بریده‌هایی از کتاب نیلوفر عشق

اصلاً اندیشه‌یِ مشهور شدن فی نفسه زشت است، زیرا متضمن رقابت است، متضمن منازعه است، متضمن لگد کردن ذهن و عاطفه‌یِ مردم است، و این وحشی‌گری فقط از عهده‌یِ سیاست مداران بر می‌آید. به فراسوی شهرت و به فراسوی گرگِ درون و به فراسوی خوی حیوانی و به فراسوی سیاست برو. به ساحت قدسی و بُعد الهی خویش وارد شو. هیچ‌کس بودن، زیستن در ساحت عرفان و فرزانگی‌ست.

شهرت، نام جویی، تمنای شناخته شدن، سعادت نیستند. این‌ها در ذات خود خشن‌اند. مشهور شدن، یعنی در جاده‌یِ نفْس گام برداشتن، و نفْس گرگ است. به قول مولانا، نفْس اژدهاست. بنابراین، مفهوم شهرت و گرگی عمیقاً به هم گره خورده است.

زندگی، مدرسه‌یِ رازهاست: شاگردِ متواضعِ زندگی باش و توضیحی نخواه.