بریده‌هایی از کتاب فاتح قدس

در کشورهای پیشرفته از نخبگان علمی حمایت‌های بسیاری می‌کنند و ما نیز اگر از حسن تهرانی‌مقدم بیشتر حمایت می‌کردیم آن حادثه اتفاق نمی‌افتاد و اکنون که این حادثه اتفاق افتاده، ما در این یک سال به اندازه ۱۰ سال عقب افتادیم.

می شود تحریم‌ها را بی‌خاصیت کرد.

پیچیدگی فناوری صنعت موشکی، با هیچ صنعتی قابل مقایسه نیست، ولی ما در این زمینه توانستیم خودکفا شویم. پس نشان می‌دهد در بقیه صنایع هم می‌شود خودکفا شد.

کارخانجات تولید صنعت موشکی سوریه از ایران به آن‌جا منتقل شده است. دیگر طوری شد که حتی جبهه مقاومت هم آموزش ساخت موشک‌هایش را از ایران یاد گرفته است. حزب‌الله لبنان و مقاومت فلسطین در این بخش خیلی توانمند شده‌اند و الآن دیگر موشک همه‌گیر شده و یک جایگاه خاصی پیدا کرده است.

قدرت موشکی جمهوری اسلامی ایران که زمانی از لیبی و سوریه و کره شمالی موشک می‌خرید و آموزش می‌دید به جایی رسیده که از گروه‌های مقاومت در برابر اسرائیل پشتیبانی می‌کند.

ما توان طراحی پیدا کردیم؛ یعنی دیگر از ایده تا محصول کاملاً ایرانی شده بود. الآن موشک قیام با بُرد ۸۰۰ کیلومتر، مشابه خارجی ندارد.

بعد از سال‌ها، توان طراحی پیدا کرده بودیم. قبلاً کپی‌سازی می‌کردیم،

معتقد بود ما باید در بُرد موشک برسیم به موشک‌هایی که بتوانیم رژیم صهیونیستی را با آن تهدید کنیم؛ یعنی اگر این بُرد به سرزمین اشغالی نمی‌رسید، مشکل داشتیم.

هدف‌گذاری حسن، زدن اسرائیل بود و می‌گفت ما باید موشکی داشته باشیم که بتوانیم اسرائیل را بزنیم.

حسن هم با حوصله اجازه می‌داد آدم حرف بزند و نگرانی هم نداشتیم و هر طور که می‌خواستم با او صحبت می‌کردیم.

شهید تهرانی‌مقدم دائماً در مقابل ظالمان ایستاد.

دوره‌ای که در سال ۶۳ برای آموزش به سوریه رفته بودیم برای آموزش ساخت موشکی، شب‌ها بچه‌ها را برای مراسم سینه‌زنی در پادگان سوری‌ها جمع می‌کرد و به آنها می‌گفت که قطعات موشکی را سوهان بزنند تا بعدها آنها را آنالیز و از جنس قطعات با خبر شوند تا موشک‌ها را بومی کنند.

شهید اصرار داشت باید موشکی را ما طراحی کنیم با بُرد بالا تا بتوانیم از لب مرز، صهیونیست‌ها را منهدم کنیم.

به هیچ وجه دوست نداشت از کسی دستور بگیرد و کسی بستر کاری را برای او آماده کند و این نگاه شهید، جهادی بود.

یکی از شعارهای حسن تهرانی مقدم این بود که ما باید یکی از بازوان رهبری و دست ولایت را پُر کنیم. ما باید کشور امیرالمومنین (ع) را تقویت کنیم. با این دیدگاه راهش را ادامه داد.

از لحاظ مدیریتی یک مدیر تمام عیار، دانشمند و متخصص بود.

برای اخذ مدرک به دانشگاه نمی‌رفت، بلکه برای گسترش علم خود مطالبی را دنبال می‌کرد

یقین داشت آمریکا کاره‌ای نیست و ضعیف‌تر از آنی هست که در جهان بروز داده است.

ظرفیت‌ها را جدی می‌گرفت و برای آنها ارزش قائل بود.

در مقابل هر سد و مانع یک راه‌حل داشت و با اراده، از موانع عبور می‌کرد و هیچ‌گاه در مقابل سختی‌ها شکست نمی‌خورد و همیشه به دنبال راهکار مناسبی بود.