بریده‌هایی از کتاب زنان نامرئی

مثلاً نقاشی در غارها اغلب از حیواناتی است که شکار می‌شوند و درنتیجه پژوهشگران فرض گرفته‌اند مردان -شکارچیان- آن‌ها را کشیده‌اند. اما تحلیل جدیدی از اثر دست‌ها که روی این نقاشی‌ها در غارهای فرانسه و اسپانیا انجام شده، نشان می‌دهد که عملاً اکثرشان به‌دست زنان نقاشی شده‌اند.

زنان «برای رهبری مناسب‌تر از مردان هستند.» این نتیجهٔ تحقیقی بود که مدرسهٔ کسب‌وکار بی‌آی نروژ انجام داد و پنج ویژگی کلیدی (ثبات خلق، برون‌گرایی، استقبال از تجربه‌های جدید، توافق‌پذیری و وجدان کاری) یک رهبر موفق را تعیین کرد. زنان در چهار تا از این پنج ویژگی امتیاز بالاتری از مردان داشتند

«پیمایش‌های جرم و مطالعات تجربی از نقاط مختلف دنیا نشان می‌دهد که اکثر زنان وقتی در فضاهای عمومی حضور دارند، از خشونت بالقوه‌ای که ممکن است بر ایشان اعمال شود می‌ترسند.»

در ۲۴ اکتبر هیچ زنی در ایسلند دست به سیاه‌وسفید نزد. نه کار دستمزدی و نه آشپزی، و نه تمیزکاری و مراقبت از کودکان. تا مردان ایسلندی ببینند چطور بدون کار نامرئی‌ای سر می‌کنند که زنان هرروزه برای به‌حرکت‌انداختن کشور انجام می‌دادند. نود درصد از زنان ایسلندی در این اعتصاب شرکت کردند. بیست‌وپنج‌هزار زن برای راهپیمایی (بزرگ‌ترین تجمع بین بیش از بیست رویداد در سراسر کشور) در میدان مرکزی ریکیاویک جمع شدند؛ رقم چشمگیری برای کشوری که در آن زمان فقط ۲۲۰ هزار نفر جمعیت داشت. یک سال بعد در سال ۱۹۷۶ ایسلند قانون برابری جنسیتی را تصویب کرد که تبعیض جنسی در محیط کار و مدارس را منع می‌کرد. پنج سال بعد ویگدیس فینبوگادوتر در رقابت با سه مرد دیگر نخستین رئیس دولت مؤنث در جهان شد که به شیوه‌ای دموکراتیک انتخاب شده بود. و امروزه ایسلند پارلمانی را با بیشترین برابری جنسیتی در دنیا بدون وجود یک نظام سهمیه‌بندی دارد. سال ۲۰۱۷ این کشور برای هشتمین سال متوالی رتبهٔ نخست را در شاخص شکاف جنسیتی جهانی مجمع جهانی اقتصاد کسب کرد.

حضور زنان سر میز مذاکره نه‌تنها احتمال رسیدن به توافق را بالا می‌برد، بلکه دوام صلح را هم محتمل‌تر می‌کند. تحلیلی بر ۱۸۲ پیمان صلح که از ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۱ امضا شده بود نشان داد که وقتی زنان در فرآیندهای صلح گنجانده می‌شوند ۲۰ درصد به احتمال اینکه توافق دست‌کم دو سال طول بکشد افزوده می‌شود و احتمال اینکه توافق دست‌کم پانزده سال به طول بینجامد ۳۵ درصد بیشتر می‌شود.

حتی جایی که زنان گنجانده می‌شوند در اقلیت می‌مانند و از جایگاه‌های قدرت حذف می‌شوند

روی صفحات ویکی‌پدیای زبان‌های مختلف نشان داد مقالاتی که دربارهٔ زنان هستند شامل کلماتی مثل «زن»، «مؤنث» یا «خانم» می‌شوند، اما مقالاتی که دربارهٔ مردان‌اند کلماتی مانند «مرد»، «مذکر» یا «آقا» ندارد (چون جنس مذکر بدیهی فرض می‌شود

یک اسکلت وایکینگ قرن‌دهمی که با نام «جنگجوی بیرکا» شناخته می‌شد -به‌رغم داشتن لگن ظاهراً زنانه- بیش از صد سال مرد فرض شده بود، چون در کنار مجموعهٔ کاملی از سلاح‌ها و دو اسب قربانی دفن شده بود.

بی‌محبت‌بودن برای زنان تخطی از هنجار تصور می‌شود، اما برای مردان این‌طور نیست.

