بریده‌هایی از کتاب درس هایی برای دنیای پساکرونا

ویروس جدید کرونا تقریباً به‌اندازهٔ یک‌ده‌هزارم نقطه‌ای است که در پایان این جمله قرار دارد.

رؤیای آمریکایی! اگر یک ایدهٔ نمادین در قلب کشور وجود داشته باشد، آن است که آمریکا جایی است که هرکسی می‌تواند در آن موفق شود، جایی است که بچه‌های آن درحالی رشد می‌کنند که از آن‌ها انتظار می‌رود عملکردی بهتر از والدینشان داشته باشند، جایی که یک نفر با هر پیش‌زمینه‌ای می‌تواند رئیس‌جمهور یا حتی بالاتر از آن، میلیاردر شود. آمریکا همچنان مثال‌های درخشانی از چنین موفقیت‌هایی دارد، از باراک اوباما گرفته تا استیو جابز. اما این‌ها فقط استثناهایی درخشان هستند، نه نمایانگر سرنوشت بیشترِ آمریکایی‌ها.

هیچ وقت اوضاع گل‌وبلبل نبوده است و دوره‌ای که مردم با حس نوستالژیک آن را به یاد دارند بسیار سخت‌تر از چیزی بوده است که در خاطرشان مانده.

در آمریکا، چهل‌وسه درصد از کسانی که به سؤالات نظرسنجی گالوپ در مۀ ۲۰۱۹ پاسخ داده بودند، موافق «نوعی سوسیالیسم» برای ادارهٔ کشور بودند، اما در سال ۱۹۴۲، فقط بیست‌وپنج درصد موافق چنین ایده‌ای بودند. به نظر می‌رسد انقلابی بی‌سروصدا در جریان است. کشوری که خود را مدافع سرسخت سرمایه‌داری تعریف می‌کرد گویا اکنون بیش از پیش درحال افتادن در دامن ایدئولوژی‌ای است که بیشترِ قرن بیستم را به مبارزه با آن گذرانده است.

آمریکا تبدیل به چیزی شده است که فرانسیس فوکویاما آن را وتوکراسی می‌نامید. نظام توازن قوا، که در همهٔ سطوح حکومت تکثیر شده، نظامی به وجود آورده است که باعث می‌شود هر عمل مثبتی بالاخره در سطحی با ممانعت کسی روبه‌رو شود. آمریکایی‌ها به ملت نه‌گو و مخالف تبدیل شده‌اند.

جاشوا لدربرگ در سخنرانی خود هنگام دریافت جایزهٔ نوبل گفت طبیعت معمولاً به‌دنبال برقراری تعادلی است که درنهایت، هم ویروس و هم میزبان زنده بمانند. اگر انسان از بین برود، انگل نیز نابود خواهد شد. نوع بشر و جوامع ما به‌طرز شگفت‌آوری خلاق و خوش‌فکرند. این سیاره به‌طور حیرت‌آوری انعطاف‌پذیر است.

در نظر من ترور بیولوژیک همیشه مهمترین خطریست که دست‌کم گرفته می‌شود.

عجیب است که ما آمریکایی‌ها هنوز نفهمیده‌ایم توسعهٔ شتاب‌زده و بی‌برنامه می‌تواند منجر به عکس‌العمل شدید طبیعت شود.

کووید۱۹ مثالی واقعی از اثر پروانه‌ای است که می‌گوید بال زدن یک پروانه ممکن است الگوهای آب‌وهوایی را در آن‌سوی دنیا تحت تأثیر قرار دهد.

لنین در جایی گفته بود: «تا دهه‌ها هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد، و ناگهان طی چند هفته، اتفاقاتی به‌اندازهٔ چند دهه رخ می‌دهد.»