بریده‌هایی از کتاب قلب، تخم مرغ و همه چیزهای شکستنی

او را همان‌طوری که بود می‌خواستم، بی‌توجه به عالم و آدم.

نیازی به نوشتن ندارم. چون حالا می‌توانم حرف بزنم.

تکلیف ۱: دوروبَرتان را خوب ببینید

من درمورد گیاهان پایا بیشتر فکر کردم؛ دربارهٔ این‌که چه‌طور گاهی زندگی باید برود زیر زمین، خودش را دفن کند تا زنده بماند و این‌که شاید چیز بدی نباشد. فقط ضروری است و اشکالی ندارد.

داستان ارکیدهٔ لاجوردی را برایم تعریف کرد. مثل یک افسانه یا داستان اسطوره‌ای تعریفش کرد. «این گل با وجود مواد شیمیایی سمی، نجات پیدا کرد و مرگ رو تبدیل کرد به یه چیز قشنگ. ناتالی، مزرعهٔ معجزه، قشنگ‌ترین جای دنیاست.»

شاید بعضی وقت‌ها قدرت یعنی این‌که بدانی روزی همه‌چیز درست می‌شود و آن‌قدر منتظر بمانی تا هوا آفتابی شود و بتوانی بروی بیرون.

چون وقتی معنای کلمه‌ای را بفهمی، مال خودت می‌شود، بخشی از وجودت.

بابا همیشه به مامان می‌گوید، وضعیت و این‌طوری مشکلات را بیش از حد بزرگ می‌کند. فکر می‌کند این وضعیت واقعاً اذیتم می‌کند، البته درست فکر می‌کند.

است. مثل این‌که تعطیلات مردم را خوشحال نمی‌کند. فقط یادمان می‌اندازد بقیهٔ روزهای سال چه‌قدر بیچاره‌ایم.

شاید زیاد عجیب نباشد که سرما این‌قدر قدرت دارد. شاید بعضی وقت‌ها قدرت یعنی این‌که بدانی روزی همه‌چیز درست می‌شود و آن‌قدر منتظر بمانی تا هوا آفتابی شود و بتوانی بروی بیرون.