بریده‌هایی از کتاب من نه، ما؛ جلد اول

هوای تغزل مرا می‌گذارد قلندر کجایی که دلتنگم امشب بزن بر دف عشق و قانون هستی که با ساز هستی هماهنگم امشب به آتش کشد پردۀ آسمان را نوایی که می‌ریزد از چنگم امشب

- زمان کمی که زود تموم می‌شه، حیفه که برای خودم باشه، خوبه که برای خدا باشه!

کاش هیچ‌کس توی سختی نبود. اونم توی این دنیایی که زمانش کمه!

- دنیا، سختی‌های زیادی داره‌، من این سختی‌ها رو دوست ندارم محمد! نفس عمیق می‌کشد و می‌گوید: - منم دوست ندارم! - اگر این سختی‌ها رو نخوام باید چه‌کار کنم؟ - زهرا جان این‌جا بهشت نیست! تو هم فرشته نیستی!

- دنیا، سختی‌های زیادی داره‌، من این سختی‌ها رو دوست ندارم محمد! نفس عمیق می‌کشد و می‌گوید: - منم دوست ندارم! - اگر این سختی‌ها رو نخوام باید چه‌کار کنم؟ - زهرا جان این‌جا بهشت نیست! تو هم فرشته نیستی!

این‌که مسیرمان عوض نشده و تنها دست‌در دست شده‌ایم و همان مسیر خالق است! فراموشت نشود! این‌که تمام زیبایی‌ها، وقتی دلچسب می‌شود که هضم در خوبی خدا باشی. خودخواهی‌ها را کنار بگذار و مقدس بمان. اصالت خلقت هر دومان را می‌گوید که از خاک هستیم، پس غرور نباشد تا بتوانیم کنار تربت یار باشیم، مادی نگاه نکنیم تا پا در گل نمانیم.

- ای منتظر غمگین نباش قدری تحمل بیشتر / گردی به‌پا شد در افق گویا سواری می‌رسد

یاد این بیت غزوه می افتم که: مثل سلطانی که صبح افتاده است از تخت و تاج گیج گیجم، گول گولم، هاج و واجم، هاج و واج

- هنر پروانه بودن را باید یاد بگیریم، نه آویزون بودن رو!

-همین‌جاست که هیچ فرقی بین انسان بی‌خدا و باخدا پیدا نمی‌کنی! هیچ‌کدوم نمی‌تونند تو رو از آینده مطمئن کنن. هر دوتا رهات می‌کنن؛ منتهی باخدا در آغوش خدا رهات می‌کنه و بی‌خدا، لنگ در هوا.

هم‌جنس‌های من اولویت‌بروزشان از لباس‌های تنگ و آرایش صورتشان مشخص است. من اما این را اولویت حیوانی می‌دانم که اگر تمدن به برهنگی باشد پس حیوانات متمدن‌تر هستنند. یک‌سره کرده‌اند کار را: برهنه هستند. دیگر این همه سر خودمان منت پوشیدن لباس را چرا می‌گذاریم؟

هم‌جنس‌های من اولویت‌بروزشان از لباس‌های تنگ و آرایش صورتشان مشخص است. من اما این را اولویت حیوانی می‌دانم که اگر تمدن به برهنگی باشد پس حیوانات متمدن‌تر هستنند. یک‌سره کرده‌اند کار را: برهنه هستند. دیگر این همه سر خودمان منت پوشیدن لباس را چرا می‌گذاریم؟

هم‌جنس‌های من اولویت‌بروزشان از لباس‌های تنگ و آرایش صورتشان مشخص است. من اما این را اولویت حیوانی می‌دانم که اگر تمدن به برهنگی باشد پس حیوانات متمدن‌تر هستنند. یک‌سره کرده‌اند کار را: برهنه هستند. دیگر این همه سر خودمان منت پوشیدن لباس را چرا می‌گذاریم؟

هم‌جنس‌های من اولویت‌بروزشان از لباس‌های تنگ و آرایش صورتشان مشخص است. من اما این را اولویت حیوانی می‌دانم که اگر تمدن به برهنگی باشد پس حیوانات متمدن‌تر هستنند. یک‌سره کرده‌اند کار را: برهنه هستند. دیگر این همه سر خودمان منت پوشیدن لباس را چرا می‌گذاریم؟

هم‌جنس‌های من اولویت‌بروزشان از لباس‌های تنگ و آرایش صورتشان مشخص است. من اما این را اولویت حیوانی می‌دانم که اگر تمدن به برهنگی باشد پس حیوانات متمدن‌تر هستنند. یک‌سره کرده‌اند کار را: برهنه هستند. دیگر این همه سر خودمان منت پوشیدن لباس را چرا می‌گذاریم؟

زندگی دو نفره یک رقابت نیست. یعنی یه دو استقامت نیست که آخرش یکی اول بشه و یکی دوم. یه حرکت دو نفره است. مثل دو امدادی تقریبا. من راه می‌افتم به سمت هدف با امانت و هرجا که نتوانستم شما ادامه می‌دی و برعکس. یا اصلا هر دو با هم حرکت می‌کنیم توی مسیر مشخص. پس یارکِشی و یارکُشی نیست. یاری و همراهیه.

- مسخره نیست که تو خودت رو دست پایین بخواهی و گدایی کنی یکی مثل خودت بیاد تو رو بالا بکشه! مطمئن باش اگر فرد خوبی هم نصیبت بشه، تو به جایی نمی‌رسی. چون منتظری یکی برای تو کاری کنه، در حالی‌که فقط خودت می‌تونی برای خودت کاری کنی! بعد هم تو از خدای به اون عظمت یه مرد می‌خوای، که یه انسان مثل خودته، پر از خطا و آزمون؛ اون‌وقت از یه مرد کوچک می‌خوای انسان بسازه! این ندیدن خودت و خداست بچه!

ازدواج آب چشمه است. دیگه نمی‌خواد کف خیابون و توی پارکا تشنۀ ارتباط با پسرا باشی، یا شبا با چت کردن خودتو کور کنی. بعد هم ازدواج مانع نیست. سد راهت نمی‌شه. یه همراه پیدا می‌کنی که با هم بقیۀ زندگی رو جلو می‌برید. لذت بودن کنار مرد آرزوهات رو هم می‌بری!

چرا وقتی تشنه‌ای از آب فاضلاب می‌خوری، برو آب چشمه بخور.

تمام نوجوانی اگر به بدی و کجی گذشته باشد، حتی اگر زار زار هم گریه کنی بر نمی‌گردد... مثل پوست نیست که دوباره ترمیم شود.