بریده‌هایی از کتاب تندتر از عقربه ها حرکت کن

شرکت‌های دانش‌بنیان تولیدی، باید خودت فکر بکنی و در تولید یک محصول جدید خلاقیت داشته باشی. یک بازار ایجاد کنی برای فروش، تولید کنی، عیب‌هایش را رفع کنی و ببری توی بازار. حالا اگر نفروشی و ضرر کردی، خورده‌ای زمین.

من چون راحت می‌خوابم، فقط پتو را کشیدم روی سرم و خوابیدم؛ اما صبح که بلند شدم، دیدم مهندس متقی بیدار نشسته و می‌لرزد. می‌گفت توی شب چند بار می‌خواستم یک چیزی بکوبم روی سرت؛ اما چیزی گیرم نیامد.

وقتی چیزی روزی‌مان باشد، کافی است ما وظیفه‌مان را انجام بدهیم. خودش جلو می‌رود و جور می‌شود.

فقط کافی است توکل کنی به ارادهٔ الهی و وظیفه‌ات را انجام بدهی. بعد بگذاری خدا گاهی برایت پیام بفرستد.

هیچ واحد درسی حتی در بهترین دانشگاه و با بهترین استاد هم جای تجربه را نمی‌گیرد.

می‌گفتند ما در قبال اطرافیانمان مسئولیم. نمی‌توانیم بگوییم به من چه. می‌گفتند خدا بنده‌ای را که بگوید به من چه، دوست ندارد. خدا بنده‌ای را می‌خواهد که شانه‌اش آماده باشد برای رفتن زیر بار مشکلات مردم. می‌گفتند آدم‌ها با سختی و تلاش است که صیقل می‌خورند و صاف می‌شوند و چه بهتر که این تلاش و سختی در راه کمک به مردم باشد. نه برای پول جمع‌کردن، نه برای قدرت پیداکردن.

جهاد به آدم حس زندگی می‌دهد. اینکه بتوانی جلوی شرارت بایستی، جلوه‌ای از حیات را در تو زنده می‌کند. حالا گاهی جهاد در بیرون توست و لابه‌لای خاک‌ریزها. گاهی هم در خود توست. جاهایی که بین دو انتخاب مانده‌ای. یکی برایت سود و منفعت بیشتری دارد. با رسیدن به آن شادی. می‌توانی راحت‌تر زندگی کنی؛ اما یکی دیگر تو را به سختی می‌اندازد. در عوض، اطرافیانت راحت‌تر زندگی می‌کنند؛ درست مثل یک مادر، مثل یک پدر. به خودشان سختی می‌دهند تا فرزندانشان راحت‌تر زندگی کنند؛ وگرنه که با درآمد کمتر و کار کمتری می‌توانند رفاه بیشتری برای خودشان فراهم کنند. در این دومی شاید سختی بیشتری تحمل کنی؛ اما درونت آرام‌تر است.

این کار خدا بودن هم بعدها شد یکی از اصول زندگی من. اینکه ببین خدا برایت چه می‌خواهد. اگر بتوانی پیدایش کنی یا کشفش کنی، آن وقت راحت‌تر و آرام‌تر خواهی بود.

موفقیتی که من را از اطرافیانم جدا کند یا از مردمم، موفقیت نیست. موفقیتی که من در آن تنها باشم و یکه، بیشتر خودخواهی است تا موفقیت. این چه موفقیتی می‌تواند باشد که به قیمت گذشتن از دیگران به دست بیاید؛

حساب‌کتاب کارهای خدا با ما فرق می‌کند. اصلاً خداست که کارهایش حساب‌کتاب دارد. ما ادایش را درمی‌آوریم.