بریده‌هایی از کتاب استعداد نافرمانی و شکستن قوانین کار و زندگی

نافرمان‌ها مشکل نمی‌سازند، مشکلات نافرمان می‌سازند.

طبق گفتهٔ اریک اشمیت، مدیر اجرایی گوگل: "این شرکت را با پرسش‌ها اداره می‌کنیم نه پاسخ‌ها."

نافرمان‌ها مشکل نمی‌سازند، مشکلات نافرمان می‌سازند.

با دوستان‌مان که وقت می‌گذرانیم، تبدیل به آدم‌هایی می‌شویم که با همهٔ صحبت‌ها و نظرات آن‌ها موافقیم، حتی اگر به‌شدت با استدلال‌هایی که مطرح می‌شود، مخالف باشیم. گاهی احساساتی را ابراز می‌کنیم که حس قلبی‌مان نیست و فقط می‌خواهیم نزدیکان‌مان را خوشحال و راضی نگه داریم.

خیلی از ما بیشتر مواقع درگیر این نوع اعلام‌های پرهزینه هستیم. بسیاری از خصوصیت‌های فردی که دل‌مان می‌خواهد به بقیه نشان بدهیم، مثل تعهد، فداکاری، همکاری و ثبات‌قدم، قابل مشاهده نیستند. در نتیجه، ممکن است ساعت‌ها در کلاس یوگا وقت بگذارنید، نه برای لذت بردن بلکه به این دلیل که به همسرتان ثابت کنید آدم با برنامه و منضبطی هستید. همچنین ممکن است در یک مدرسهٔ کسب‌وکار بسیار گران‌قیمت ثبت‌نام کنید تا اعتبار، هوش و ثبات قدم خود را به کارفرمای آتی خود، نشان بدهید. علائمی مانند اتومبیل‌های تندرو، کت‌وشلوارهای فانتزی و جواهرات، ویژگی مهمی را به بقیه اعلام می‌کنند: آن‌ها ارزان نیستند. حتی در کارهایی که بار مالی هم ندارند مثل کلاس‌های یوگا، ما مخفیانه وقت و تلاش خود را غارت می‌کنیم. درحالی‌که می‌توانیم آن را صرف فعالیت‌های لذت‌بخش‌تری بکنیم.

قدرت، مشکل را پیچیده‌تر می‌کند. در کارمان، پله‌های ترقی را که طی می‌کنیم به خودمان غرّه می‌شویم. تمایل پیدا می‌کنیم که حس کنیم اطلاعاتی که ثابت می‌کنند ما اشتباه کرده‌ایم، تهدید محسوب می‌شوند. اگر مراقب نباشیم، به‌مرور زمان تبدیل به مسئولانی می‌شویم که پذیرش نظرات دیگران برایشان دشوار خواهد بود

کنجکاوی ما را به شیوه‌های جدید تفکر ترغیب می‌کند. مفروضات را به چالش می‌کشد و محرک تغییر و دگرگونی است. طبق گفتهٔ اریک اشمیت، مدیر اجرایی گوگل: "این شرکت را با پرسش‌ها اداره می‌کنیم نه پاسخ‌ها."

برای زنان سخت‌تر است که در کارشان پیشرفت کنند. در تحقیقی که سال ۲۰۱۴ انجام شد، از داده‌های مربوط به ۲۴۸ مورد بررسی عملکرد در ۲۵ شرکت دریافتند که ۵۹ درصد از بررسی‌های عملکرد مردان و ۸۸ درصد از موارد مربوط به زنان دارای بازخورد انتقادی است. هم زنان و هم مردان بازخورد سازنده داشتند. اما زنان براساس شخصیت‌شان بیشتر مورد نقد قرار گرفته بودند.

خطر باور همه چیزدانی، ما را به‌سمت توجیه عقلانی نظرات و تصمیمات قبلی‌مان سوق می‌دهد.

