بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زندگی کردن

به احساسات‌تان اعتماد نکنید. وقتی در حال خوردن همبرگر هستید، اشاره به محتویات آن ساندویچ برای‌تان راحت‌تر است تا احساسی که از خوردن آن دارید. پس احساس دیگران را بسیار جدی بگیرید، اما احساس خودتان را نه. اجازه بدهید در وجودتان به این‌طرف و آن‌طرف پرواز کنند. هر چه باشد، آن‌ها می‌آیند و می‌روند، دقیقاً هر طور که دل‌شان بخواهد.

اگر به هر یک از احساسات‌تان، گونه‌ای از پرندگان را اختصاص دهید، می‌توانید با آن‌ها بیشتر سرگرم شوید. حسادت، در تخیل من، یک گنجشک کوچک سبز است در حال جیک‌جیک کردن. اضطراب یک توکاست مشغول بال زدن. و همین‌طور تا آخر. خودتان دیگر متوجه کلیت آن شده‌اید.

آن‌چه باید مشغول کاویدن آن شوید، گذشتهٔ شماست. چه اتفاقاتی در زندگی‌تان به‌تناوب تکرار می‌شوند؟ شواهد را مطالعه کنید، نه تفسیری را که بعداً از آن داشته‌اید.

اجازه ندهید که احساسات‌تان قطب‌نمای شما باشد.

نکتهٔ دوم: با کمال میل و بدون اکراه بخشی از موفقیت را (بخشی که خودتان به دست نیاورده‌اید) به افرادی ببخشید که از ژن‌های اشتباهی در خانواده‌های اشتباهی و در مناطقی با کدپستی‌های اشتباهی متولد شده‌اند. این عمل نه‌تنها سخاوتمندانه نیست، بلکه عقل سلیم نیز این‌چنین حکم می‌کند. کمک‌های مالی و مالیات‌ها صرفاً مسائلی مالی نیستند. بیش از هر چه آن‌ها مسائلی اخلاقی‌اند.

افراد قدردانْ به‌وضوح انسان‌های شادتری هستند.

اگر اعتقاد دارید که موفقیت‌تان به خاطر کار و تلاش بی‌وقفه‌تان، سرسختی، سماجت‌تان و شب‌بیداری‌های زیادتان است، لزوماً اشتباه نمی‌کنید. همهٔ آن‌چه که به آن افتخار می‌کنید، حاصل اراده‌ای است که به واسطهٔ برایند ژن‌ها و محیط اطراف‌تان به شما رسیده است.

از خودتان بپرسید: تاکنون چه‌قدر در زندگی‌تان موفق بوده‌اید؟ در یک محدوده از ۱۰+ (فوق‌ستاره) تا ۱۰- (بازندهٔ مطلق) به خودتان نمره بدهید.

خوشبختی چیزی است که در اختیار شماست ولی موفقیت را باید به دست بیاورید

آن‌چه زندگی شما را غنی‌تر می‌کند، چیزهایی نیستند که به آن اضافه می‌کنید، بلکه آن چیزهایی هستند که از آن حذف می‌کنید.

«افرادی مثل ما مزایای درازمدت چشم‌گیری نصیب‌شان شده است، صرفاً به این خاطر که به جای آن‌که تلاش کنند زرنگ باشند، سعی کرده‌اند احمق نباشند.»

در ذهن خودتان، دوستان‌تان و جامعه. ریسک‌های نامطلوب بیشتر از ریسک‌های مطلوب به چشم می‌آیند. ریسک نامطلوب مثل گرانیت، سخت، قابل‌لمس و محکم است. درحالی‌که ریسک مطلوب مانند هواست. بنابراین تمام تلاش‌تان را بکنید که به طور منظم ریسک‌های نامطلوب زندگی‌تان را از بین ببرید، در این صورت شانس زیادی برای رسیدن به زندگی خوب دارید. البته تقدیر ممکن است هر لحظه از راه برسد:

حرفه‌ای‌ها امتیاز را می‌برند، آماتورها امتیازات را می‌بازند. این یعنی اگر در برابر یک آماتور بازی می‌کنید، بهترین کار آن است که اشتباه نکردن را در اولویت قرار دهید. محافظه‌کارانه بازی کنید و تا جایی که می‌توانید توپ را در جریان بازی نگه دارید. اگر حریف‌تان عمداً به اندازهٔ شما محافظه‌کارانه بازی نکند، بیش از شما مرتکب اشتباه خواهد شد.

