بریده‌هایی از کتاب روان شناسی پول

در مقایسه با نسل‌های پیشین، کنترل زمان شما کاهش یافته است. و از آن‌جا که کنترل زمان‌تان تأثیر مهمی در شادی دارد، نباید تعجب کنیم که حتا با وجود این‌که ما به‌طور متوسط از همیشه ثروتمندتر هستیم، مردم احساس شادی بیش‌تری نمی‌کنند.

بخشی از اتفاقی که در این مورد افتاده آن است که ما از ثروت بیش‌ترمان برای خرید چیزهای بزرگ‌تر و بهتر استفاده کرده‌ایم. در حالی که هم‌زمان کنترل بیش‌تر بر زمان خود را از دست داده‌ایم. در بهترین حالت، این موارد یک‌دیگر را خنثا کرده‌اند.

مردم حسِ داشتن کنترل را دوست دارند ــ در صندلی راننده قرار بگیرند. وقتی آن‌ها را وادار به انجام کاری کنیم، احساس ناتوانی می‌کنند. به‌جای این‌که احساس کنند خودشان این‌ها را انتخاب کرده‌اند، احساس می‌کنند ما این کار را به‌جای‌شان انجام داده‌ایم. بنابراین، آن‌ها «نه» می‌گویند یا کار دیگری انجام می‌دهند، حتا زمانی که احتمالاً در اصل از انجام این کار خوشحال باشند.

بخشی از اتفاقی که در این مورد افتاده آن است که ما از ثروت بیش‌ترمان برای خرید چیزهای بزرگ‌تر و بهتر استفاده کرده‌ایم. در حالی که هم‌زمان کنترل بیش‌تر بر زمان خود را از دست داده‌ایم. در بهترین حالت، این موارد یک‌دیگر را خنثا کرده‌اند.

اما انجام کاری که عاشق‌اش هستید مطابق با برنامه‌ای که از کنترل‌تان خارج است، می‌تواند مانند انجام کاری حس شود که از آن متنفرید.

استفاده از پول‌تان برای خرید زمان و انتخاب‌ها، برای سبک زندگی‌تان مزایایی به همراه دارد که کالاهای لوکس کمی می‌توانند با آن رقابت کنند.

کمی ثروتِ بیش‌تر به‌معنای این است که پس از ازدست‌دادن کارتان می‌توانید منتظر بمانید تا کار خوبی پیدا کنید، نه این‌که اولین کاری را که یافتید قبول کنید. این توانایی می‌تواند زندگی را تغییر دهد.

بزرگ‌ترین ارزش ذاتی پول ــ بدون اغراق ــ توانایی آن در ارائهٔ کنترل بر زمان‌تان است. با کسب تدریجی سطحی از استقلال و خودمختاری، که از دارایی‌های خرج‌نشده به دست می‌آید، کنترل بیش‌تری بر آن‌چه می‌توانید و زمانی که می‌توانید خواهید داشت.

توانایی انجام آن‌چه که می‌خواهید، هر زمانی که می‌خواهید، با هر کسی که می‌خواهید، تا زمانی که می‌خواهید، قابل قیمت‌گذاری نیست. این بیش‌ترین سودی است که پول به شما می‌دهد.

مردم برای شادترشدن می‌خواهند ثروتمندتر شوند. شادی به دلیل تفاوت افراد موضوع پیچیده‌ای است. اما اگر برای شادی عامل مشترکی وجود داشته باشد ــ عامل جهانی برای شادی ــ خواست مردم برای کنترل زندگی‌شان است.

توانایی انجام آن‌چه که می‌خواهید، هر زمانی که می‌خواهید، با هر کسی که می‌خواهید، تا زمانی که می‌خواهید، قابل قیمت‌گذاری نیست. این بیش‌ترین سودی است که پول به شما می‌دهد.

بخشی از این‌که چرا این امر شهودی و رؤیت‌پذیر نیست این است که در بیش‌تر زمینه‌ها ما فقط محصول نهایی را می‌بینیم، نه ضرر و زیانی که منجر به محصول موفق نادر شده است.

وقتی بیش‌تر مواردی که ما به آن توجه می‌کنیم ناشی از اتفاقاتی نادر است، فرصت‌های نادر و قدرتمندبودن‌شان به‌راحتی دست کم گرفته می‌شود.

این‌که یک سرمایه‌گذار می‌تواند در نیمی از زمان‌ها اشتباه کند و هم‌چنان ثروت کسب کند مشهود نیست. این بدان معناست که شکست در بسیاری از کارها چه‌قدر عادی است و باید آن‌ها را ناچیز بشماریم. تا باعث نشود در هنگام وقوع‌شان واکنش افراطی نشان دهیم.

در واقع شما می‌دانید که این مسیر پر از سختی خواهد بود. می‌توانید خوش‌بین باشید که مسیر رشد بلندمدت به سمت مثبت و صحیح است، اما به همان اندازه مطمئن باشید که جادهٔ میان حالا و آن زمان پر از خطرات است و همیشه هم خواهد بود. این دو چیز از یک‌دیگر جدا نیستند.

۳.    شخصیتی با استراتژی هالتری خوش‌بین به آینده، اما نگران از آن‌چه مانع رسیدن به آینده می‌شود امری حیاتی است.

بسیاری از ریسک‌ها به دلیل غلط‌بودن‌شان شکست نمی‌خورند، بلکه به این دلیل شکست می‌خورند که اغلب برای درست‌بودن به درستیِ همه چیز نیاز دارند. فضا برای خطا ــ که معمولاً حاشیه‌ی امن نامیده می‌شود ــ یکی از نیروهایی است که در امور مالی کم‌ارزش در نظر گرفته شده است.

بسیاری از ریسک‌ها به دلیل غلط‌بودن‌شان شکست نمی‌خورند، بلکه به این دلیل شکست می‌خورند که اغلب برای درست‌بودن به درستیِ همه چیز نیاز دارند.

یک برنامه تنها در صورتی مفید است که بتواند در واقعیت هم بقا داشته باشد. و آینده‌ای پر از ناشناخته‌ها واقعیتِ همهٔ ماست. یک برنامهٔ خوب وانمود نمی‌کند که این واقعیت درست نیست، آن را در آغوش می‌گیرد و بر فضایی برای خطا تأکید می‌کند. هر چه بیش‌تر به درست‌بودن عناصر خاص یک برنامه نیاز داشته باشید، زندگی مالی شما شکننده‌تر می‌شود. اگر فضای کافی برای خطا در میزان پس‌اندازتان در نظر گرفته‌اید، به‌طوری که می‌توانید بگویید «اگر بازار در ۳۰ سال آینده سالانه ۸٪ بازدهی داشته باشد، بسیار خوب خواهد بود، اما اگر فقط ۴٪ در سال بازدهی داشته باشد، هنوز برای من خوب است»، برنامهٔ شما ارزشمندتر می‌شود.

۲.    برنامه‌ریزی مهم است، اما مهم‌ترین قسمت هر برنامه‌ای این است که روی برنامه برنامه‌ریزی کنید نه این‌که فقط مطابق برنامه پیش روید.