بریده‌هایی از کتاب زنان نامرئی

ما آن‌قدر نوابغ مؤنث را در تاریخ ثبت نکرده‌ایم که به این سادگی‌ها به ذهن ما نمی‌رسند. نتیجه اینکه وقتی «استعداد» لازمهٔ یک شغل محسوب می‌شود، منظور واقعی همان «باور به برتری جنسی» است.

سال ۱۸۳۹ کلارا شومانِ آهنگساز در خاطراتش نوشت: «زمانی فکر می‌کردم استعداد خلاقه‌ای دارم، اما از این خیال دست کشیده‌ام؛ یک زن نباید سودای آهنگسازی در سر داشته باشد؛ هیچ زنی نتوانسته به این آرزو برسد، پس من چرا باید این انتظار را داشته باشم؟» تراژدی این‌جاست که شومان اشتباه می‌کرد. زنانی پیش از او توانسته بودند این آرزو را محقق کنند و برخی از آن‌ها از جملهٔ موفق‌ترین، پرکارترین و تأثیرگذارترین آهنگسازان قرن هفده و هجده بودند. مسئله فقط این است که آن‌ها «بسیار مشهور» نبودند، چون زنان می‌بایست قبل از مردن فراموش می‌شدند؛ یا قبل از آن، با نسبت‌دادن کارشان به یک مرد، به شکاف جنسیتی داده‌ها دامن بزنیم.

بااینکه شواهدی هست از اینکه زنان می‌توانند تا حد زیادی مردان را به‌عنوان الگوی خود بپذیرند، مردان همین کار را دربارهٔ زنان نمی‌کنند.

این فرض که هر آنچه مذکر است جهانی است، نتیجهٔ مستقیم شکاف جنسیتی داده‌هاست. سفیدبودن و مردبودن فقط به این دلیل می‌تواند بدیهی فرض شود که بیشترِ هویت‌های دیگر اصلاً به حساب نمی‌آیند. اما جهان‌شمولی مذکر علت شکاف جنسیتی داده‌ها هم هست: چیزی که مذکر است عاقبت جهان‌شمول فرض می‌شود، چون زنان دیده نمی‌شوند و به‌خاطر سپرده نمی‌شوند و چون داده‌های مذکر، بیشترِ چیزی را که می‌دانیم تشکیل می‌دهند و درنهایت این امر، به نشاندن زنان، نیمی از جمعیت جهان، در جایگاه اقلیت منتهی می‌شود. اقلیتی با هویت خاص و دیدگاه ذهنی. در چنین قالبی زنان محکوم‌اند فراموش‌شدنی باشند. نادیده‌گرفتنی. چشم‌پوشیدنی؛ از فرهنگ، از تاریخ، از داده‌ها. و به این ترتیب زنان نامرئی می‌شوند.

شوهران هفت ساعت کار خانگی اضافه در هفته برای زنان تولید می‌کنند.

برای زنانی که پا می‌فشارند: همین‌قدر سخت‌گیر بمانید.

۷۵ درصد از کار بی‌مزد جهان را زنان انجام می‌دهند که روزانه بین سه تا شش ساعت صرف آن می‌کنند، در برابر سهم مردان، سی دقیقه تا دو ساعت است. این عدم‌توازن خیلی زود شروع می‌شود (دختران از همان پنج‌سالگی کارهای خانگی بیشتری از برادران خود انجام می‌دهند) و با بزرگ‌شدنشان بیشتر هم می‌شود. مردان حتی در کشوری با بیشترین زمان کار بی‌مزد مذکر (دانمارک) هنوز در مقایسه با زنان کشوری با کمترین زمان کار بی‌مزد مؤنث، یعنی نروژ، زمان کمتری صرف کار بی‌مزد می‌کنند.

اواسط دههٔ ۱۹۹۰ مقامات محلی وین طی تحقیقاتی دریافتند که حضور دختران از ده‌سالگی در پارک‌ها و محوطه‌های بازی عمومی «به‌شکل چشمگیری کاهش می‌یابد.» اما مقامات شهر به‌جای اینکه صرفاً شانه بالا بیندازند و به این نتیجه برسند که دختران باید دست از لوس‌بازی بردارند، فکر کردند شاید در طراحی پارک‌ها اشتباهی رخ داده باشد. پس مدل‌هایی طراحی کردند و به جمع‌آوری داده پرداختند. یافته‌هایشان روشنگر بود. مشخص شد که فضاهای عمومی بزرگ و یکدست مسئلهٔ اصلی بود، چون این فضاها دختران را وامی‌داشتند که سر فضا با پسران رقابت کنند. و دختران اعتمادبه‌نفس لازم برای رقابت با پسران را نداشتند (این معنای شرطی‌شدن اجتماعی است)، بنابراین گرایش داشتند خیلی ساده امکان استفاده از فضا را به پسران واگذار کنند.

زنان کتاب‌های نوشتهٔ مردان و دربارهٔ آنان را می‌خرند، اما مردان (دست‌کم اغلبشان) کتاب‌های نوشتهٔ زنان و دربارهٔ آنان را نمی‌خرند.

مدت مدیدی زنان را در جایگاه مشتقی از بشریتِ متعارف نشاندیم و به همین خاطر است که نامرئی شده‌اند

درهرحال بااینکه شواهدی هست از اینکه زنان می‌توانند تا حد زیادی مردان را به‌عنوان الگوی خود بپذیرند، مردان همین کار را دربارهٔ زنان نمی‌کنند.

