بریده‌هایی از کتاب عشق و روابط موهوم

در فرهنگ ما نفرت از خویشتن فراگیر است و تا حد زیادی تقریباً دامنگیر همهٔ افراد شده است حتی اگر خوب یاد گرفته‌ایم که آن را پنهان کنیم.

متأسفانه مشکلی که برای شما در نپذیرفتن و عشق نورزیدن به خودتان پیش می‌آید بسیار عمیق‌تر از کمبود عاطفی است که بابت فقدان عشق دیگران پیدا می‌کنید

نفرت به خود، اساس تمام خشونت‌ها و زشتی‌های دنیاست

این نیاز به سرزنش کردن دیگران فقط از احساس منفی که نسبت به خود داریم نشأت می‌گیرد که در حقیقت تماماً از احساس بی‌توجهی و بی‌مهری که دیگران نسبت به ما روا داشتند شکل گرفته است

هیچ نفرتی به دیگران بدون داشتن نفرت به خود امکان‌پذیر نیست

تمرین کنیم که رفتارهای منفی دیگران را به خودمان نگیریم

دلیل اصلی که باعث شکست روابط عاطفی شما با دیگران می‌شود، نداشتن عشق کافی به خویشتن است.

تا زمانی‌که رفتار بد دیگران را به خودتان بگیرید هیچ راهی برای فارغ شدن از بی‌مهری که از سمت دیگران احساس می‌کنید یا درمان شکوه‌هایتان پیدا نخواهید کرد. به خود گرفتن یعنی این‌که تصور کنید چیزی که دیگران می‌گویند یا رفتار بد آنها به‌خاطر ضعفی است که درون شما وجود دارد. در نتیجه، تا زمانی که قدردانی یا سرزنش دیگران را به خودتان بگیرید، همیشه اسیر بازی‌های مخرب ذهنی کودک صدمه دیدهٔ درونتان می‌شوید

اما وقتی بتوانید با این مهری که از سمت دیگران می‌بینید کنار بیایید قادر خواهید بود که در و پنجرهٔ این خانهٔ اشباح زده را بگشایید و بگذارید آفتاب در آن بتابد و هوای تازه در آن جریان پیدا کند.

مهم‌ترین ویژگی مخرب احساس نارضایتی آن است که زندگی انسان را مختل و همه چیز را در اطراف خود مسموم می‌کند و انسان را از لذت دیدن زیبایی‌های زندگی محروم می‌سازد.