بریده‌هایی از کتاب قدرت سکوت ذهن

«کار فقط باعثِ خمودگیِ شما می‌شود.» انسان، جانورِ باربر نیست. بله، ما وظایف مهمی درقبالِ کشور و همکاران و تأمینِ نیازهای خانوادهٔ خود داریم. بسیاری از ما استعدادها و توانایی‌های فوق‌العاده‌ای داریم که برای ظهور و تحقق آنها به خودمان و کشورمان مدیونیم، اما اگر مراقب خودمان نباشیم یا به‌سمت شکست کشیده شویم، قادر به انجام چنین کارهایی نیستیم.

تنها با قلب است که به‌درستی می‌توان دید، همان چیزهایی را که باید دید و از چشم پنهان‌اند.»

اگر می‌خواهیم به سکوت ذهن برسیم، روح باید به همان اندازهٔ ذهن، خوب باشد و در هماهنگیِ ذهن و روح با یکدیگر است که به تعالی می‌رسیم و آرامشی ناگسستنی می‌یابیم. با قلب و روح است که می‌توانیم به مسائل مهمی پی ببریم

دوروثی دی، راهبهٔ کاتولیک و فعال اجتماعی، در خاطرات مربوط به سال ۱۹۴۲، از همین منظر، به خودش، چنین گوشزد کرده است: «رادیو را خاموش کن. روزنامه‌ها را کنار بگذار. تنها یک بار وقایع را مرور کن و زمانت را صرف مطالعه کن.» البته منظور دی از مطالعه، مطالعهٔ کتاب‌ها بود. کتاب‌ها سرشار از خِردند.

اگر به‌دنبال پیشرفت هستید، به کودن بودن و احمق فرض شدن نسبت به مسائل بی‌اهمیت، رضایت دهید. (اپیکتتوس)

برای دستیابی به سکوت ذهن باید بر سه محدوده تمرکز کنیم؛ تثلیثِ ابدیِ ذهن و جسم و روح یا همان سر و تن و قلب، و در هر محدوده، به‌دنبال کاهش اختلال‌ها و آشفتگی‌هایی باشیم که رسیدن به وضعیتِ سکوتِ ذهن را غیرممکن می‌سازند و برای این کار، باید از درگیری با خودمان و دنیای بیرون دست بکشیم و درعوض به یک آرامشِ درونی و بیرونیِ همیشگی دست یابیم

آدمی تنها آنچه را که دارد می‌تواند ازدست دهد

لذتِ به‌پایان رساندنِ کاری قبل‌از تاریخ نهایی

باور بوداییان، عصبانیت همچون ببری در درون انسان است که با پنجه‌هایش، از درون، بدنی را که در آن منزل کرده است می‌درد

نقش یک کتابدار را بازی کنید، کتابداری که در کتابخانه، بچه‌های شلوغ را به سکوت دعوت می‌کند یا از آن آدم بی‌فکری که با تلفن همراهش حرف می‌زند، می‌خواهد خارج از کتابخانه صحبت کند، زیرا این کتابخانه، یعنی ذهن، یک مکان مهم و مقدس است. پس آن را پاکیزه و خلوت نگه دارید.

«رادیو را خاموش کن. روزنامه‌ها را کنار بگذار. تنها یک بار وقایع را مرور کن و زمانت را صرف مطالعه کن.» البته منظور دی از مطالعه، مطالعهٔ کتاب‌ها بود. کتاب‌ها سرشار از خِردند. وقتتان را صرفِ خواندنِ کتاب کنید

در همین راستا، به پاسخ استادی اشاره می‌کنیم که در جوابِ این پرسشِ شاگردش که کجا ذن را بیابد، گفت: «تو به‌دنبال گاوی هستی که خود بر آن سواری!» شما پیشتر سکوت ذهن را تجربه کرده‌اید و آن را در روحتان حس کرده‌اید و خواهانِ میزانِ بیشتری از آن هستید و به همین دلیل، هدفِ این کتابْ چگونگی کشف و جلب سکوتی است که همیشه در خود داریم و به پرورش و برقراری ارتباط با آن نیروی قدرتمندی مرتبط است که در بَدوِ تولد به ما داده شده است

سکوت ذهنْ راهکار مناسبی است تا در هر زمینه‌ای که هستیم، خوب باشیم؛ یک والد، هنرمند، سرمایه‌گذار، ورزشکار یا دانشمند بهتر، و درکل انسان بهتری باشیم؛ راهکار مناسبی است برای دستیابی به همهٔ توانایی‌هایی که در زندگی داریم.

«اگر انسان‌ها، در پایان روز، رفتارهای خود را مرور و اعمال نیک و بد خود را سبک‌سنگین می‌کردند، چقدر نجیب و خوب می‌شدند و ناخودآگاه سعی می‌کردند هر روز، شروع بهتری داشته باشند و پس‌از مدتی، مطمئناً کارهای بزرگی انجام می‌دادند.»

درواقع در رواقیگری، آیین بودا، و بی‌شمار مکاتب دیگر، به شباهت‌های نسبی می‌رسیم: جهانْ به‌مانندِ آبِ گل‌آلودی است که برای دیدنش باید شکیبایی پیشه کرد تا همه‌چیز آرام شود. نباید با دیدنِ سطوحِ ظاهریِ نخستین، آشفته شد. اگر صبور و آرام باشیم، حقیقت بر ما آشکار خواهد شد.

چه آرزوهای سرکش و چه دردهای پرتلاطمی که مرد نگون‌بخت مبتلا به درد کتابخوانی دچارش نمی‌شود! (جان فریار)

هرقدر انرژی کمتری برای تأسف خوردن بر گذشته و نگرانی از آینده صرف کنیم، برای آنچه درمقابلمان قرار دارد، انرژی بیشتری خواهیم داشت.

به آینده، هرچند نویدبخش، دل مبند، و بگذار گذشتهٔ معدوم به خاک سپرده شود؛ زندگی کن، در زمانِ حالی که نقد است، با دلی امیدوار و توکل به آفریدگار. ـ هنری وادزورث لانگ‌فلو

مارتین لوتر کینگ بر این باور بود که تمامِ افرادِ جامعه به نبردِ داخلیِ بسیار شدیدی دچارند، نبردی بین امیال خوب و بد، بین جاه‌طلبی‌ها و اصول اخلاقی، بین آن چیزی که می‌توانیم باشیم و روند سختی که رسیدن به آن نقطه، در واقعیت، به‌همراه دارد.

سان تزو گفته است: «اگر فعالیتی، بدن شما را خسته می‌کند، اما باعثِ آرامشِ قلبی شما می‌شود، آن را انجام دهید.»