بریده‌هایی از کتاب آدم های سمی

کنفوسیوس می‌گوید: «باعث سرافکندگی است انسانی خود را دوست فردی نشان دهد درحالی‌که خشم و کینه‌اش از او را پنهان می‌کند.»

«دوست داشتنِ خود، شروع یک رابطهٔ عاشقانه به درازای زندگی است.»

دوستی تعاریفی دارد که اگر فردی مشمول این تعاریف نبود دوست شما نیست، ولو همدورهٔ سال‌های مدرسه، کودکی، و همسایه یا هم‌صحبت قدیمی شما بوده باشد. پس باید که از نهادن نام دوست بر هر فردی اجتناب کرد تا بعدها دچار آسیب‌های ناشی از اعتماد و دلبستگی به آن فرد نشوید؛ وگرنه مجاز نیستید کسی به‌غیر از خود را ملامت کنید.

به‌طور غریزی درمی‌یابیم که چه کسی را دوست داریم و چه کسی را نمی‌توانیم تحمل کنیم

هرگاه انسان وارد یک رابطه می‌شود: ۱. کوله‌بار عاطفی و تجربیات ارتباطی دوران کودکی را به دوش می‌کشد. ۲. تجربهٔ روابط قبلی را با خود به همراه دارد. ۳. میزان امنیت عاطفی، اعتمادبه‌نفس، حرمت ذات، ترس‌ها و حساسیت‌ها و تشویش‌هایی را که در روابط قبلی و جدایی‌ها تجربه کرده به همراه می‌آورد. ۴. شخصیت و تیپ عاطفی ذاتی خود را به همراه دارد. ۵. شیوه و سبک وابستگی‌های اولیهٔ خود را با خود حمل می‌کند.

یک فیلم معروف فرانسوی را به‌خاطر می‌آورم که مضمون آن این بود: در مقابل چشمان دشمنت به بهترین نحوی به زندگی‌ات بچسب، موفق شو، و خوشحال و خرسند باش

ولی آیا تابه‌حال این توصیه را شنیده‌اید که می‌گوید: «آدم‌های بد را با خوبی‌های خود شرمنده کنید؟»

خوب است که بدانید قسمت اعظم گفتگوهای روزانهٔ یک فرد را گفتگوهای درونی او با خود تشکیل می‌دهد که شامل افکار، تخیل، تجسم، و به‌طور کلی فعالیت‌های فکری اوست. پس این گفتگوهای درونی هر چه مثبت‌تر باشد، تأثیر سازندگی آن بالاتر است.

نهایتآ آرامش شما به آرامش فرد مقابل شما خواهد انجامید و در این حالت ناخودآگاهانه شروع به گوش‌دادن به حرف شما می‌کند.

گاه دانستن دلایل رفتارهای سمی افراد، موجب می‌شود نسبت به آنها درک بهتری پیدا کنیم و این خود در به‌کارگیری روش‌های صحیح‌تر در برخورد با آنها به ما کمک فراوان می‌کند

بهتر است به‌جای جستجوی تفاوت‌ها بین خودمان و سایر انسان‌ها در جستجوی یافتن وجوه تشابه باشیم. این رویکرد همواره باعث وصل کردن و آن دیگری موجب فصل کردن است.

مثلی هست که می‌گوید آگاهی و بصیرت می‌تواند از شما فردی قوی بسازد

بخشیدن فردی که با او قطع ارتباط کرده‌اید به معنای پشت سر نهادن او و رفتن به‌دنبال زندگی‌تان است

به فرزندان خود از همان ابتدای کودکی طریقهٔ درستِ گفتگو و اظهار وجود را بیاموزید. آنها باید بدانند که قرار نیست شما به‌عنوان پدر یا مادر، فقط آنها را سرزنش کنید؛ بلکه می‌خواهید حمایتشان کنید. به آنها بیاموزید اولویت‌ها را تشخیص دهند و بدانند سکوت و تعارف و شرمِ بیجا، حسن خلق و نجابت محسوب نمی‌شود.

به یاد داشته باشید که رقابت‌جویی از بارزترین نشانه‌های حسادت است. همهٔ ما باید بدانیم که حسادت باعث تخریب و نابودی رابطه‌ها و دوستی‌ها و مشارکت‌ها و آغاز دشمنی‌هاست.

باید بدانیم تا زمانی که ما تنها دربارهٔ «خودم، بچه‌ام، زندگی‌ام، شغلم، همسرم و موفقیت‌هایم» صحبت می‌کنیم، مردم نمی‌توانند ارتباط مناسب و صمیمانه‌ای با ما برقرار کنند. برای مردم بسیار آزاردهنده و حتی تهوع‌آور است که ببینند شخصی خیال می‌کند تمام دنیا حول محور او و امور می‌گردد (مانند بچهٔ دوساله)

دنیای امروز هالیوود مملو از این دسته آدم‌های دروغ‌پرداز و وراج است. آنها به شما انواع و اقسام دروغ‌ها و قصه‌ها را می‌گویند تا بتوانند پروژه‌هایشان را به فروش برسانند.

گفتهٔ آرتور میلر، «همه از افراد شوخ‌طبع خوش‌شان می‌آید، ولی کسی به آنها پول قرض نمی‌دهد.»

«آگاهی» نوعی توانمندی است

نسبت به نزدیکان خود همان حس بی‌ارزشی و بی‌احترامی‌ای را دارند که نسبت به خودشان دارند؛ و همهٔ اینها ریشه در عدم احترام به خود، خودکم‌بینی و اعتمادبه‌نفس پایین دارد.