بریده‌هایی از کتاب میدگارد ۵

اگه به شماها باشه همه فکر می‌کنین بدبخت‌تر از خودتون دیگه خلق نشده.

"تصور می‌کنم عشق مَرَضیه که همه ناممکن‌ها رو ممکن می‌کنه و منم بهش مبتلا شدم..!

تا جایی که اجازه داشتم، بهت گفتم. نکته‌ای که قبل از رفتن لازمه در این مورد بدونی اینه که هیچ کاری نه در این دنیا و نه در دنیاهای دیگه بدون داشتن شایستگی انجام نمیشه. مُردن هم از این قاعده مستثنی نیست و لازم نیست که بهت بگم هر کاری که بدون داشتن شایستگی انجام بشه، گند زده میشه توش! یعنی مردن برای کسی که هنوز شایستگی اونو به دست نیاورده، ابداً مرگ خوبی نیست. تمام چیزی که ماها تو زندگی باید یاد بگیریم، همین چند تا جمله‌ست.

و متأسفانه جهل، تنها دردیه که بین آدم‌ها هیچ درمانی نداره...

صوفیا سری تکان داد و گفت: - چیزی که تو رو شکست داد، غرورت بود نه قدرتت!

قدرتی که در هنر وجود داره در هیچ جادویی وجود نداره، ماهیت هنر اینطوریه که مستقیماً و صددرصد از روح هنرمند نشأت می‌گیره

"انگار عشق همیشه با نداشتن برابره...

یادمون باشه همسایه ما، بیشتر از خودِ ما به فکر ما نیست! یادمون باشه اجنبی برای رضای خدا به من و شما رایگان کمک نمی‌کنه! یادمون باشه که ساده نباشیم و یادمون باشه که بعد از این اجازه ندیم کسی جز ما، برای ما تصمیم بگیره..! بعد از این اجازه ندیم، کسی میراث ما و پدران ما رو نابود و این سرزمینو غارت کنه!

تو متوجه نیستی. قدرتی که در هنر وجود داره در هیچ جادویی وجود نداره، ماهیت هنر اینطوریه که مستقیماً و صددرصد از روح هنرمند نشأت می‌گیره

"انگار عشق همیشه با نداشتن برابره... تو حق داری که بترسی..."