اگر چیزی واقعاً به شما کمک نمی‌کند، بدون آن هم به مشکل نخواهید خورد. این نکته دربارهٔ تکنولوژی به طور مضاعف صدق می‌کند. دفعهٔ بعد به جای این‌که سراغ نزدیک‌ترین گجت بروید، سعی کنید مغزتان را به کار بیندازید.

اگر بخواهیم دقیق‌تر بشویم شما باید هزینهٔ کامپیوتر و گوشی هوشمندتان را هم لحاظ کنید، به‌علاوهٔ زمانی که برای به‌روز کردن نرم‌افزارتان صرف می‌کنید. یک تخمین تقریبی، هزینهٔ هر ایمیل را یک دلار برآورد می‌کند، یعنی چیزی معادل هزینهٔ نامه‌های کاغذی قدیمی.

زندگی آسان نیست. حتا اگر یک زندگی خوب داشته باشید، ناچار خواهید بود که با اشتباهات گاه‌وبی‌گاه‌تان رودررو شوید و اشکالی ندارد هرازگاهی اشتباه هم بکنید. نکتهٔ کلیدی این است که کشف کنید چرا چنین اتفاقی رخ داده است و به شکل ریشه‌ای با موضوع برخورد کنید. چون مشکلات مثل شراب‌های بوردو نیستند، آن‌ها به مرور زمان بهتر نمی‌شوند.

باید اشکالات خود را اصلاح کنید، آن هم به شکلی که در آینده دوباره رخ ندهند. همان‌طور که شریک تجاری وارن بافِت، چارلی مانگر، می‌گوید: «اگر مادامی که یک مشکل قابل‌حل است به آن حمله نکنید و معطل کنید تا دیگر غیرقابل‌حل شود، در واقع این‌قدر ابله هستید که حق‌تان است با چنین مشکلی مواجه شوید.» برای دست‌به‌کار شدن، منتظر پدیدار شدن عواقب کارهای‌تان ننشینید. آلکس هیلی (نویسنده) هشدار می‌دهد: «اگر تکلیف واقعیت را روشن نکنید، واقعیت تکلیف شما را روشن خواهد کرد».

هر وقت که تصمیم بزرگی می‌گیرید، آن‌چه را که در فکرتان می‌گذرد یادداشت کنید؛ فرضیات، سلسله‌افکار و نتیجه‌گیری‌های‌تان را. اگر تصمیم‌تان در نهایت به‌دردنخور از آب درآمد به اطلاعات ثبت‌شدهٔ پروازتان نگاه کنید (قرار نیست که این یکی هم ضدحادثه ساخته شده باشد، یک دفترچه هم کفایت می‌کند)، و دقیق تحلیل کنید چه چیزی باعث بروز اشتباه شده است. به همین سادگی. با تشریح هر افتضاحی که به بار آورده‌اید، زندگی‌تان بهتر می‌شود. اگر نتوانید اشتباهات‌تان را شناسایی کنید، یا دنیا را درک نکرده‌اید یا این‌که خودتان را نشناخته‌اید. به عبارت دیگر اگر نتوانید تشخیص دهید کجا قدمی به‌اشتباه برداشته‌اید، دوباره با صورت به زمین خواهید خورد. پافشاری‌تان روی این تحلیل‌ها در نهایت نتیجه‌بخش خواهد بود.

هر وقت که تصمیم بزرگی می‌گیرید، آن‌چه را که در فکرتان می‌گذرد یادداشت کنید؛

پذیرش بی‌قیدوشرط شکست‌ها، کمبودها و باخت‌ها چگونه امکان‌پذیر می‌شود؟ اگر بخواهیم روی پای خودمان بایستیم، به مشکل برمی‌خوریم. معمولاً دیگران را بسیار واضح‌تر از خودمان می‌بینیم (به همین دلیل است که اغلب از دیگران ناراحت می‌شویم و به‌ندرت از خودمان).