بریده‌هایی از کتاب قدرت سکوت ذهن

نمی‌توانید از انتخاب‌هایتان فرار کنید، جز اینکه با انتخاب‌های بهتر آنها را بهبود بخشید.

اگر به‌دنبال آرامش هستید، اگر می‌خواهید بهترینِ خودتان باشید، تنها یک کار باید انجام دهید؛ به‌موقع بخوابید.

کمتر بخواهید و بیشتر ببخشید.

سفرِ لذت‌بخشی بود و ارزشِ یک بار تجربه کردن را داشت.

هیچ‌کس بهترین کارش را ازرویِ اضطراب انجام نمی‌دهد و هیچ‌کس نباید برای ادامه دادن کارها، دچار ناامنی شود. این صنعت نیست، بلکه برده‌داری است.

هرقدر انرژی کمتری برای تأسف خوردن بر گذشته و نگرانی از آینده صرف کنیم، برای آنچه درمقابلمان قرار دارد، انرژی بیشتری خواهیم داشت.

افکار والا و تلاش درونی یکی هستند، اما آنچه اهمیت دارد رفتاری است که شما از خود بروز می‌دهید.

هیچ فکری آن‌قدر نگران‌کننده نیست که نشود رهایش کرد.

چیزی احمقانه‌تر از عصبانیت وجود ندارد، چیزی که با قدرتِ خود خم می‌شود.

ما در قالبِ زنبورهای کارگر به این زمین نیامده‌ایم که مجبور شویم تا زمان مرگ، بارها وظایفمان را انجام دهیم و همچنین به کسی مدیون نیستیم که بخواهیم مدام کار کنیم، نه طرفدارانمان، نه پیروانمان، نه حتی والدینمان که امکانات زیادی را در اختیار ما قرار داده‌اند و نه حتی خانواده‌مان. نابود کردنِ خودمان، به‌درد کسی نمی‌خورد.

هرگز ازطریقِ دستاوردهای بیرونی حسّ خوبی نخواهید داشت. کافی بودن یک حسّ درونی است که برای درکِ آن باید به آرامش شخصی برسیم

لائو تسه می‌گوید: «همین‌که بدانید کمبودی ندارید، کلّ دنیا به شما تعلق دارد.»

لذتِ واقعی در داشتنِ روحی حقیقی، پایدار، شاد، و امن است.

درکِ صادقانهٔ نقاطِ ضعف و قوت ماست که مسیر رسیدن به افتخاری بزرگ‌تر، یعنی آرامش درونی و یک ذهن آرام را آشکار می‌سازد.

اگر به‌دنبال پیشرفت هستید، به کودن بودن و احمق فرض شدن نسبت به مسائل بی‌اهمیت، رضایت دهید. (اپیکتتوس)

«انسانِ شرافتمند اشیا را به خدمت خود درمی‌آورد و انسانِ بدبخت در خدمت اشیاست».

با استناد به نوشته‌های خودِ چرچیل، هر پیامبری مجبور است به بیابان برود، جایی که تنهایی، محرومیت، تفکر عمیق، و تمرکز را تجربه می‌کند و از این کارِ شاقِ فیزیکی است که پویایی روانی خلق می‌شود

از دید سنکا و هوادارانش که طرفدارِ فلسفهٔ رواقی بودند، اگر شخصی بتواند صلح را درونِ خود خلق کند، اگر بتواند به مرحلهٔ بی‌تفاوتیِ ذهنی یا، آن‌گونه‌که خودشان آن را می‌نامند، «آپاثیا» برسد، آنگاه حتی اگر کلّ دنیا در جنگ باشد، چنین شخصی همچنان قادر است به‌خوبی فکر کند، به‌خوبی کار کند و حالش خوب باشد.

داشتنِ دو گوش و یک دهان حکمتی دارد؛ شنونده که باشید و سکوت کنید، مهم‌ترین مسائل دنیا توجه‌تان را جلب می‌کند. (زینو

«باید مطمئن باشید با خودتان در صلح و آرامش هستید؛ یعنی هیچ صدایی را نشنوید، هیچ کلامی شما را ازخودبی‌خود نکند، نه کلامی ازرویِ چاپلوسی و نه ازرویِ تهدید یا حتی کلامِ پوچی که به‌طور غیرعمد پشت‌سرتان گفته می‌شود». در این حالت، هیچ‌چیز نمی‌تواند به این افراد آسیب برساند (حتی یک امپراتور دیوانه)، هیچ احساسی آنها را پریشان نمی‌کند، هیچ تهدیدی در آنها کارساز نیست و لحظه‌لحظهٔ زمان برای زندگی کردنِ آنهاست.