بریده‌هایی از کتاب دمی آرام گیر و فرزانه شو

شخصی که در ممارست معنوی پیشرفت کرده باشد، چنین رویکردی دارد: در جامعه‌ای بزرگ، چنان زندگی می‌کند که گویی تنهاست. سرش به کار خودش است و در کار دیگران دخالتی نمی‌کند و هنگامی‌که تنهاست، طوری عمل می‌کند که گویی در جامعهٔ بزرگی است. او بدون سستی و کاهلی، برنامه و دستورالعمل‌های رفتاری خود را دنبال می‌کند.

کسی که شما را به‌سوی بیداری معنوی سوق می‌دهد آن کسی نیست که از شما تعریف می‌کند یا با شما رفتار خوبی دارد. همان‌هایی که به شما سخت می‌گیرند و توهین می‌کنند موجب می‌شوند معنویت‌تان عمیق‌تر شود. آن‌ها مربیان معنوی شما هستند که لباس مبدل پوشیده‌اند.

سعی نکنید اطرافیان خود را کنترل کنید. وقتی حتی نمی‌توانید ذهن خودتان را کنترل کنید، چه‌چیزی باعث می‌شود فکر کنید می‌توانید دیگران را کنترل کنید؟

حتی اگر پس از تلاش‌های بسیار هم نتوانستید شرایط بدی را تغییر دهید، باید دیدگاه خود را به آن شرایط تغییر دهید.

وقتی آن‌قدر مشغول هستید که احساس می‌کنید گویی دائماً کسی به‌دنبال شما گذاشته است؛ وقتی افکار نگران‌کننده در سرتان می‌چرخد؛ وقتی آینده تیره‌وتار به نظر می‌آید؛ وقتی از حرف کسی آزرده شده‌اید؛ آرام گیرید، حتی اگر شده فقط به‌مدت یک لحظه. همهٔ توجه خود را به زمان حال بدهید و نفس عمیقی بکشید.

چرا در دبیرستان مهارت‌های اساسی زندگی را آموزش نمی‌دهند؟ مهارت‌هایی مانند: آشپزی، رفتن به قرار ملاقات، مراقبت از وزن، مسئولیت مالی، سرپاشدن بعد از شکست و وقفه در پیشرفت و ذهن‌آگاهی درخصوص افکار و احساسات خود.

برخی می‌گویند واقعاً نمی‌دانند که در زندگی به‌دنبال چه هستند. چنین حسی ممکن است به‌این‌سبب باشد که به‌جای این‌که با احساسات‌شان ارتباط برقرار کنند، زندگی خود را برپایهٔ انتظارات و خواسته‌های دیگران پیش می‌برند. برای خشنودکردن دیگران زندگی نکنید؛ بلکه برای برآوردن آن‌چه قلب‌تان می‌خواهد زندگی کنید.

اگر کسی مشکلات خود را با شما در میان گذاشت، احساس نکنید لازم است راه‌حلی برای او مطرح کنید. فقط صادقانه گوش دهید. این اغلب بیش‌ترین کمک است.

ازنظر من اگر به یک زبان خارجی مسلط شوید، یادگرفتن زبان بعدی راحت‌تر می‌شود و اگر ورزشی را خوب یاد بگیرید، یادگیری ورزش‌های بعدی آسان‌تر می‌شود و اگر بدانید چگونه کسب‌وکار کوچکی راه بیندازید، راه‌اندازی دومی و سومی برای‌تان آسان‌تر خواهد شد.

چه دلیلی دارد که همه من را دوست داشته باشند؟ نباید به‌این‌دلیل که کسی شما را دوست ندارد، خود را عذاب دهید. این را به‌مثابهٔ بخشی از واقعیت زندگی بپذیرید که نمی‌توانید بر احساس دیگران درمورد خودتان کنترل داشته باشید. اگر کسی از شما خوشش نمی‌آید، بگذارید نظر خودش را داشته باشد و به کار خودتان ادامه دهید.

گاهی زندگی ما را بد غافلگیر می‌کند، بدون هیچ علتی که بشود از آن سر درآورد؛ اما مأیوس نشوید. ما تنها نیستیم. ما می‌توانیم استقامت کنیم. این نیز مانند گرمای تابستان خواهد گذشت.

زمانی‌که می‌خواهید چیزی مانند خانه یا پیانو بخرید که قرار است مدتی طولانی از آن استفاده کنید، بهترینی را که به دخل‌تان می‌خورد انتخاب کنید، نه آن‌چه فعلاً کارتان را راه می‌اندازد. ممکن است فکر کنید آن چیز بد نیست و فعلاً کارراه‌انداز است؛ اما بعد از مدتی پشیمان خواهید شد.

کسی برایم نوشته بود: «هیمن سونیم، از نامزدم بسیار می‌رنجم و دلخور می‌شوم. در ابتدا فکر می‌کردم علت این است که او را دوست ندارم؛ اما بعد فهمیدم علت این بوده که او علاقه‌ای به من ندارد.» خشم و ناراحتی بی‌دلیل شما ممکن است علامت علاقهٔ شدید یک‌طرفه باشد.

عشق نیاز به تعادل و هماهنگی دارد. اگر کسی را بیش از آن چه دوست‌تان دارد دوست دارید، به او فرصت و فضا بدهید تا به شما برسد. اگر احساسات شما با او در تعادل نیست، باید جلوی احساسات خود را بگیرید.

اگر احساس تنهایی می‌کنید، به فرشتهٔ روی شانهٔ خود فکر کنید و سپاسگزار باشید که از شما مراقبت می‌شود.

اگر فکر می‌کنید همسرتان تغییر نخواهد کرد و نگران این هستید که چگونه بقیهٔ عمر خود را کنار او سپری کنید، از خودتان بپرسید: آیا خودم ازنظر همسرم کامل هستم؟

در یک جمع هفت یا هشت نفره، مطمئناً یک یا دو نفر هستند که خیلی ما را دوست دارند و یک یا دو نفر هم هستند که به ما علاقه‌ای ندارند. این را به خودتان نگیرید. این فقط راه‌ورسم دنیاست.

هنگامی‌که صحبت به عیب‌جویی از کسی کشیده می‌شود، سعی کنید در آن بحث شرکت نکنید و به‌آرامی موضوع گفت‌وگو را عوض کنید. وقتی زیاد صحبت کنیم، به‌آسانی به دام بدگویی از دیگران می‌افتیم؛ بنابراین وقتی احساس کردید پرحرفی می‌کنید، فقط هشیار باشید.

وقتی با فرد زودرنج و کینه‌توزی روبه‌رو می‌شوید، به این فکر کنید که ممکن است در چه وضع فلاکت‌باری باشد. اگر بیش‌ازحد تحمل‌ناپذیر بود و شما هم وقت کافی نداشتید، فقط زیرلب برایش دعای خیری بکنید و به راه خود بروید.

شادی را هدف زندگی خود انتخاب کنید، نه موفقیت را. اگر موفق باشید اما خوشحال نباشید، فایده‌اش چیست؟