اما چرا باید بپذیریم شیوه‌ای که مردها کارها را انجام می‌دهند، شیوه‌ای که خودشان را می‌بینند، شیوهٔ درست است؟ پژوهش‌های جدیدی انجام شده که نشان می‌دهد درحالی‌که زنان تمایل دارند هوش خود را به‌دقت ارزیابی کنند، مردانی با هوش متوسط تصور می‌کنند از دوسوم جمعیت باهوش‌ترند.

زنی وجود ندارد که کار نکند، فقط شاید برای کارش مزدی نمی‌گیرد.

ببینید، کیف‌های دستی خیلی هم خوب و عالی هستند، اما در وهلهٔ اول، یک دلیل اینکه زنان با خود کیف برمی‌دارند این است که لباس‌های ما جیب‌های کافی ندارد.

زنان همیشه کار کرده‌اند. بی‌مزد، با مزد کم، با قدرشناسی کم و نامرئی کار کرده‌اند، اما همیشه کار کرده‌اند. ولی محیط کار مدرن برای زنان کارآمد نیست. از محلش گرفته تا ساعتش و معیارهای مقرراتی‌اش، حول زندگی مردان طراحی شده و دیگر برای هدفش مناسب نیست. دنیای کار به طراحی دوبارهٔ کلی -در مقرراتش، در تجهیزاتش و در فرهنگش- نیاز دارد و این طراحی دوباره باید با کمک داده‌های مربوط به بدن زنانه و زندگی زنانه صورت بگیرد. باید کم‌کم این را به رسمیت بشناسیم که کاری که زنان می‌کنند یک گزینهٔ اضافی نیست، امتیازی نیست که بتوانیم بدون آن هم سر کنیم: کار زنان، دستمزدی یا بی‌مزد، ستون فقرات جامعهٔ ما و اقتصاد ماست. وقتش شده که قدر آن را بدانیم.

قاعدگی دردناک -دیسمنوره- هم بالغ بر ۹۰ درصد زنان را درگیر می‌کند، و به‌گفتهٔ آکادمی پزشکان خانوادگی آمریکا بر زندگی روزمرهٔ یک نفر از هر پنج زن تأثیر می‌گذارد. سطح دردی که زنان ماهانه تحمل می‌کنند «تقریباً به بدیِ حملهٔ قلبی» توصیف شده است. اما به‌رغم شیوع این درد و اینکه چقدر می‌تواند آزارنده باشد، کاری که پزشکان می‌توانند برای شما انجام دهند یا انجام خواهند داد بسیار اندک است.

مردان حتی در کشوری با بیشترین زمان کار بی‌مزد مذکر (دانمارک) هنوز در مقایسه با زنان کشوری با کمترین زمان کار بی‌مزد مؤنث، یعنی نروژ، زمان کمتری صرف کار بی‌مزد می‌کنند.

زنان می‌بایست قبل از مردن فراموش می‌شدند؛ یا قبل از آن، با نسبت‌دادن کارشان به یک مرد، به شکاف جنسیتی داده‌ها دامن بزنیم.

«وقتی دوست مؤنثم از رئیسش خواست که چهارشنبه‌ها را مرخصی بدهد با عصبانیت پاسخ گرفت که ‘من هم بچه دارم و تمام‌وقت کار می‌کنم’، دوستم از ناراحتی نتوانسته بود حواسش را جمع کند و جوابش را بدهد که ‘بله، و زنت استعفا داد تا از بچه‌ها مراقبت کند.’»

مدت کار خانگی برای زنان و مردان مجرد تقریباً برابر است؛ وقتی زنان هم‌خانهٔ مردان می‌شوند «فارغ از وضعیت اشتغالشان، زمان کار خانگی آنان بالا می‌رود و زمان کار مردان پایین می‌آید.»

«هیچ‌وقت نوآوری زیادی در وسایل برقی مصرفی برای زنان وجود نداشته است. همیشه بر یک سطح زیباشناختی سطحی تمرکز شده: چیزی را صورتی کن، یا چیزی را به یک تکهٔ زینتی تبدیل کن، به‌جای اینکه این حقیقت را در نظر بگیرند که فناوری می‌تواند مشکلات واقعی زنان را حل کند.»

سیمون دوبووار است که سال ۱۹۴۹ نوشت: «بشریت مذکر است و مرد زن را نه در نسبت با خود زن، بلکه در نسبت با خودش تعریف می‌کند؛ زنْ موجودی خودمختار به شمار نمی‌رود. [...] مرد سوژه است، او مطلق است؛ زن، دیگری است.»