بریده‌هایی از کتاب هفت اصل موفقیت در ازدواج و زناشویی

۳. نشان دهید که واقعاً به موضوع علاقمندید. اجازه ندهید ذهن‌تان یا چشمان‌تان پرسه بزند. روی همسرتان متمرکز بمانید. از او سؤال بپرسید. با او تماس چشمی داشته باشید. مرتباً از صداهایی همچون "آه. . . ها" "او. . . هوم" استفاده کنید. گاهی به نشانه تأیید سر تکان دهید.

اگر از شما خواسته نشده است، هیچ توصیه‌ای نکنید و راه‌حل ارائه ندهید. اگر برای حل مشکل همسرتان فوراً یک راه حل پیشنهاد دهید، ممکن است او احساس کند که مسئله را خیلی پیش پا افتاده و ناچیز می‌پندارید و می‌خواهید سریع از آن مسئله رد شوید. این کار نتیجه خوبی ندارد. در واقع شما دارید می‌گویید: "این مسئله آن‌قدر مهم نیست، چرا فقط . . .؟" بنابراین وقتی دارید کمک می‌کنید استرس همسرتان را کم کنید، قانون کلیدی این است که درک همسرتان باید قبل از توصیه‌تان بیاید. باید قبل از اینکه راه حلی پیشنهاد کنید به همسرتان بفهمانید که شما کاملاً او را درک می‌کنید و درباره مشکلی که با آن روبروست با او همدلی می‌کنید. اغلب همسر شما اصلاً از شما نمی‌خواهد که راه حلی ارائه دهید، بلکه فقط از شما انتظار دارد که شنونده خوبی باشید و سنگ صبور او شوید.

در یک روز معمولی، بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی این گفتگو وقت صرف کنید. قانون کلیدی این است که درباره هر چیزی که در ذهن دارید غیر از رابطه زناشویی‌تان صحبت کنید. این موقع اصلاً وقت آن نیست که درباره اختلافاتی که بین شما وجود دارد بحث کنید. این گفتگو فرصتی است تا از لحاظ عاطفی از یکدیگر حمایت کرده و به حیطه‌های دیگر زندگی‌تان توجه کنید.

۴۲. مقاطع حساس زندگی فرزندتان را جشن بگیرید (فارغ‌التحصیلی). ۴۳. مقاطع حساس دیگر زندگی‌تان را جشن بگیرید (ارتقاء، بازنشستگی) ۴۴. بازی‌های کامپیوتری انجام دهید. یا در اینترنت جستجو کنید. ۴۵. روی برنامه‌های فرزندان‌تان به خصوص رابطه‌شان با دوستانشان نظارت داشته باشید. ۴۶. برای تعطیلات برنامه‌ریزی کنید. ۴۷. برای آینده‌تان با هم برنامه‌ریزی کنید، رویاپردازی کنید. ۴۸. با حیوان دست‌آموز خانگی بازی کنید. ۴۹. مطلبی را با صدای بلند برای هم بخوانید. ۵۰. شطرنج یا مارپله بازی کنید. ۵۱. نقش بازی کنید.

اگر سیستم "علاقه و تحسین" یک زوج هنوز کار کند، می‌توان رابطه زناشویی آنها را نجات داد.

"شروع ناملایمِ" دارا زنگ خطری را به صدا درمی‌آورد که او و الیور احتمالاً مشکلات جدی با هم دارند. وقتی بحث آنها پیش‌تر می‌رود، متوجه انواع به خصوص تعاملات منفی می‌شوم. انواع خاصی از تعاملات منفی، چنانچه در یک رابطه زیاد باشد، آن‌قدر برای یک رابطه مرگ‌بار است که من آنها را "چهار سوار تباهی" می‌نامم. معمولاً این چهار سوار به ترتیب زیر در قلب یک رابطه زناشویی جولان می‌دهند: انتقاد، تحقیر، حالت تدافعی، و دیوار سنگی.

این زوج‌ها با هم صمیمی هستند و به هم گرایش و تمایل زیادی دارند. آنها به خوبی یکدیگر را می‌شناسد؛ می‌دانند که طرف مقابل‌شان از چه چیزهایی خوشش می‌آید، از چه چیزهایی بدش می‌آید، چه موارد شخصیتی و عادت‌های عجیب و غریبی دارد، و اینکه چه امیدها و چه رویاهایی دارد. آنها همیشه برای هم احترام خاص قايل هستند و به نظرات هم توجه دارند، و در موقعیت‌های مختلف در زندگی روزمره ابراز می‌کنند که یکدیگر را دوست دارند و از هم خوشش‌شان می‌آید.

زوج‌هایی که با یکدیگر به گونه‌ای تحقیرآمیز برخورد می‌کنند، بیشتر از سایر افراد احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی همچون سرماخوردگی، آنفولانزا و نظایر آن را دارند.

زوج‌هایی که با یکدیگر به گونه‌ای تحقیرآمیز برخورد می‌کنند، بیشتر از سایر افراد احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی همچون سرماخوردگی، آنفولانزا و نظایر آن را دارند.

اعتراض و انتقاد یک دنیا تفاوت وجود دارد. اعتراض فقط به کار یا عمل به خصوص که همسرتان به درستی انجام نداده است اشاره دارد. اما انتقاد کلی‌تر و عمومی‌تر است؛ چرا که اظهارنظرهای منفی درباره شخصیت درونی و شخصیت ظاهری همسرتان نیز به آن اضافه می‌شود.