نظرات کاربران درباره کتاب کمبود

عنوان اصلی این کتاب به زبان انگلیسی «کمیابی؛ چرا کمیابی این‌قدر مهم است؟» بوده(اما به نام«فقر احمق می‌کند» هم منتشر شده)مولاینیتن و شفیر در این کتاب تلاش می‌کنند نشان دهند که مسئله «کمیابی» نقش مهمی در پدید آمدن، تداوم و فرونشاندن فقر دارد. این کتاب همچنین ایده‌هایی را پیشنهاد می‌دهد تا از طریق آن‌ها افراد و گروه‌های مردمی بتوانند کمیابی را مهار کرده و از این طریق به موفقیت و خشنودی دست یابند.طبق نظر مولاینیتن و شفیر، نویسندگان کتاب، کمیابی وقتی به سراغ آدم‌ها می‌آید که آن‌ها احساس کنند مقدار کمتری از هر چیز را – نسبت به مقداری که فکر می‌کنند واقعاً نیازمندش هستند – در اختیار دارند. نویسندگان توضیح می‌دهند که کمیابی همچون ریسمانی همه معضلات بزرگ جوامع را به هم پیوند می‌دهد؛ کمیابی به‌دشواری از بین می‌رود، اما در مقابل، مفهومی است که انسان را در خود فرومی‌برد و تأثیرات مهمی بر رفتار، عواطف و تفکرات بشر می‌گذارد. مولاینیتن و شفیر معتقدند با شروع نگریستن به جهان از دریچه کمبود و کمیابی منابع، مشکلات زندگی مدرن بیشتر به چشم می‌آید و کتاب فقر احمق می‌کند تلاش می‌کند صورت‌بندی جدیدی از این مشکلات و البته تعدیل آن‌ها ارائه کند. این کتاب، نه‌تنها نشان می‌دهد که کمیابی منابع ما را محدود کرده و می‌کند، بلکه مشخص می‌کند که چگونه افراد و سازمان‌ها می‌توانند برای رضایت و موفقیت بیشتر، منابع محدودشان را مدیریت کنند. در این کتاب تبیین می‌شود که چگونه کمیابی به شکلی اعجاب‌آور ذهن همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و چطور ابعاد مختلف زندگی ما تحت تأثیر ذهنیت کمیابی است؛ همچنین این کتاب توضیح می‌دهد که چطور سازمان‌ها و تک‌تک افراد می‌توانند کمیابی را مهار کرده و به موفقیت و رضایت بیشتری برسند.در این کتاب یک طرز فکر قدیمی مورد بازسنجی و ارزیابی قرار می‌گیرد؛ طرز فکری که می‌گوید: افراد فقیر به این خاطر فقیرند که تصمیمات بدی می‌گیرند. اما مولاینیتن و شفیر در کتاب‌شان این مسئله را رد کرده و اظهار می‌کنند که ماجرا کاملاً برعکس است؛ درواقع افراد به این خاطر تصمیمات بدی می‌گیرند که فقیر هستند، نه این‌که تصمیمات بدی می‌گیرند و فقیر می‌شوند. از نظر آنان فقر، ساختار روانی خاصی را برای افراد متفاوت در تلاش برای مدیریت بهینه آنچه نیاز دارند، ایجاد می‌کند و باعث می‌شود مثلاً افراد موفق اما پرمشغله به همان دلایلی که افراد فقیر نتوانسته‌اند پول خود را مدیریت کنند، نمی‌توانند وقت خود را به‌طور کارآمد مدیریت کنند. به‌عبارت‌دیگر مولاینیتن و شفیر دریافته‌اند که فقر به ویژگی‌های شخصیتی و عدم مدیریت درست منابع بستگی ندارد. افراد فقیر تحت پدیده‌ای به نام کمیابی نمی‌توانند ذهن خود را بر روی تصمیمات درست متمرکز کنند و درنتیجه هرروز به فقر خود دامن می‌زنند.همچنین نویسندگان کتاب فقر احمق می‌کند در این فصل می‌گویند کمیابی هم اثرات منفی دارد و هم اثرات مثبت و این بستگی دارد به اینکه آیا کمیابی باعث می‌شود عوامل مهم زندگی فردی همچون مسکن، بیمه و سایر نیازمندی‌های بنیادی را نادیده بگیریم یا نه. به گفته آن‌ها کمیابی از ما عوارض پهنای باند می‌گیرد. پهنای باند فضایی شناختی است که به کارِ اندیشیدن و تحلیل مسائل و حل مشکلات می‌آید. کمبودِ پهنای باند باعث می‌شود ضروری‌ترین کارکردها و ظرفیت‌های زندگی روزمره، مانند هوش سیال و کنترل اجرایی، را از دست بدهیم. این نشان می‌دهد که کمیابی تا چه اندازه بر رفتار، تفکر و تصمیم‌گیری‌های انسان تأثیر دارد. از نظر مولاینیتن و شفیر جای خالی، یعنی پس‌ماندِ منابع (پول، زمان و…) که در دسترس فرد است تا در صورت نیاز از آن‌ها استفاده کند، مهم‌ترین عامل برای درافتادن در این چرخه کمیابی است.افراد دارای جای خالی و افرادی که فاقد آن‌اند، بسیار باهم تفاوت دارند. برای افراد کم‌درآمد، هر دلار که خرج می‌شود تأثیر بیشتری بر بودجه آن‌ها دارد و بنابراین از ارزش بیشتری برخوردار است. به همین دلیل است که افراد کم‌درآمد بیشتر از سایر افراد قیمت‌ها و تخفیف‌ها را دنبال می‌کنند و دائماً به دنبال قیمت‌گذاری و هزینه فرصت معاملاتی هستند که انجام می‌دهند. افراد کم‌درآمد بارها به دام چرخه کمیابی می‌افتند، زیرا در مورد آینده خود فقرِ برنامه‌ریزی دارند. تونل‌زنی و پهنای باندِ کاهش‌یافته افراد را بر آن می‌دارند تا بر وظایف فوری متمرکز شوند. وظایف فوری، افراد زیادی را بر آن می‌دارد تا به راه‌حل‌های دم‌دستی، مانند وام گرفتن، روی بیاورند که عواقب مهمی به بار می‌آورند. بدون برنامه‌ریزی و صرفاً با دنبال کردن وظایف فوری، افراد کم‌درآمد آمادگی ندارند تا شوک‌ها و رخدادهای عظیمی را که جای خالیِ بیشتری طلب می‌کنند، مدیریت کنند، و ازاین‌رو به دام چرخه کمیابی می‌افتند.آماده بودن برای آینده، اجتناب از تونل‌زنی و توجه به پهنای باند بهترین راه برای مقابله کردن با اثرات کمیابی است

