بریده‌هایی از کتاب پنجاه چیزی که تقصیر من نیست

هیچ لحظهٔ مناسبی برای گرفتن تصمیمی که زندگی‌تان را تا ابد تغییر می‌دهد وجود ندارد

احساس شکرگزاری به‌خاطر زندگی شگفت‌انگیزی که داشته‌ام همچون پتویی من را دربرمی‌گیرد.

چیزهای زیادی وجود دارند که حس شایستگی و اعتمادبه‌نفس را از زنان می‌گیرند

روزهایم بیش‌ازحد کوتاه و وظایفم بیش‌ازحد زیادند. مردم سر جای خودشان نیستند. همه‌چیز بدون اجازهٔ من در حال تغییر است.

زن‌بودن را دوست دارم. قواعد، دستورالعمل‌ها و نکته‌ها را دوست دارم.

همه چند داستان عاشقی برای تعریف‌کردن دارند؛ آن‌هایی که به سرانجام رسیده و آن‌ها که به سرانجام نرسیده‌اند و آن‌هایی که هیچ‌وقت پایشان را از عالم خیال فراتر نگذاشته‌اند.

در خانهٔ پدرومادر ارتباطات جاودانه‌اند. هیچ‌چیز هیچ‌وقت نه هدر می‌رود و نه دور انداخته می‌شود. هرچیزی یک هدف و یک شانس دوباره دارد

تقریباً حس می‌کنم مادر به من افتخار می‌کند و همین باعث می‌شود هم خوشحال باشم که باعث افتخار او شده‌ام و هم ناراحت باشم که راه او را ادامه می‌دهم.

این تقصیر من نیست که ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که زنان را براساس لباسی که می‌پوشند، وزنی که دارند و زندگی عاشقانه و تأهل و تجردشان می‌سنجند

باتوجه‌به تجربه‌ام، متقاعدکردن عزیزانم در ارزش قائل‌شدن برای نظرات من تمام وقتم را می‌گیرد.

اینکه چطور یک مرد موفق مورداحترام است و یک زن موفق موردشک.

تلفنم را خاموش می‌کنم. بلند می‌شوم. با عزمی جزم به‌سمت خیابان ششم می‌روم. خودم به‌تنهایی، ولی این‌بار واقعاً به‌تنهایی. با خودم عهد می‌بندم که حتی اگر یک دقیقه راه می‌روم این یک دقیقه فقط برای خودم باشد که اگر کاری انجام می‌دهم فقط به این علت باشد که خودم گفته‌ام انجامش می‌دهم.

همان سیاه‌چال جادویی مادردختری؛ جایی که خالصانه‌ترین عشق روی زمین می‌تواند تبدیل به ایرادگیری‌های مفت‌ومجانی شود.

بارها طی جنبش‌های نوخواهی اتفاق افتاده که تلاش برای رسیدن به هدفی والا جایش را به تلاش برای برطرف‌کردن نیاز آن لحظه داده است.

تقصیر من نیست که ما هنوز هم باید خودمان را به‌زور در تعریف یک نفر دیگر از زیبایی بگنجانیم، چون به‌غیراز آن هیچ گزینهٔ واقع‌گرایانهٔ دیگری وجود ندارد!

مردها تمام روز یک هیکل دارند. هیکل‌هایشان به قبل از صبحانه، بعد از ناهار، بعدازظهر و بعد از شام تقسیم نشده است که نیاز به یک لباس جداگانه برای هر ساعتی از روز داشته باشند. مردها تمام روز یک قد دارند. تمام شلوارهای مردان در کمدشان یک قد دارند؛ چون پاشنهٔ تمام کفش‌هایشان یک‌اندازه است. مردها موقع خرید شلوار یا حتی اندازه‌کردن قدش یک ثانیه از وقتشان را برای این موضوع تلف نمی‌کنند که تصمیم بگیرند قدشان با چه کفشی بهتر است. آن‌ها به شش مدل مختلف شلوار سیاه با چهار قد متفاوت نیاز ندارند تا آن‌ها را با نُه مدل کفش پاشنه‌بلند مختلف برای چهارده موقعیت مختلف ست کنند.

«تقصیر من نیست که جلد مجلات زنان ادعا می‌کنند باید اندام پرانحنای طبیعی خود را دوست داشته باشیم، ولی داخل مجله شانزده مقاله درمورد اینکه چطور ترکه‌ای و لاغر شویم وجود دارد و اینکه حتی اگر خودم به آن‌ها توجهی نکنم بازهم باید ساعت‌ها و ساعت‌ها وقت بگذارم تا این دورویی را برای دخترم توضیح بدهم!»

«تقصیر من نیست که جوری بزرگ شده‌ام که فکر کنم همه‌چیز تقصیر من است!»

مثل مادرم هستم: خودم را مسئول هر اتفاق و هر شخص زندهٔ روی زمین می‌دانم.

زندگی برای دخترها متفاوت است. زندگی ما وقت بیشتری می‌خواهد. زندگی ما پیچیده‌تر است. زندگی ما پر از تعهدها و انتظاراتی است که زمان زیادی از ما می‌گیرند، انرژی و روحیه‌مان را خراب می‌کنند و جز احساس خستگی و ناامنی و عدم اعتمادبه‌نفس و تنهایی برایمان چیزی باقی نمی‌گذارند.