بریده‌هایی از کتاب اعتماد به نفس باربارا

نوع سوم اعتماد به نفس در حقیقت از همه مهم‌تر است که من به آن اعتماد به نفس معنوی می‌گویم. اعتماد به نفس معنوی یعنی اطمینان شما به جهان، باورتان به این که زندگی نتیجه‌ای مثبت دارد، اعتقادتان به این که حضور شما در این جا دلیلی دارد

چند بار پیش آمده که ببینید شرایطی که تصور می‌کردید سخت و مشکل‌اند، در واقع موهبت‌هایی پنهان بوده‌اند

یک کلام: شما در خودتان همان شکوه و عظمتی را دارید که در یک کوه می‌بینید

نقطه‌ای که در آن از رسیدن به آرزوی‌تان دست می‌کشید، نقطه‌ای است که در آن اعتماد به نفس‌تان را از دست می‌دهید. زمانی که دیگر به خودتان اطمینان ندارید.

در جهان طبیعت به هر طرف نگاه کنید، می‌بینید که کل هستی طوری طراحی شده که رشد دارد.

بدون اعتماد به نفس عاطفی، از عواطف خودتان یا تأثیری که دیگران بر شما دارند، به ستوه می‌آیید. تنها دفاع‌تان این است که با قضاوت و افکار منفی به موقعیت دیگران حمله کنید

این میلیونر چه چیزی داشته که اکثر ما نداریم؟

احتمالاً با خود فکر کرده‌اید: «‌ خب بعدش چه؟

مهم‌ترین کلید برای پرورش اعتماد به نفس رفتاری، دست از عمل نکشیدن است. هر چه در جلو رفتن بیشتر به خودتان اطمینان داشته باشید، احساس اعتماد به نفس بیشتری خواهید کرد.

اعتماد به نفس من در این نبود که می‌دانستم چه کار می‌کنم. من پاسخ‌ها را از قبل نمی‌دانستم. بلکه من به خودم اعتماد داشتم که اگر به تلاش ادامه دهم، سرانجام خواهم فهمید راه درست چیست. من به خودم در ادامه دادن راه مطمئن بودم.

این همه زمان و مایه گذاشتم تا به این جا برسم. ولی حالا که موفق شدم، باید آن احساسی را که تصور می‌کردم داشته باشم، که ندارم.

احساسات ابراز نشده در قلب‌مان انباشته می‌شوند، مانع احساسی ایجاد می‌کنند و جلوی دریافت یا ابراز عشق را می‌گیرند.

ترس از شکست، یا داشتن آرزویی که از محقق کردن آن می‌ترسید، به معنای وجود اشکال در شخصیت‌تان نیست. تنها معنایش این است که شما یک انسان هستید. من به این « ترس سالم » می‌گویم. ولی وقتی آرزویی دارید و در تمام عمر برای تحققش کاری نمی‌کنید و می‌گذارید ترس شما را عاجز کند، این ناسالم است.

اعتماد به نفسم از آن جا ناشی می‌شود که می‌دانم اگر تصمیم به انجام کاری بگیرم، آن کار را انجام خواهم داد.

من اعتماد به نفسم را بر پایهٔ نتایجی که دریافت می‌کنم، بنا نمی‌کنم. اعتماد به نفس من ناشی از این حقیقت است که همه چیز را همان طوری انجام می‌دهم، که می‌گویم انجام خواهم داد.

اگر اعتماد به نفس‌تان را بر پایهٔ آنچه که هستید بنا کنید، نه آنچه که انجام می‌دهید، چیزی ساخته‌اید که هیچ کس و هیچ شرایطی نمی‌تواند از شما بگیرد.

زیرا اعتماد به نفس بر این اساس ساخته نمی‌شود که یقین داشته باشید همیشه شخص موفقی خواهید بود و مرتکب اشتباه نخواهید شد بلکه بر این پایه استوار است که ارادهٔ شما به حدی است که با وجود باخت و شکست، دست از ادامهٔ راه نمی‌کشید

شما در خودتان همان شکوه و عظمتی را دارید که در یک کوه می‌بینید. همان زیبایی‌ای را دارید که در غروب خورشید شاهدش هستید. در درون‌تان همان قدرتی را دارید که خالق برای‌تان خلق کرده است. اعتماد به نفس معنوی یعنی به یاد بیاورید فراتر از جسم و شخصیت و صورتک‌هایی که بر چهره می‌گذارید، واقعاً که هستید. یعنی به خودتان به عنوان یکی از معجزات خلقت احترام بگذارید.

اعتماد به نفس معنوی وقتی ایجاد می‌شود که چرخه‌های طبیعت و مکانیزم خلقت را ببینید و بفهمید که واقعیت ما توسط یک هوش نظم‌دهنده که ورای تصور من و شماست، طراحی شده است. حضور این هوش فراگیر در کوچک‌ترین جزء پَر یک پرنده تا چرخش سیارات آشکار است. اگر حقایقی از جهان را درک کنید که واقعیت ادراکات و تجربیات شما را روشن کند، اعتماد به نفس معنوی به تدریج در شما رشد خواهد کرد. آن وقت می‌فهمید که حتی بزرگ‌ترین مصائب و سختی‌های زندگی‌تان، مثل هر چیز دیگر در طبیعت، هدفی دارد، وگرنه اتفاق نمی‌افتاد.

لحظه‌ای که دست به عمل می‌زنید ترس‌تان کاهش و احساس اعتماد به نفس‌تان افزایش می‌یابد.