بریده‌هایی از کتاب اتاق مهمان

عادلانه نیست که والدین از غمی که بچه‌ها برای خودشان ایجاد می‌کنند، زجر بکشند.

«زیر هیچ‌چیزی رو امضا نکن، مگه اینکه اون رو چندبار به‌دقت خونده باشی.»

«پوچی همان نیستی است.» مکبث، ویلیام شکسپیر

می‌دونی مادربزرگم یک‌بار چی بهم گفت؟ گفت: شما جوون‌ها فکر می‌کنین باید همیشهٔ خدا شاد و شنگول باشین. و درست می‌گفت. زندگی پر از پستی‌وبلندیه. هرچه زودتر به این حقیقت عادت کنیم، زودتر می‌تونیم با زندگی‌ای که داریم کنار بیایم و ازش لذت ببریم.

الکس نگاهی به نوشته می‌اندازد. «شاید دیگران منتظر بمانند تا شمعشان خاموش شود. اما من خود شمعم را خاموش می‌کنم.» الکس به من نگاه می‌کند. «چقدر ناامیدکننده و یأس‌آور.»

می‌دونی مادربزرگم یک‌بار چی بهم گفت؟ گفت: شما جوون‌ها فکر می‌کنین باید همیشهٔ خدا شاد و شنگول باشین. و درست می‌گفت. زندگی پر از پستی‌وبلندیه. هرچه زودتر به این حقیقت عادت کنیم، زودتر می‌تونیم با زندگی‌ای که داریم کنار بیایم و ازش لذت ببریم.»

«این‌همه سال روان‌شناس‌های مختلف برچسب‌های مختلفی مثل وسواسی، قربانی زورگویی، مضطرب پساآسیب، و عملاً دیوونه بهم چسبوندن، درحالی‌که مشکلم انسانی‌ترین مشکل دنیا بوده. دل‌شکستگی.»

مشکل گذشته این است که بعضی‌وقت‌ها دوست دارد خودش را با سر وارد زندگی آینده‌تان کند.

بقیهٔ عصر را جوری رفتار می‌کنیم که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. در خانواده‌هایی مثل خانوادهٔ من همیشه همین‌طور است: اگر اتفاق خجالت‌آوری سراغتان آمد، خیلی ساده آن را به داخل خانه دعوت کنید، برای همیشه از کار بیندازیدش و بعد زیر فرش مخفی‌اش کنید.

همان‌جا می‌ایستم و در قلب خانه نفس عمیقی می‌کشم؛ زیرا راهرو دقیقاً قلب خانه است. حرف این بنگاهی‌های جدید را باور نکنید که می‌گویند آشپزخانه قلب خانه است. قلب همیشه در فضای میان درِ ورودی و راه‌پله قرار دارد، جایی در خانه که معمولاً خالی از هرگونه حرکت است.

تو جای من باشی به یائسگی و پریود چی می‌گی؟ به‌نظرم گُه تنها کلمهٔ مناسب برای توصیفش باشه.»

«شاید دیگران منتظر بمانند تا شمعشان خاموش شود. اما من خود شمعم را خاموش می‌کنم.»

لحظاتی در زندگی هست که آدم نمی‌تواند حرف بزند یا نفس بکشد و انگار در زمان متوقف شده است.

با پیامک‌هایش دیوانه‌ام کرده

خانه کاملاً خالی است. نه صدایی مبنی بر حضور کسی شنیده می‌شود نه خبری از آن حس انرژی خفیفی هست که هروقت کسی در محیط باشد، حتی اگر دیده نشود، می‌توان آن را حس کرد.

همیشه خودم را زنی ساده دانسته‌ام. و از آن بابت راضی‌ام.

«تنها بلندی زندگی من پیدا کردن تو بود. جز اون همیشه فقط و فقط پستی بوده.»

می‌دونی مادربزرگم یک‌بار چی بهم گفت؟ گفت: شما جوون‌ها فکر می‌کنین باید همیشهٔ خدا شاد و شنگول باشین. و درست می‌گفت. زندگی پر از پستی‌وبلندیه. هرچه زودتر به این حقیقت عادت کنیم، زودتر می‌تونیم با زندگی‌ای که داریم کنار بیایم و ازش لذت ببریم.

«کمی حالم بد بود. همه‌ش تقصیر دوران یائسگیه. مام طبیعت هر چی گُه‌بازیه توی زندگی ما زن‌ها پیاده کرده.»

جایی که شروران مزاحمتی به وجود نمی‌آورند و خستگان آرام می‌گیرند.