بریده‌هایی از کتاب بالزاک، زندگی و آثارش

«ما «آزادی» داریم از گرسنگی بمیریم، «برابری» در فقر و تهیدستی و «برادری» در گوشه‌نشینی.»

«آن‌جا صحراست، قلمرو گندم، مرغزار کوپر و سکوتش. از آن‌جا خاک بارور اوکراین، خاکی سیاه و چرب به عمق پنجاه پا و خیلی جاها عمیق‌تر که هرگز به آن کود نمی‌دهند شروع می‌شود...»

این‌ها داستان‌هایی برای به‌رقت‌آوردن معشوقه نیست، واکنش‌های مرد بیماری است که فرسودگی، احساساتی‌اش کرده است

اعمال‌تان فی‌نفسه اهمیتی ندارند؛ آن‌ها چیزهایی هستند که دیگران برای خودشان می‌سازند، ظاهرتان را بیارایید، باطن زندگی‌تان را مخفی نگه دارید و جنبهٔ بسیار درخشان آن را به دیگران نشان دهید. همه‌چیز به ظاهر بستگی دارد

اما به‌نظر او، هرگونه عشقی که مورد پشتیبانی جامعه نباشد، محکوم به شکست است.

خالق بودن و آفریدنِ دنیایی خاص خود

به خود حرام کردن لذت‌ها اراده را تقویت می‌کند و نیروی سیالی به‌وجود می‌آورد که به انسان اجازه می‌دهد بر دنیای هستی اثر بگذارد.

لذت‌های شهوانی چنان‌چه سرکوفته شوند، تبدیل می‌شوند به تعلق‌خاطر، به نیروی اخلاقی، به نیکوکاری، مثل حرارت که به نور و به الکتریسیته تبدیل می‌شود.

اما چه مذهبی؟ در پیش‌گفتار «کتاب صوفیانه» به این پرسش پاسخ داده است: تصوفی که عبارت است از مسیحیت در اصول بی‌غل و غش و دست‌نخوردهٔ آن.

همان‌گونه که در عالم حیوانات انواع گوناگون وجود دارند، در عالم انسان‌ها هم انواع گوناگون اجتماعی یافت می‌شوند. تفاوت‌های موجود میان یک کارگر، یک بازرگان، یک دریانورد و یک شاعر دارای همان سرشتی است که تفاوت‌هایی که شیر، الاغ، کوسه و گوسفند را از یکدیگر متمایز می‌سازند.