بریده‌هایی از کتاب شب سراب

یا مکن با فیلبانان دوستی، یا بساز خانه‌ای در خورد پیل

زندگی فقط چشم و ابرو و خط و خال نیست.

ما ز یاران چشم یاری داشتیم، خود غلط بود آنچه ما انگاشتیم

در همه کارها صلاح مصلحت باید کرد.

یاد تو روی پوست بدنم، توی گوشتم و درون استخوانم با خونم مخلوط می‌شود و سراپای وجودم را گرم می‌کند.

«تو بگریزی از پیش یک شعله خام من ایستاده‌ام تا بسوزم تمام»

الا ای آهوی وحشی کجایی مرا با توست چندین آشنایی دو تنها و دو سرگردان دو بی‌کس دد و دامست کمین از پیش و از پس بیا تا حال یکدیگر بدانیم مراد هم بجوییم ار توانیم که می‌بینم که این دشت مشوّش چراگاهی ندارد خرّم و خَش مگر خضر مبارک پی در آید که این تنها بدان تنها رساند

خدایا، اکسیر عشق معجزه می‌کند! آدم را از این رو به آن رو می‌کند!

آشنا داند زبان آشنا!

راهی است راه عشق که هیچ‌اش کناره نیست آنجا جز آنکه جان بسپارند چاره نیست