بریده‌هایی از کتاب بالزاک، زندگی و آثارش

آدم از این که این سه مرد بزرگ، که آن همه با یکدیگر متفاوت بودند، به رغم کوته‌نظری‌های دیگران به ارزش هم پی برده بودند، احساس شادمانی ژرفی می‌کند.

آن‌که در آتش هوس می‌سوزد اما به آن دست نمی‌یابد، زهری درونی را در بدنش انباشته می‌کند

«خندیدن در فرانسه نیازی طبیعی است، و عموم مردم می‌خواهند از این گور دسته‌جمعی که نقاش‌ها، شاعرها و نویسندگان آن‌ها را به آن‌جا کشانده‌اند خارج شوند... مخالفت کردن با این اقدام مزورانهٔ آن‌ها وظیفهٔ هر شهروندی است»

مردان بزرگ خود پایهٔ مجسمه‌شان را بنا می‌کنند و آینده ریختن مجسمه را روی آن به‌عهده می‌گیرد

صف مشایعت‌کنندگان در طول بولوارها پایان‌ناپذیر می‌نمود. دوما و هوگو همهٔ این راه را پیاده پیمودند.

وزیر که در برابر پله‌هایی که برای گذاشتن جنازه برافراشته بودند، کنار هوگو نشسته بود به او گفت: «او مرد متشخصی بود» و هوگو پاسخ داد: «او مرد نابغه‌ای بود.»

به چنگ آوردن کسی که آدم دوستش دارد در لحظه‌ای که دیگر عشق نابود شده است

«میان چنین به‌هم‌ریختگی جسمانی، آقای دو بالزاک، که در همهٔ دوران عمرش سرنوشت انسان را عمیقآ درک کرده بود، تقاضا کرد مردی روحانی، که مذهب در اندیشه‌ها و گفتار او بالاترین وجه توصیف هوشمندی جهانِ هستی باشد به بالینش حاضر شود و با او به گفت‌وگو بنشیند.»

آیا آدم می‌تواند هنگامی که هر شب قسمتی از زندگی‌اش را می‌بلعد به سن پیری برسد؟

من جزو آن گروهِ مخالفی هستم که زندگی نام دارد. بالزاک

«ما «آزادی» داریم از گرسنگی بمیریم، «برابری» در فقر و تهیدستی و «برادری» در گوشه‌نشینی.»

«آن‌جا صحراست، قلمرو گندم، مرغزار کوپر و سکوتش. از آن‌جا خاک بارور اوکراین، خاکی سیاه و چرب به عمق پنجاه پا و خیلی جاها عمیق‌تر که هرگز به آن کود نمی‌دهند شروع می‌شود...»

این‌ها داستان‌هایی برای به‌رقت‌آوردن معشوقه نیست، واکنش‌های مرد بیماری است که فرسودگی، احساساتی‌اش کرده است

اعمال‌تان فی‌نفسه اهمیتی ندارند؛ آن‌ها چیزهایی هستند که دیگران برای خودشان می‌سازند، ظاهرتان را بیارایید، باطن زندگی‌تان را مخفی نگه دارید و جنبهٔ بسیار درخشان آن را به دیگران نشان دهید. همه‌چیز به ظاهر بستگی دارد

اما به‌نظر او، هرگونه عشقی که مورد پشتیبانی جامعه نباشد، محکوم به شکست است.

خالق بودن و آفریدنِ دنیایی خاص خود

به خود حرام کردن لذت‌ها اراده را تقویت می‌کند و نیروی سیالی به‌وجود می‌آورد که به انسان اجازه می‌دهد بر دنیای هستی اثر بگذارد.

لذت‌های شهوانی چنان‌چه سرکوفته شوند، تبدیل می‌شوند به تعلق‌خاطر، به نیروی اخلاقی، به نیکوکاری، مثل حرارت که به نور و به الکتریسیته تبدیل می‌شود.

اما چه مذهبی؟ در پیش‌گفتار «کتاب صوفیانه» به این پرسش پاسخ داده است: تصوفی که عبارت است از مسیحیت در اصول بی‌غل و غش و دست‌نخوردهٔ آن.

همان‌گونه که در عالم حیوانات انواع گوناگون وجود دارند، در عالم انسان‌ها هم انواع گوناگون اجتماعی یافت می‌شوند. تفاوت‌های موجود میان یک کارگر، یک بازرگان، یک دریانورد و یک شاعر دارای همان سرشتی است که تفاوت‌هایی که شیر، الاغ، کوسه و گوسفند را از یکدیگر متمایز می‌سازند.