بریده‌هایی از کتاب حقایق ناگفته

در قلمرو سیاست عمومی، به نظر می‌رسد در پذیرش نوآوری با مشکل مواجهیم. بخشی از آن به این خاطر است که وقتی نامزد جایگاه‌های حکومتی می‌شوید و مقابل رأی‌دهندگان می‌ایستید، از شما انتظار ندارند فرضیه داشته باشید، بلکه انتظار دارند «نقشهٔ نهایی» را داشته باشید. مشکل اینجاست که وقتی هر نوآوری، سیاست جدید یا نقشهٔ جدیدی را کنار می‌گذارید، احتمال خطا بالا می‌رود و چون جلو چشم مردم قرار دارید، همین خطاها را با خط درشت روی صفحهٔ اول روزنامه‌ها چاپ می‌کنند

در قلمرو سیاست عمومی، به نظر می‌رسد در پذیرش نوآوری با مشکل مواجهیم. بخشی از آن به این خاطر است که وقتی نامزد جایگاه‌های حکومتی می‌شوید و مقابل رأی‌دهندگان می‌ایستید، از شما انتظار ندارند فرضیه داشته باشید، بلکه انتظار دارند «نقشهٔ نهایی» را داشته باشید. مشکل اینجاست که وقتی هر نوآوری، سیاست جدید یا نقشهٔ جدیدی را کنار می‌گذارید، احتمال خطا بالا می‌رود و چون جلو چشم مردم قرار دارید، همین خطاها را با خط درشت روی صفحهٔ اول روزنامه‌ها چاپ می‌کنند

. باید یادمان باشد برای رسیدن به چه چیزهایی کار کرده‌ایم و در بعضی موارد خون ریخته‌ایم: نظمی جهانی که مشوق صلح و همکاری است، تعهد به دموکراسی در اینجا و در دنیا، نپذیرفتن مستبدان و ستمگران و دیکتاتورهایی که فقط برای مصلحت خودشان به کشورشان حکومت می‌کنند، نه برای مصلحت مردمی که باید به آن‌ها خدمت کنند. اگرچه بی‌نقص نبوده‌ایم، تاریخ ما مملو از جست‌وجوی دنیایی بهتر، امن‌تر و آزادتر است. در سال‌های آینده، در مقابل چالش‌های پیش رو، نباید فراموش کنیم چه کسی هستیم و چه کسی می‌توانیم باشیم.

من خیلی به امنیت آب فکر می‌کنم و هرگز آن را ساده نمی‌گیرم.

در مناطق روستایی معضل توانایی خرید خانه به‌اندازهٔ شهرها شدید نیست، ولی جوامع روستایی مدت‌ها درگیر فقدان شغل بوده‌اند.

خانم شلتن مربی مهدکودک بود و آقای شلتن کارگر ساختمانی. با درآمد این دو شغل توانسته بودند خانه‌ای دوخوابه بخرند که همیشه آرزویش را داشتند و برای رسیدن به آن کار کرده بودند. ولی حالا که در حال نوشتن این کتابم، قیمت آن خانه در زیلو هشتصدوهشتادوشش دلار ثبت شده است که دیگر امکان خرید آن با حقوق معلمی و کارگری وجود ندارد.

طبقهٔ متوسط امروز هر ماهش را با حقوق همان ماه سپری می‌کند و هیچ‌گونه پس‌اندازی ندارد.

من باور دارم برای این زمانه هیچ پادزهری مهم‌تر از رابطهٔ اعتماد متقابل وجود ندارد. اعتماد می‌دهی و اعتماد دریافت می‌کنی. و یکی از مهم‌ترین عناصر در رابطه‌ای بر پایهٔ اعتماد این است که ما واقعیت را نقل می‌کنیم. اینکه چه می‌گوییم مهم است؛ اینکه چه منظوری داریم، تأکیدی که بر واژه‌های خود می‌گذاریم و اینکه آن‌ها چه ارزشی برای دیگران دارند. نمی‌توانیم مشکلات لگام‌گسیخته‌مان را حل کنیم، مگر اینکه در مورد حقیقت آن‌ها با خودمان صادق باشیم. راجع به مسائلی حرف بزنیم که حرف‌زدن در موردشان چندان راحت نیست و تمام آنچه حقایق بر ما روشن می‌سازند را بپذیریم.

چالشی که هر روز برای خودم قرار می‌دهم این است که بخشی از راه‌حل باشم و برای نبردهای پیش رو جنگجویی پرانرژی. چالشی که برای شما قرار می‌دهم این است که به این تلاش بپیوندید. برای آرمان‌ها و ارزش‌های‌مان بایستید. وقتی زمان بالازدن آستین‌های‌مان می‌رسد، دست‌های‌مان را بالا نبریم؛ نه حالا، نه فردا، نه هیچ‌وقت.

همهٔ ما می‌دانیم که هنوز کیلومترها راه مانده تا ما زنان به احترام و شأن کاملی برسیم که لیاقتش را داریم. ولی از دیدن تعداد بی‌سابقهٔ زنانی که نامزد انتخابات می‌شوند و تعداد بسیار بیشتری که باانرژی در فعالیت‌های سیاسی شرکت می‌کنند، دلگرم می‌شوم. از دیدن پیوندهای جدیدی که فراتر از مرزهای نژاد، سن، سابقه، تجربه و جنسیت بین زنان و مردانی شکل می‌گیرد که شانه‌به‌شانهٔ یکدیگر برای رسیدن به عدالت، برابری و حقوق اساسی ایستاده‌اند، دلگرم می‌شوم.