بریده‌هایی از کتاب وجود مقدس شما

مهاتما گاندی گفته است: «دعا سرگرمی پیرزنی بی‌کار نیست. اگر آن را به خوبی درک کنید و به کار بگیرید، مؤثرترین ابزار اقدام است.»

خدا را برای هر چه دارید و خواهید داشت، سپاس بگویید و سپس با اشتیاق و فروتنی درخواست کنید تا به دیدار شما بیاید. این گونه است که ما خداوند را می‌یابیم: درخواست کنید تا دریافت کنید!

حتی برای یک دقیقه هم قداست، خدایی بودن و نیروی وجود حقیقی‌تان را نادیده نگیرید

«شما عضوی مقدس از این جهان هستید

سفر آگاهی، تکامل انسانیت در مسیر رسیدن به نقطه‌ای‌ست که ما انسان‌ها، تجلی دانسته‌هایمان شویم.

هر شب که به مراقبه می‌نشینی، بی‌وقفه به درگاه خدا دعا کن. سکوت را با اشتیاق خود بشکن! همچون نوزادی که در پی مادر یا پدرش فریاد می‌کشد، چنین درخواست کن: «کجایی؟ تو مرا آفریدی به من هوش دادی تا در پی تو برآیم تو در گل‌ها، ماه و ستاره‌ها هستی اما باید پوشیده بمانی؟ نزدم بیا! باید بیایی! باید!» با همهٔ تمرکز ذهن و همهٔ مهری که در دل داری، پردهٔ سکوت را بارها و بارها پاره کن. همچون کره که از هم خوردن شیر به دست می‌آید، فضا را چنان با ارتعاش دلسپردگی و سرسپردگی هم بزن تا خدا را به دست آوری.

پروردگار عزیز! در این روز از تو می‌خواهم که لحظه‌لحظهٔ هر روز بدانم کیستم و چیستم، واسطهٔ نور و عشق و نیز الهام‌بخش کسانی باشم که نگاهم در نگاهشان گره می‌خورد. بتوانم در برابر مخالفت استوار بمانم و حتی در میان ترس با شجاعت سخن بگویم. با فروتنی پیرو دلم باشم و آرزوهای جانم را مشتاقانه زندگی کنم. رهرو شناخت والاترین حقیقت باشم و کشش خود فروترم را بی‌اثر سازم. همهٔ وجودم، نور و تاریکی‌ام را بپذیرم و دوست بدارم. شجاعت شنیدن ندای دلم را داشته باشم تا بتوانم با دلی نرم و لطیف، ایمان را به جای ترس برگزینم. امروز، روزی‌ست که هر مانعی میان تقدس انسان بودن و الهی بودنم را به تو وامی‌گذارم.

یاد داشته باشید که نفس، در مغرورانه‌ترین حالت خود تمایل دارد باور کند که خداست، نیرویی بالاتر از او وجود ندارد و خودش از زندگی و هر کس دیگری بزرگ‌تر است. نفس افتخار می‌کند که بیش از هر کس دیگری می‌داند و برتر از همه است و در نتیجه، با سنگدلی و بی‌رحمی، راه‌هایی برای تغییر چهره می‌یابد. ما در این شرایط فکر می‌کنیم از نفس فراتر رفته‌ایم و بی‌اندازه خوب، هوشمند، دانا و بسیار برتر از آن خویشاوند ناآگاه یا این همکار احمق هستیم. بر اساس گفته‌های نفسی که با دانسته‌های معنوی به روز شده است، فرض می‌کنیم نگرش ما از ذات معنوی‌مان برخاسته، در حالی که در حقیقت، نگرش ما فقط از شکل تکامل‌یافتهٔ سیستم‌عامل نفس برخاسته است که نام دیگر آن، غرور معنوی‌ست.

دل ما نیازمند مهربانی، عشق لطیف، بخشایش و پذیرش کامل ناامیدی‌ها و دردهاست. تا وقتی متوجه این موضوع نشویم و متعهد به تاباندن نور هشیاری به خودمان نشویم، مجبوریم به رقابت بی‌رحمانه و تلاش برای سخت‌کوشی، به دست آوردن، انباشتن، خواستن و زیاده‌خواهیِ بیش‌تر برای خواستنی‌های جهان بیرون ادامه دهیم.

. درد، ناگزیر است، اما رنج، اختیاری‌ست.