بریده‌هایی از کتاب خمینی؛ پدیده انسانی پیچیده

مجتهد باید به مسائل زمان خود احاطه داشته باشد. برای مردم و جوانان و حتی عوام هم قابل‌قبول نیست که مرجع و مجتهدش بگوید من در مسائل سیاسی اظهارنظر نمی‌کنم. آشنایی به روش برخورد با حیله‌ها و تزویرهای فرهنگ حاکم بر جهان، داشتن بصیرت و دید اقتصادی، اطلاع از کیفیت برخورد با اقتصاد حاکم بر جهان، شناخت سیاست‌ها و حتی سیاسیون و فرمول‌های دیکته‌شده آنان و درک موقعیت و نقاط قوت و ضعف دو قطب سرمایه‌داری و کمونیزم که در حقیقت استراتژی حکومت بر جهان را ترسیم می‌کنند از ویژگی‌های یک مجتهد جامع است.

عظمت انسان به روحیت روح انسان است. عظمت انسان به اخلاق و رفتار و کردار انسان است، نه به اینکه اتومبیلش سیستم کذا باشد، نه به اینکه گارد داشته باشد، نه به اینکه خَدَمه داشته باشد. اینها عظمت انسان نیست، اینها انسان را منحط می‌کند از آن مقامی که دارد.

خمینی را اگر دار بزنند، تفاهم نخواهد کرد!... من از آن آخوندها نیستم که در اینجا بنشینم و تسبیح دست بگیرم! من پاپ نیستم که فقط روزهای یکشنبه مراسمی انجام دهم و بقیه اوقات برای خودم سلطانی باشم و به امور دیگر کاری نداشته باشم!

آن‌روزی‌که توجه اهل علم به دنیا شد و توجه به این شد که خانه داشته باشم چطور، و زرق و برق دنیا خدای‌نخواسته در آنها تاثیر بکند، آن روز است که باید ما فاتحه اسلام را بخوانیم.

اگر بخواهید بی‌خوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید و ابرقدرتان و سلاح‌های پیشرفته آنان و شیاطین و توطئه‌های آنان در روح شما اثر نگذارد و شما را از میدان به در نکند، خود را به ساده زیستن عادت دهید...

فرهنگ مصرفی بزرگ‌ترین آفت یک جامعه انقلابی است.

نمازی که برای شهوات دنیا یا آخرت باشد، نمازی نیست که معراج مومن مقرّب متّقین باشد. آن نماز، انسان را به حورالعین نزدیک کند و از ساحت قرب الهی دور نماید.

یک فاجعه‌ای برای اسلام از اول تا حالا بوده، و آن فاجعه اینکه اسلام را نشناخته‌اند. کسانی که بحث از اسلام کردند، چه در سابق و چه در لاحِق، اینها اسلام را با همه ابعادش نشناختند. هر کسی یک بُعدی از ابعاد اسلام را در آن نظر کرده است

روز پانزده بهمن، یعنی سومین روز ملاقات حضرت امام بود که بعد از ظهر خواهران به ملاقات امام آمدند. به هنگام شب، ما از اورژانسی که در مدرسه مستقر کرده بودیم، آمار گرفتیم و متوجه شدیم که آن‌روز حدود ۸۱۷ نفر از خانم‌ها غش کرده بودند. وقتی‌که آنان غش می‌کردند، مجبور بودیم آنان را روی برانکارد قرار دهیم و مواظب باشیم که مو و دست و پای آنان پیدا نباشد. این مسئله به حضرت امام عرض شد و پیشنهاد شد که: «اجازه دهید خانم‌ها به ملاقات شما نیایند.» با شنیدن این‌جمله، امام فرمودند: «شما خیال می‌کنید که اعلامیه‌های من یا سخنرانی‌های شما شاه را بیرون کرد؟! همین زن‌ها شاه را بیرون کردند. با آنها به احترام رفتار کنید.»

خدا نکند انسان پیش از آنکه خود را بسازد، جامعه به او روی آورد و در میان مردم نفوذ و شخصیتی پیدا کند که خود را می‌بازد، خود را گم می‌کند. قبل از آنکه عنان اختیار از کف شما ربوده شود، خود را بسازید و اصلاح کنید

عده‌ای از علمای اصفهان، توسط آیت‌الله‌خادمی نامه‌ای به امام نوشته و از ایشان خواسته بودند که قدری ملایم‌تر با مسائل برخورد کنند. ایشان در جواب فرموده بودند: «شما آقایان قدری تندتر برخورد کنید.»

بارها ایشان می‌فرمود که: ما کار را برای رسیدن‌به «نتیجه» نمی‌کنیم؛ بلکه مأمور به انجام «تکلیف» هستیم

خاطرم هست که در همان ایام عده‌ای از دوستان نزد ما آمدند و گفتند: «به امام بگویید برای اداره بیرونی، چند نفر از افراد صاحب لحیه (ریش) و مسن را بگذارید». من این مطلب را به گوش امام رساندم. ایشان خندیدند و فرمودند: «پشم به کار ما نمی‌آید. ما آدم‌هایی را می‌خواهیم که کار کنند. ریش یعنی چه؟»

من از آن آخوندها نیستم که در اینجا بنشینم و تسبیح دست بگیرم! من پاپ نیستم که فقط روزهای یکشنبه مراسمی انجام دهم و بقیه اوقات برای خودم سلطانی باشم و به امور دیگر کاری نداشته باشم

لسان دعوت انبیاعلیهم‌السلام و اولیای خُلَّص‌سلام‌الله‌علیهم، لسان فلسفه و برهان نیست، بلکه آنان با جان و دل مردم کار دارند و نتایج براهین را به قلب بندگان خدا می‌رسانند

فیلسوفان با براهین عقلیه ثابت می‌کنند حضور حق تعالی را در هرجا، لکن تا آنچه عقل با برهان ثابت نموده، به دل نرسد و قلب به آن ایمان نیاورد، ادب حضور به جا نیاورند و آنانکه حضور حق تعالی را به دل رساندند و ایمان به آن آورده‌اند، گرچه با برهان سروکار نداشته باشند، ادب حضور به‌جا آورند و از آنچه با حضور مولا منافات دارد، اجتناب کنند.

آن‌روزی‌که دولت ما توجه‌به کاخ پیدا کرد، آن‌روز است‌که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم

مذهبی که وسیله شود تا سرمایه‌های مادی و معنوی کشورهای اسلامی و غیراسلامی در اختیار ابرقدرت‌ها و قدرت‌ها قرار گیرد و برسر مردم فریاد کشد که دین از سیاست جدا است، مخدر جامعه است. ولی این دیگر مذهب واقعی نیست؛ بلکه مذهبی است که مردم ما آن را «مذهب آمریکایی» می‌نامند

نمازی که برای شهوات دنیا یا آخرت باشد، نمازی نیست که معراج مومن مقرّب متّقین باشد. آن نماز، انسان را به حورالعین نزدیک کند و از ساحت قرب الهی دور نماید.

نمازی که برای شهوات دنیا یا آخرت باشد، نمازی نیست که معراج مومن مقرّب متّقین باشد. آن نماز، انسان را به حورالعین نزدیک کند و از ساحت قرب الهی دور نماید