«مرکز تحقیقاتی پیو» نشان داد که تعداد مساوی از زنان و مردان آمریکایی بازی‌های ویدئویی انجام می‌دهند، اما فقط ۳.۳ درصد از بازی‌هایی که در کنفرانس‌های مطبوعاتی E۳ (بزرگ‌ترین نمایشگاه سالانهٔ بازی در جهان) در سال ۲۰۱۶ معرفی شدند قهرمان مؤنث داشتند.

باتوجه‌به اینکه زنان وایکینگ می‌توانستند مالک زمین باشند، می‌توانستند ارث ببرند و به بازرگانان قدرتمندی بدل شوند، آیا محال است که بتوانند مبارزه هم کنند؟

برای‌اینکه مورد تبعیض قرار بگیرید، لازم نیست که بدانید دارید مورد تبعیض قرار می‌گیرید.

شرکت مشاورهٔ مدیریتیِ مک‌کینزی تخمین می‌زند که کار مراقبتی بی‌مزد زنان ۱۰ میلیارد دلار به تولید ناخالص ملی سالانهٔ جهان اضافه می‌کند

معلوم شده داروهای دیگری که معمولاً برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند از مرگ‌ومیر مردان در اثر حملهٔ قلبی می‌کاهند؛ اما مرگ ناشی از مشکلات قلبی را در زنان افزایش می‌دهند. استاتین‌ها یا داروهای پایین‌آورندهٔ چربی خون که مرتب در سراسر جهان به عنوان یک داروی پیشگیرانه برای بیماری قلبی تجویز می‌شوند، عمدتاً روی مردان آزمایش شده و تحقیقات جدیدی در استرالیا نشان می‌دهد زنانی که دوز بالایی از استاتین مصرف می‌کنند ممکن است با خطر افزودهٔ دیابت مواجه باشند؛ که خود، عاملِ افزایشِ ریسک بیماری‌های قلبی و عروقی در زنان نسبت به مردان است.

این تنها باری نبود که اپل به‌کلی ۵۰ درصد از کاربران خود را فراموش می‌کرد. وقتی هوش مصنوعی خود را به‌نام سیری به راه انداخت، آن زن (به‌نحو طنزآمیزی) می‌توانست تن‌فروش‌ها و تأمین‌کنندگان ویاگرا را پیدا کند، اما ارائه‌دهندگان خدمات سقط جنین را نه. اگر دچار حملهٔ قلبی می‌شدید سیری می‌توانست کمکتان کند، اما اگر به او می‌گفتید به شما تجاوز شده پاسخ می‌داد: «نمی‌فهمم منظورتان از ‘به من تجاوز شده’ چیست.» این‌ها خطاهای بنیادینی هستند که گروهی به‌قدرِ کافی از زنان، بی‌تردید متوجه آن‌ها می‌شد؛ یعنی گروهی بدون شکاف جنسیتی در داده‌ها.

در فضای داخلی پلان آزاد آپارتمان‌های FWS I کار مراقبتی هم لحاظ شده است. آشپزخانه در مرکز هر واحد قرار دارد و دیدی که به بقیهٔ خانه دارد طراحی فضای حیاط داخلی را تداعی می‌کند. این نه‌تنها زنان را قادر می‌کند هنگام کار در آشپزخانه گوشهٔ چشمی هم به کودکان داشته باشند، بلکه کار خانگی را در مرکز خانه قرار می‌دهد: چالش ظریفی پیش روی این تصور که کار خانه فقط وظیفهٔ زن است. این را مقایسه کنید با رویهٔ رایجی که یک مقام محلی در فیلادلفیا فاش کرد و گفت باید مدام به سازندگانی که آشپزخانه را در طبقهٔ سوم و بدون هیچ بالابری جا می‌دهند تذکر بدهد. او یادآوری می‌کند: «خودتان خوشتان می‌آید خریدها و کالسکه‌ها را تا طبقهٔ سوم بالا بکشید؟»

فلیکس مندلسون شش قطعه از آثار خواهرش فانی هنسل را به نام خودش منتشر کرد و سال ۲۰۱۰ ثابت شد دست‌نوشته‌ای که متعلق به او تصور می‌شد مال خواهرش است.

سال ۱۸۳۹ کلارا شومانِ آهنگساز در خاطراتش نوشت: «زمانی فکر می‌کردم استعداد خلاقه‌ای دارم، اما از این خیال دست کشیده‌ام؛ یک زن نباید سودای آهنگسازی در سر داشته باشد؛ هیچ زنی نتوانسته به این آرزو برسد، پس من چرا باید این انتظار را داشته باشم؟» تراژدی این‌جاست که شومان اشتباه می‌کرد. زنانی پیش از او توانسته بودند این آرزو را محقق کنند و برخی از آن‌ها از جملهٔ موفق‌ترین، پرکارترین و تأثیرگذارترین آهنگسازان قرن هفده و هجده بودند. مسئله فقط این است که آن‌ها «بسیار مشهور» نبودند، چون زنان می‌بایست قبل از مردن فراموش می‌شدند؛ یا قبل از آن، با نسبت‌دادن کارشان به یک مرد، به شکاف جنسیتی داده‌ها دامن بزنیم.