من این کتاب رو با عنوان فقر احمق میکند از انتشارات ترجمان مطالعه کردم ...فرقی نداره هر کدومش رو بخونید عالی هست مفاهیم کمیابی و تسخیر شدن ذهن رو به خوبی توضیح داده .امیدوارم کتاب ذهن شما تسخیر کنه

این کتاب از نظر اینکه طبق تحقیقات و پژوهش ها بود خیلی منطقی هستش و جالبه ولی اصل اولیه این کتاب در مورد پول بر اساس یک فرض اشتباه هستش و اون هم محدود در نظر گرفتن پول هست. پول رو مثل زمان فرض کرده که محدودِ و با فرض ثابت گرفتنش بقیه مسائل رو توضیح میده ولی پول محدودیتی مثل زمان نداره و میشه درآمد رو افزایش داد . و اینکه این کتاب به بحث خیلی کلان در مورد فقر و کمبود زمان پرداخته . و برای افرادی که از فقر شدید ثروتمند شدن و تعدادشون هم کم نیست توجیهی نداره . اگر گفته های کتاب رو درست در نظر بگیریم کسی که فقیر هستش تا ابد باید فقیر بمونه ولی چیزی که در واقعیت میبینیم خلاف این هستش و چه بسا افرادی که دچار کمبود بسیار شدیدی بودن و همین کمبود انگیزه ایی شده برای ثروتمند شدنشون و جبران این کمبود . و گفتم علت اصلی اینکه این مورد رو کتاب توضیح نداده اینه که پول رو مثل زمان محدود در نظر گرفته و این پیش فرض غلطیه.

نام اصلی کتاب کمپوت هستش