بریده‌هایی از کتاب چگونه دیگران را مدیریت کنیم

باید با دیگران به‌گونه‌ای رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند.“ یکی از طراحان کار کشتهٔ آگهی‌های تجاری می‌گوید،” حتی اگر زیاد نوع دوست نیستید و تنها برای پول، اعتبار و ترفیع کار می‌کنید مطمئن باشید تنها راه برای دستیابی به همهٔ آن‌ها پیروی از این قانون طلایی است.“

باید با دیگران به‌گونه‌ای رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند.“

تنها راه برای ایجاد روابط معتمدانه احترام به شأن و منزلت دیگران می‌باشد.

اعضای تیم، رهبران فردا هستند.

می‌شود. بزرگترین پاداشی که یک رهبر می‌تواند بدست آورد (بزرگترین میراثی که می‌تواند به‌جای بگذارد) یک گروه از افراد با استعداد، با اعتماد به‌نفس و کاردان است که خود آمادهٔ هدایت کردن دیگران هستند.

یادداشت‌های خصوصی بفرستید،” اظهار نظر امروز شما بسیار عالی بود. شما کاری کردید که ما روی کارمان تمرکز بیشتری داشته باشیم“ و به خاطر داشته باشید که موفقیت ایشان، موفقیت شماست

تعریف و تمجیدهای واقعی و صادقانه را در جلوی جمع انجام دهید:”

یک رهبر قوی باید همیشه و در همهٔ کارهای مربوط به گروه شرکت کند.

افراد هنگامی که مورد تعریف و تمجید دیگران قرار می‌گیرند می‌توانند پیشرفت و تغییرات خود را ببینند و احساس فوق‌العاده‌ای نسبت به خود پیدا کنند.“

هنگامی که از شما انتقاد می‌شود، رهبری باهوش باشید و دقیقاً روشی عکس آن چیزی که باعث شده مورد انتقاد قرار بگیرید در پیش گیرید.

مردم همیشه از اینکه تعریف و تمجیدها شامل حال آن‌ها نیز شود، خوشحال می‌شوند و آن‌را ارج می‌نهند. این امر آن‌ها را تشویق می‌کند تا نهایت تلاش خود را بکنند و باعث می‌شود که بخواهند دوباره با رهبری کار کنند که آن‌ها را به سمت آن موفقیت هدایت کرده است. این نوع لطف و محبت یک منفعت دیگر هم دارد: آن رهبر در آخر اعتباری وصف نشدنی به‌دست می‌آورد.

زمانی که یک تیم خوب عمل می‌کند، وظیفهٔ رهبر این است که این پیروزی را در بین همه تقسیم کند. یک تعریف و تمجید عمومی، پاداش به کارمندان و چاپ این موفقیت در مجلهٔ شرکت، همه روش‌های خوبی برای تشویق هستند.

راه حل‌ها را دیکته نکنید. اصرار نکنید که کارها به روشی خاص انجام شوند.

افراد باید احساس کنند که همکاری‌شان مهم است. در غیر این صورت توجه کمتری به وظایفشان می‌کنند.

آنچه به یک تیم چنین رشد ویژه‌ای می‌بخشد تصویر واحدی است که هر عضو در ذهن دارد. نظرات، خلاقیت و نبوغ هوشمندانه در نهایت باید از خود گروه ساطع شود. اما اغلب برای متمرکز کردن تمام آن انرژی، یک رهبر قوی مورد نیاز است تا تصویر را روشن توضیح دهد، اهداف را پایه‌ریزی نماید و به افراد کمک کند تا بفهمند که گروه با چه هدفی تشکیل شده است و به اعضای گروه نشان دهد که چطور موفقیت‌های آن‌ها بر دنیای بیرون تاثیر خواهد گذاشت.

می‌گوید،”یک شرکت نوین نمی‌تواند متشکل از رئیس و مرئوس باشد، بلکه باید به‌عنوان یک تیم سازماندهی شود.“

در سازمان‌هایی که به خوبی رهبری می‌شوند بسیاری از پاسخ‌ها در گروه‌ها یافت شده است. در این گونه سازمان‌ها اغلب از افراد خواسته می‌شود که فراتر از مقررات یا شان و مرتبهٔ معمولشان کار کنند.

نظام سلسله مراتبی برای دولت‌ها و شرکت‌ها نیز مؤثر نخواهد بود.“ واضح است که آنچه مورد نیاز است ساختاری می‌باشد که آن سختگیری و مقرراتی بودن قدیمی را معتدل می‌کند و به مردم اجازه می‌دهد تا بهترین و خلاقانه‌ترین کارها را ارائه دهند و به استعدادهایی که سال‌ها نهفته و خاموش بوده‌اند اجازه رشد دهد.

در گذشته، سازمان‌های بزرگ همانند هرم شکل گرفته بودند. آن‌ها در پایین‌ترین لایه کلی کارگر و در لایه‌های بالاتر سرپرستان و مدیران را داشتند. هر لایه نسبت به لایهٔ زیرین خود قدرت بیشتری داشت و این ساختار چند لایه‌ای با مهارت بالا رفته و به نقطه‌ای عالی و قابل پیش‌بینی می‌رسید. اما آیا این روش برای سازماندهی یک شرکت، بیمارستان یا مدرسه نیز بهترین روش بود؟ اکنون شاید برای برخی از افراد تعجب‌آور باشد، اما این گونه هرم‌ها در حال فرو ریختن هستند. تمام آن مدیران خشک و مقرراتی و سلسله مراتب دشوار نظارتی، همگی کارهای خلاقانه را سرکوب می‌کنند. جهان به سرعت در حال تغییر است؟

هیچ کس بیش از یک شنوندهٔ خوب متقاعد کننده نیست.