نتایج نشان داد که دستیابی به راه‌حل‌های موفق، بیشتر حاصل صرف زمان و تلاش مجدانه است تا تخصص.

گاهی بد نیست شرایط نامساعد را تجربه کنیم. آسایش و راحتی، بیش از حد جدی گرفته شده‌اند. آن‌ها برخلاف تصورمان، ما را شاد نمی‌کنند.

زمانی که از کنجکاوی استقبال می‌کنیم، بیشتر مایل خواهیم بود که موقعیت‌ها را به شیوه‌ای مثبت تغییر دهیم. کنجکاوی سبب می‌شود مشکلی سخت در محل کار برایمان به چالشی جالب تبدیل شود. ملاقات تنش‌زا با رئیس برای ما تبدیل به فرصتی برای یادگیری شود. اولین قرار آشنایی اعصاب خردکن، تبدیل به شبی هیجان‌انگیز با یک آدم جدید خواهد شد. و سبد آبکش هم تبدیل به کلاه می‌شود. به‌طور کلی کنجکاوی ما را برمی‌انگیزد تا موقعیت‌های پُر تنش را به‌عنوان چالش در نظر بگیریم و نه تهدید. در مورد مشکلات‌مان خیلی راحت‌تر صحبت کنیم و برای حل مشکلات‌مان رویکردهای جدیدی را امتحان کنیم.

نامنطبق بودن، نه‌تنها زندگی حرفه‌ای، بلکه زندگی شخصی‌مان را نیز بهبود می‌بخشد.

تحقیق دیگرم، در مورد مهمانی باشگاه گلف‌بازان بود. همهٔ اعضاء آن باید با کراوات مشکی وارد شوند. اما شرکت‌کنندگان در تحقیق، به مهمانی که با کراوات قرمز در مهمانی شرکت کرده بود، امتیاز بیشتری دادند. آن‌ها حتی او را گلف‌باز بهتری می‌دانستند. مطمئناْ او این کار را از سر بی‌عرضگی نکرده بود. او رئیس قلمرو خودش بود، یک نافرمان.

بداهه به ما می‌آموزد، گاهی بد نیست شرایط نامساعد را تجربه کنیم. آسایش و راحتی، بیش از حد جدی گرفته شده‌اند. آن‌ها برخلاف تصورمان، ما را شاد نمی‌کنند. با آن‌همه آسودگی، توان پیش‌بینی اینکه چه اتفاقی در آینده رخ می‌دهد را از دست می‌دهیم. اگر نمی‌خواهیم آینده با هدایایش ما را غافلگیر کند، بهتر است مثل کودکی که خواب بابانوئل را می‌بیند زندگی نکنیم.

رسوم و آیین‌هایی که در سازمان و جامعه با آن‌ها سروکار دارید، به‌طور معمول ماندنی نیستند، مگر اینکه تفکری پشت آن‌ها باشد. روانشناسان و جامعه‌شناسان این پدیده را سوگیری وضع موجود نامیده‌اند.

وقتی در فعالیت‌های جدید مشارکت می‌کنیم و مهارت‌های جدیدی به‌دست می‌آوریم، احساس ما نسبت به اینکه چه کسی هستیم، وسعت می‌یابد. درست مثل تعداد صفاتی که برای توصیف خودمان به‌کار می‌بریم. این امر، به نوبهٔ خود، وقتی از محدودهٔ راحتی‌مان خارج می‌شویم، اعتمادبه‌نفس‌مان را برای رسیدن به هدف افزایش می‌دهد. تعهدمان برای رسیدن به مقصد، بدون توجه به سختی‌های راه بیشتر می‌شود.

در ارتباط با علامت‌ها، سرپیچی از هنجارها نشانگر خودمختاری فرد برای رفتارکردن طبق میل خود و پرداختن بهای عدم تطابق است.

نافرمان‌ها همیشه خود خودشان هستند

بچه‌ها پیوسته در حال دیدن، شنیدن و بازی کردن با چیزهای جدید هستند.