بریده‌هایی از کتاب بابا لنگ دراز

برگشتن به یک محیط آشنا خیلی کیف دارد. من در این‌جا احساس آرامش می‌کنم. درست مثل این‌که همهٔ دنیا خانه خودم است و جزیی از همین دنیا هستی؛ نه آنکه قاچاقی بدان راه یافته باشم.

ولی شما را به خدا بابا، وقتی شما یک دختربچه ۹ ساله گرسنه‌ای را در آبدارخانه بگذارید که کارها را سیقل دهد و یک ظرف نان شیرینی هم پهلوی دستش باشد و تنهایش بگذارید چه انتظاری دارید؟ بعد وقتی که ناگهان به او سر می‌زنید و می‌بینید سر تا پایش پر از خورده نان است و آن‌وقت بازویش را بکشید و سیلی به گوشش بزنید بعد سر شام وقتی که دسر آوردند به او امر کنید که از سر سفره برخیزد و بعد به سایر بچه‌ها بگویید به علت این‌که دزدی کرده نباید دسر بخورد. آیا اگر فرار کند عجیب است؟ من فقط شش کیلومتر رفته بودم که مرا گرفتند و برگرداندند و تا یک هفته زنگ تفریح که بچه‌ها بازی می‌کردند مرا به تیر می‌بستند.

در مورد مذهب با سمپل‌ها صحبت کردن خالی از خطر نیست. خدای آن‌ها که آکبند و دست‌نخورده از اجداد خویش به ارث برده‌اند؛ نظرتنگ، غیرمنطقی، بی‌عدالت، خسیس، انتقام گیرنده و متعصب است. شکر خدا که من هیچ خدایی را از هیچ‌کس به ارث نبرده‌ام. من آزادم که خدای خود را آن‌طور که دلم می‌خواهد مجسم و انتخاب کنم. خدای من مهربان، بخشنده، دلسوز، چیزفهم و اتفاقاً خیلی هم شوخ‌طبع است. من سمپل‌ها را خیلی دوست دارم. استعداد عملی آن‌ها به استعداد علمی‌شان می‌چربد. به نظر من آن‌ها از خدای خودشان بهترند. به خودشان هم گفتم و خیلی از این حرف ناراحت شدند. آن‌ها مرا کافر می‌دانند و من آن‌ها را. بالاخره ما مسایل مذهبی را از صحبت‌های خود کاملاً حذف کردیم.

من خیلی تنها هستم و دلم می‌خواهد یک نفر به یاد من باشد.

تنها حسی را که در کودک تشویق و تقویت می‌کردند وظیفه‌شناسی بود. به نظر من بچه‌ها باید یاد بگیرند که هر کاری را با عشق و علاقه انجام دهند؛ نه به خاطر وظیفه‌شناسی.

وی عقیده دارد همین‌قدر که انسان اسمش پندلتن شد، او را بدون چون و چرا به بهشت برین هم راه می‌دهند.

آقا جروی رفته و دل همهٔ ما برایش تنگ شده وقتی که آدم به شخصی، محلی، یا روش مخصوصی در زندگی عادت کرد و ناگهان آن را از دست داد یک جای خالی در دل آدم باقی می‌گذارد

خدای آن‌ها که آکبند و دست‌نخورده از اجداد خویش به ارث برده‌اند؛ نظرتنگ، غیرمنطقی، بی‌عدالت، خسیس، انتقام گیرنده و متعصب است. شکر خدا که من هیچ خدایی را از هیچ‌کس به ارث نبرده‌ام. من آزادم که خدای خود را آن‌طور که دلم می‌خواهد مجسم و انتخاب کنم. خدای من مهربان، بخشنده، دلسوز، چیزفهم و اتفاقاً خیلی هم شوخ‌طبع است.

چهارشنبه شوم چهارشنبهٔ اول هر ماه از آن روزهایی بود که با بیم و هراس انتظارش را می‌کشیدند، با بردباری و شهامت برگزارش می‌کردند و سپس به دست فراموشی‌اش می‌سپردند. بایستی کف اتاق‌ها و راهروها بدون لک، مبل و صندلی‌ها بدون گرد و خاک و رختخواب‌ها بدون ذره‌ای چرک باشد. نود و هفت بچهٔ

ملکه هر دو در یک تصادف دریایی فوت کرده‌اند بنابراین احتیاج به تشییع جنازه نبود