بریده‌هایی از کتاب هر که ایمانش بیش، امیدش بیشتر

در جهان‌بینی یک انسان دین‌دار، حیات این جهانی از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی به ماست. یک انسان متدین می‌داند که اولاً طبق فرامین خدا حق ندارد این نعمت را ضایع و تباه کند و ثانیاً شرایط زندگانی این دنیا هر قدر بد باشد، ایمان به معاد و عدالت الهی، موجب آرامش و امید انسان دیندار به آینده خواهد بود.

هر که به اندازهٔ ذره‌ای نیکی کند آن را ببیند و هر که به اندازهٔ ذره‌ای بدی کند آن را ببیند

به خدا گمان نیک ببر، خدا خیلی مهربان است و هرگز بندگانش را رها نمی‌کند

«مؤمن، مؤمن نباشد تا این‌که ترسان و امیدوار باشد، و ترسان و امیدوار نباشد مگر برای آن‌چه می‌ترسد و امیدوار است عمل کند.»

آدمی در برابر کارهایی که پیشاپیش فرستاده است پاداش می‌بیند و نزد آن‌چه فرستاده است می‌رود.

بهشت رفتن عمل می‌خواهد و بدون آن و با صرف امید به خدا محقق نمی‌شود.

عدّه‌ای اسیر نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آوردند. ناگهان زنی از اسیران، که چشمش به کودکی اسیر افتاده بود، دوید و او را در آغوش گرفت و شیرش داد. - آیا به نظر شما این زن هیچ‌گاه حاضر می‌شود کودک خود را در آتش افکند؟ - نه خیر یا رسول الله! تا قدرت داشته باشد این کار را نمی‌کند. - خداوند نسبت به بندگان خود مهربان‌تر از این مادر نسبت به فرزند خود است.

- آری! منم خدای مهربان تو و دیگر موجودات. چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از شما دور می‌کنم و شما ندانسته به دشمنی‌ام برمی‌خیزید یا در رحمت من تردید می‌کنید. اما هنوز دوستتان دارم.

هر کس مدعی ایمان است، باید نشان دهد به رحمت خدا باور دارد.

دقت بیشتری کنیم و خوش‌بینی، مثبت‌اندیشی و امید و ایمان به رحمت الهی، یا بدبینی،‌ منفی‌بافی و ناامیدی و کفران نسبت به رحمت الهی را در حرف‌های خودمان یا دیگران تشخیص دهیم.

فکر کنم خدا دوستم دارد.

ویروس ایدز از طریق صحبت و رفت و آمدهای عادی منتقل نمی‌شود، اما اگر بدانیم کسی ایدز دارد، اصلاً نزدیک نمی‌شویم و با او حرف نمی‌زنیم. از بس خطر را بزرگ می‌دانیم. اما ویروس بدبینی از طریق صحبت هم منتقل می‌شود. حواسمان باشد. یا باید آن قدر قدرت داشته باشیم که پشت سر هم پادزهر تولید کنیم و یا از صحبت با بدبین‌ها و منفی‌باف‌ها پرهیز کنیم. شوخی بردار نیست.

برای این که معلوم شود کسی نصفهٔ پر یا خالی ظرف وجودی خود را می‌بیند، یک راه این است که از او بپرسیم چطوری؟ اوضاع و احوال چطور است؟ جهان بر وفق مراد است؟ از زندگی راضی هستی؟ و ... از پاسخ فرد به چنین سؤال‌هایی می‌توان فهمید که نصفهٔ پر یا نصفهٔ خالی ظرف را می‌بیند. و می‌توان فهمید که چقدر خوش‌بین و مثبت‌اندیش است یا بدبین و منفی‌باف.

گفت: تا به روز نیک کسان غم مخوری بسا کسا که به روز تو آرزومند است

ظرف تمام ما نصفه است. هیچ یک از ما نمی‌تواند ادعا کند خداوند تمام نعمت‌های مادی و معنوی را به او داده و کسی هم نمی‌تواند بگوید خدا هیچ نعمتی به من نداده. نه. خداوند نعمت‌ها را پخش کرده. یکی قدی بلند دارد، اما قیافه‌اش خوب نیست، دیگری قیافه‌اش خوب است اما موهایش می‌ریزد، سومی موهای پر پشتی دارد، اما دندان‌هایش از بچگی پوسیده و ... یکی حافظهٔ خوبی دارد اما خلاقیت ندارد، دیگری خلاقیت دارد اما پشتکارش کم است و ... یکی بخشنده است اما شجاعت ندارد، دیگری شجاع است اما گاهی حسادت می‌کند، دیگری حسود نیست اما اهل ریا و تظاهر است و ... پس ظرف وجودی تمام ما نصفه است.

هیچ وقت از میدان به در نرویم، حتی وقتی که کاملاً ناامید و خسته‌ایم! حتی وقتی بی‌طراوت و خشکیده روی زمین افتاده‌ایم و دیگران ما را زیر پا له می‌کنند. و بدانیم هیچ وقت راهِ رفتن به سمت ریشه بسته نیست. و این ریشه خداست

صدای خش‌خش برگ خشکیده این است که نه! آخر خط نیست. برگ می‌گوید هنوز امیدوارم. امیدوارم که دوباره جذب خاک شوم، باعث قوت خاک باشم، به ریشه برسم و دوباره گیاه زنده‌ای باشم و ...؛ خدا را چه دیدی؟! شاید این دفعه شکوفه‌ای شدم! شاید میوه‌ای شوم که انسانی مرا بخورد! ... *

زندانیان را یکی یکی گردن می‌زدند. دستور خلیفه بود که از نگهداری آن‌ها خسته شده بود. نوبت رسید به جوانی خوش‌سیما. دل جلاد به رحم آمد - از کشتنت نمی‌توانم دست بکشم، اما آخرین خواسته‌ات برآورده است. - لقمه نانی بیاور تا رفع گرسنگی کنم. آن‌چنان با ولع می‌خورد که انگار نه انگار که چند قدمی مرگ است. با خود می‌گفت سنگی که به هوا برود تا به زمین برسد، هزار چرخ می‌خورد خدا می‌داند که در این مدت چه اتفاقی می‌افتد. خبر آمد صبر کنید. متوکل عباسی را کشتند.

تمام داستان‌های قرآن این پیام را دارد که جهان را صاحبی باشد خدا نام. امیدوار باشید. ابراهیم علیه السلام در آتش و پیامبر صلی الله علیه و آله در غار با تار عنکبوت و یوسف علیه السلام در چاه حفظ شد. ما هم خدایی داریم. امیدوار باشیم.

تمام داستان‌های قرآن این پیام را دارد که جهان را صاحبی باشد خدا نام. امیدوار باشید.