بریده‌هایی از کتاب اول شخص مفرد

«دوست داشتنِ دیگری یک‌جور بیماری روانی است که بیمه‌های تأمین اجتماعی پوشش نمی‌دهند.»

یک اسم خشک‌وخالی گاهی می‌تواند قلب آدم را به لرزه دربیاورد.

هیچ‌وقت دوست نداشته‌ام کتابی را که آغاز کرده‌ام نیمه‌تمام رهایش کنم. همیشه امیدوارم آخر کتاب اتفاق جذابی بیفتد، هرچند احتمال چنین اتفاقی بسیار کم باشد.

عشق همان سوخت ضروری‌ست که به ما امکان ادامهٔ زندگی را می‌دهد. ممکن است آن عشق روزی تمام شود یا ممکن است به جایی نرسد. اما حتی اگر از بین برود یا یک‌طرفه هم باشد، بازهم می‌توانی به خاطرهٔ دوست داشتن یا عاشق کسی بودن بچسبی؛ و این منبع ارزشمندی از گرماست.

از دست رفتن رؤیاها به‌مراتب اندوه‌بارتر از مرگ موجودی زنده است.

گاهی اوقات اما ندانسته و ناخواسته احساسات دیگران را لگدکوب، غرورشان را جریحه‌دار و حالشان را خراب می‌کنیم.

مسائل مهم را در مدرسه درس نمی‌دهند.

گفت: «البته که سخت است. هیچ‌چیز ارزشمندی در این جهان وجود ندارد که به‌آسانی به دست آید.»

حقیقت این است که شکست‌هایی که زندگی برای ما به همراه می‌آورد، بسیار بیشتر از پیروزی‌هایش است؛ و حکمت واقعی از این حاصل نمی‌شود که بدانیم چطور کسی را مغلوب کنیم، بلکه از یادگیری پذیرش شکست حاصل می‌شود.

جایی شنیدم یا خواندم که بهترین دورهٔ زندگی ما زمانی بود که موسیقی پاپ واقعاً برایمان مهم بود و با ما حرف می‌زد.