلاشه تا اهداف احزاب رو نشون بده که مدام در حال تغییرن و خیلی ازونها به هدف اولیشون پایبند نیستن. ۲.کشتن برای قدرت خیلی توی سیاست مرسومه ۳.قدرت انسان ها رو عوض میکنه....اونها حاضرن برای قدرت دروغ بگن آدم بکشن ....اعمالی که توی هر دین و مذهبی نکوهش شده درکل خیلی نکات میشه از کتاب درآورد. راجع به خود نمایش نامه از لحاظ غیرقابل پیش بینی بودن خیلی عالیه و همین باعث بالا اومدنش شده تا حدودی.... اما در کل زیاد از داستانش خوشم نیومد

20 به کتاب ،20 به نویسنده و 20 هم به طرح روی جلد ،جلال هم که جای خود داره ،مخلص کلام شیر مادرت حلالت با کتابی ک نوشتی

کتاب خیلی خوبی بود دقیقا همینطوره باید توی گروهها و حزبهای سیاسی بود تا گند و کثافتشون رو ببینی باید بینشان بود تا ببینی اعمال و رفتار رهبران چقدر با گفتارشون فرق میکنه برای کسب قدرت تن به هر رذالتی میدهند

این نمایشنامه مثل یک چاقوی دو لبه برای افرادی است که می خواهند مبارزه با حکومت یا سیستم ناکارآمدی را آغاز کنند از یک طرف ( منفی) افراد حقیقت جو با تطبیق رویدادهای نمایشنامه با وضعیت سیاسی اجتماعی روزگار خود ممکن است از عضویت و فعالیت در تشکیلات و یا حتی یک تجمع مسالمت آمیز خودداری کنند و مایوسانه همه مبارزات را از ابتدا شکست خورده تلقی کنند ( البته در دنیای واقعی انسان ها معمولا میوه مبارزات خود را می چینند که اگر اینگونه نبود هنوز برده داری در دنیا رواج داشت و حکومت آپارتاید در آفریقای جنوبی جولان میداد و زنان اروپا و آمریکا حق رای نداشتند و....) از طرف دیگر ( مثبت) به آزادیخواهان می آموزد که هرگز در تلاش های صادقانه خود، وجدان و اخلاقیات خود را فدای اسامی و شهرت سازمان یا حزب یا تشکیلاتی که عضویت آن را داوطلبانه پذیرفته اند، نکنند. مبارزان راه آزادی همواره باید مراقب باشند در تلاش برای درمان بیماری های سیاسی و اجتماعی حاکم بر جامعه ، خود بیمار نگردند!

بسیار نمایشنامه ی گیرا و جذابی بود ، من هم مانند هوگو از رفتار و منش و البته عقائد نه چندان جالب هوده رر خوشم آمده و از افرادی مانند لویی که نماد انسانهایی خشکه مقدس که فقط نظر خود را قبول دارند و مصلحت اندیشی را مختص خود میدانند متنفر و بیزارم . هوگو قربانی زود باوری و اعتماد های بیجای خود شد . و چه جالب است که بسیاری از آرمان ها و عقائد و افکار حزبشان قرابت خاصی با حزب توده و سازمان مجاهدین دارد ، دقیقا همچین تشکیلاتی را با همان اهداف در تاریخ کشور خودمان داشته ایم و شک ندارم که در هر انقلابی در دنیا همچین تشکیلاتی با همان رویکردها وجود داشته است و خواهد داشت چون سناریو نویس قهاری پشت این جریان ها وجود دارد و او کسی نیست جز ابلیس ، که تمام تلاش خود را میکند تا انسان را از انسانیتش دور کند به هر نحوی که شده ،

نمایش نامه بسیار جالبی است که در مورد سیاست و احزاب سیاسیت، کتاب راجع به فردی ست که به یک حزب سیاسی بسیار معتقد است و برای آن بسیار تلاش میکند و به زندان میرود و.... ولی بعدا متوجه میشود آرمان های حزب کاملا تغییر کرده و...، کتاب کاملا به پیچیدگی و غیرقابل پیش بینی بودن سیاست اشاره دارد، بنظر من خیلی خوب و جالب و آموزنده بود

واقعا لذت بخش بود برای منی که عقاید سیاسی و علاقه به سیاست دارم

از این کتابهاست که نمیشه زمینش گذاشت. جالب بود.

