بریده‌هایی از کتاب ترس ها و مزخرفات ذهنی

آیا شایسته است دینی که تا این حد به صبر و مدارا توصیه می‌کند در برابر عقاید دیگر چنین بی‌طاقت و بی‌رحم باشد؟

حقیقت این است که هیچ‌کس آن‌گونه که نشان می‌دهد نیست. ما همیشه نقابی بر چهره داریم و دائماً در حال نقش بازی کردن هستیم.

جهان متمدن ما چیزی نیست جز یک نقاب بزرگ

حقیقت را باید در لفافهٔ دروغ پیچاند و به عوام خوراند.

حقیقت این است که هیچ‌کس آن‌گونه که نشان می‌دهد نیست. ما همیشه نقابی بر چهره داریم و دائماً در حال نقش بازی کردن هستیم.

حتی بهترین و شاخص‌ترین انسان‌ها نیز گاهی اوقات با بروز عیوب درونی‌شان تعجبمان را برمی‌انگیزند. در میان بشریت، شرارت و نقصان درجات مختلفی دارد، اما هیچ انسانی از آن‌ها بی‌بهره نیست.

انسان در عمق پنهانی خویش، حیوانی وحشی و ترسناک است. ما این حیوان وحشی را در قالب تمدن به حالت رام شده می‌شناسیم و به همین علت زمانی که با طبیعت واقعی‌اش روبه‌رو می‌شویم یکه می‌خوریم و انگشت به دهان می‌مانیم. اگر به هر دلیلی پیچ و مهرهٔ دستگاه قانون از هم باز شود و هرج و مرج حاکم شود، این حیوان وحشی، طبیعت واقعی خود را نشان می‌دهد. اما برای درک کامل این امر نیازی نیست که تا زمان بروز چنین حادثه‌ای صبر کنید، از دوران باستان تا کنون هزاران هزار اتفاق مشابه رخ داده است که برای قانع شدنتان کفایت می‌کنند و شما را به این نتیجه می‌رسانند که انسان در درنده‌خویی، قساوت و بی‌رحمی دست کمی از ببر و کفتار ندارد

اعلام ناگهانی یک خبر مسرت‌بخش می‌تواند منجر به مرگ شود، شاید علت آن این است که شادی و اندوه هر دو به آن‌چه می‌خواهیم و آن‌چه به دست می‌آوریم مربوط هستند، ممکن است در سعادت به سر بریم، اما نسبت به آن بی‌خبر باشیم، زیرا شادی همان فقدان درد و رنج و گرفتاری است، در حالی که درد یا اندوه مقوله‌هایی قابل لمس هستند.

پاسکال که شخصیتی پرهیزکار، ریاضیدان و دانشمند بود، در این‌باره اظهار می‌دارد: «خداوند همه‌جا در مرکز است و هیچ جایی را نمی‌توان یافت که در حاشیه باشد.»

ماوراءالطبیعهٔ عوام‌الناس، حالت انحصاری به خود گرفته و طوری از ابتدای کودکی عمیق و مداوم در مغزشان جا افتاده که شاید تنها معجزه‌ای بتواند آن‌ها را از سرشان بیرون آورد، وگرنه تا ابد در ذهنشان باقی می‌ماند و آن‌ها را از داشتن اندیشه‌ای مستقل و قضاوتی بدون پیش‌داوری - نوعی توانایی که بشر را از سایر حیوانات متمایز می‌سازد - محروم و عقل‌شان را کرخت می‌سازد.