بریده‌هایی از کتاب میدگارد ۵

"هر چیزی که تو این دنیا برات اتفاق می‌افته، بر اساس ظرفیت‌ها و شایستگی‌های خودت مقرر شده، یا بر اثر عدم شایستگی دیگران به تو رسیده. اما در نهایت تمام بحث زندگی و رخدادهای اون بر سر شایستگیه. حتی مرگ

"انگار عشق همیشه با نداشتن برابره... تو حق داری که بترسی..."

درد حقیقی آنجاست که با خیانت حافظه، قلب همه کمبودها را در خود جمع می‌بندد و غافل از اینکه این همه نیاز را از کدام مرحله از حیاتش با خود دارد، در پندار خویشتن اولین فرجه رهایی را هدف قرار می‌دهد و کل محبتی را که در نهانخانه دل مستور ساخته، صرف آن یک نفری می‌کند که حاضر و آغوش گرمش بوی رهایی می‌دهد...

هر کاری که بدون داشتن شایستگی انجام بشه، گند زده میشه توش! یعنی مردن برای کسی که هنوز شایستگی اونو به دست نیاورده، ابداً مرگ خوبی نیست.