کتاب بسیار خوبی است . و فکر می کنم که از چند نظر حائز اهمیت است ‌. اول از نظر ادبی و بخصوص ادبیات نمایشی اثر مهمی است که در بسیاری از کشور ها این اثر به روی صحنه رفته . و از نظر ایدئولوژی و فلسفه اگزیستانسیالیتی که اصول مهم بیان شده در این فلسفه در این کتاب به دفعات ذکر شده از قبیل : وضعیت اولیه ( تولد - خانواده ) ، آزادی، انتخاب ، مسئولیت انسان ، دلهره ناشی از آزادی . همچنین این اثر از جنایت و مکافات داستایوفسکی و شخصیت اول آن هم بسیار بهره برده . و این در حالی است که داستایوفسکی رو هم از اولین اگزیستانسیالیتی ها می دونند. و دیگر از نظر تاریخی و بیان پیچیدگی جامعه سیاسی آن زمان فرانسه ، اتحاد حزب کمونیست فرانسه با احزاب لیبرال و سلطنت طلب و غیره . سارتر در این کتاب سیاست های محافظه کارانه حزب کمونیست فرانسه را نقد می کند و کمونیست ایده الش را در شخصیت هوگو معرفی می کند.

این کتاب یه نمایشنامه ی سیاسی هست . اوایلش هوگو خیلی حرف میزد حوصله ام رو سر میبرد ومنم بعضی جمله ها رو نخونده ردمیکردم. اگه سیاست رو دوست دارین. بخونیدش

سیاست با وجود کثیف بودنش از خود گذشتگی می خواد ،فرمان قتل از طرف یک سیاست مدار شاید جلوی یک قتل عام رو بگیره ، ولی ما فقط اون قتل رو می بینیم ...به نظر من سیاست ابزار ،مهم هدف که اگه درست باشه اون ابزار هم موجه جلوه می کنه و البته بالعکس ...

من آدم ها را همان طور که هستند دوست دارم. باتمام کثافت ها و با تمام حقه بازی ها و بدی هاشان.من صدای آنها را،دست های گرم شان و پوست بدنشان را دوست دارم .نگاه های مضطرب شان را و مبارزه نومیدانه ای را که هر کدام شان در مقابل مرگ و رنج می کنند دوست دارم.بنظر من این که در تمام دنیا یک آدم کمتر باشد یازیادتر حساب است. قیمتی است.

یک نمایشنامه سیاسی بسیار عالی. بهترین ترجمش همین ترجمه جلال هست. فقط اولش قسمت صحبت های هوگو شاید یه خورده کسل کننده باشه، بهترین کتاب درباره آشنا شدن با رهبران حزب ها تا متوجه بشیم که بشتر رهبران احزاب گفته ها و عملشون باهم فرق میکنه، در کل خیییلی ارزش خوندن داره😉

نمیدونم چرا من ژسیکا رو بیشتر از اولگا دوس دارم 😐

تا وسط داستان خسته کننده بود اما بعد عالی بود ارزش خوندن داره واقعا

همه ما این جمله رو شنیدیم ک سیاست پدر و مادر نداره، حتی توی کتاب هم به این نکته اشاره میشه: (( خیال میکنی با کمال معصومیت و دور از هر گناهی میشود حکومت کرد؟ )) کتاب پیش رو، نماشنامه ای با موضوع سیاسی در هفت پرده در کشوری خیالی، بین سالهای ۱۹۴۳ و ۱۹۴۵ هست. پرده اول به زمان حال مربوط میشه و از پرده ۲ تا ۷، داستان به گذشته و اتفاقهای اون برمیگرده و تشریح وقایعی ک اتفاق افتاده. داستان در مورد جوانی هست ک از خانواده نسبتا پولداری خسته شده و برای اینکه خودش رو به همه ثابت کنه از خانواده فرار کرده و وارد حزبی شده ک هر کاری بهش دستور بدهند، باید چشم و گوش بسته انجام بده، حتی اگه خلاف میل باطنیش باشه. بیشتر توضیح نمیدم و توصیه میکنم خودتون بخونید و لذتش رو ببرید، چون کتاب جذابی هست و من رو طوری دنبال خودش کشوند ک توی دو روز تمامش کردم، امیدوارم شما هم از خوندنش لذت ببرید😊