بریده‌هایی از کتاب اثر مرکب

«مهم نیست که چه‌قدر باهوش هستی یا نیستی؛ باید نداشتنِ تجربه، مهارت، هوش،‌ یا تواناییِ ذاتی خودت را با سخت‌کوشی و تلاش زیاد جبران کنی. اگر رقیبت از تو باهوش‌تر، بااستعدادتر، یا باتجربه‌تر است، فقط باید سه یا چهار برابر سخت‌تر از او کار کنی؛ آن وقت می‌توانی به‌راحتی شکست‌اش بدهی!

من شاهد زنده‌ای بر این مسأله هستم که داشتن ثبات‌قدم و استقامت کردن

می‌توانی مثل آرنولد پالمر باشی، که در فوریه ۲۰۰۹ در مصاحبه‌اش با مجلهٔ موفقیت گفت: «جالب است؛ هر چه بیشتر تمرین می‌کردم، خوش‌شانس‌تر می‌شدم.»

هیچ کس خودش عامدانه نمی‌خواهد چاق شود، ورشکست شود، یا طلاق بگیرد، ولی اغلب (اگر نگوییم همیشه)، این عواقب نتیجهٔ مجموعه‌ای از انتخاب‌های کوچک نادرست هستند.

انتخاب‌های ما می‌توانند بهترین دوست یا بدترین دشمن ما باشند. می‌توانند ما را به هدف‌هایمان برسانند، یا فرسنگ‌ها دورتر از جایی که می‌خواستیم برسیم بکشانند.

با کمتر شدن فعالیت‌های مشترک با همسرش، و استشمام نکردن هوای تازه و انجام ندادن ورزش، اندورفین هم در بدنش آزاد نمی‌شود ـ همان هورمونی که باعث می‌شود آدم احساس سرزندگی و شور و نشاط کند. از آن‌جایی که دیگر مثل قبل خوشحال نیست، شروع به ایراد گرفتن از خودش و دیگران می‌کند، و دیگر از همسرش تعریف نمی‌کند. به مرور که هیکلش در نظرش چاق و شُل و وِل می‌آید، اعتماد به نفسش و حس جذاب بودنش کمتر می‌شود

می‌خواهد ۱۲۵ کالری از رژیم روزانهٔ خود کم کند. کار بزرگی نیست؛ احتمالاً در مورد یک ظرف برشتوکِ کمتر حرف می‌زنیم، یا عوض کردن آن قوطی نوشابه با یک بطری آب گازدار، یا استفاده از سس مایونز به جای سس خردل برای ساندویچش ـ در یک کلام، کاری انجام‌شدنی. بعلاوه، مقدار پیاده‌روی روزانه‌اش را افزایش می‌دهد و با برداشتن دو سه هزار قدم اضافی آن را به بیش از یک کیلومتر می‌رساند. هیچ کدام از این کارها اقدام‌های بزرگی نیستند که به شجاعت یا تلاش زیاد نیاز داشته باشند؛ صرفاً کارهایی هستند که همه می‌توانند انجام دهند ـ و البته انجام نمی‌دهند!

خلاصه بهانه بی‌بهانه! اگر در چیزی خوب نیستی، سخت‌تر کار کن، هوشمندانه‌تر کار کن.

پرتاب‌های آزاد را در بازی از دست می‌دهی؟ یک ماه هر روز هزار پرتاب آزاد تمرین کن. در دریبل زدن با پای چپت عالی نیستی؟ روزی سه ساعت دریبل زدن تمرین کن. نمره‌هایت در ریاضی پایین است؟ بنشین و شب و روز ریاضی بخوان، معلم خصوصی بگیر، و تمام تابستان جان بکَن تا نمرهٔ خوب بگیری.

هرچه عادت‌ها قدیمی‌تر باشند، بزرگ‌تر می‌شوند، ریشه‌هایشان عمیق‌تر می‌شود، و ریشه‌کن کردنشان سخت‌تر! بعضی‌هایشان چنان بزرگ و چنان ریشه‌دار می‌شوند که ممکن است اصلاً حاضر به امتحان کردنش هم نشوی.»

دنبالش کنی، از تو فرار می‌کند! درست مثل دنبال کردن پروانه‌ها. موفقیت چیزی است که تو با تبدیل شدن به فردی موفق آن را جذب می‌کنی.» وقتی که این فلسفه را فهمیدم... وای! زندگی‌ام و رشد و پیشرفت فردی‌ام زیرورو شد. وقتی مجرد بودم و در فکر یافتن همسر دلخواهم، لیست بلندبالایی از ویژگی‌های زن ایده‌آلم را تهیه کرده بودم. بیش از چهل صفحهٔ پشت و رو از یک دفتر را به توصیف دقیق جزئیات او اختصاص داده بودم ـ شخصیتش، مَنِش‌اش، ویژگی‌های اصلی‌اش، دیدگاه‌هایش، فلسفهٔ زندگی‌اش، این‌که از چه خانواده و فرهنگی باشد، اندام و سر و وضع ظاهری‌اش چه‌طور باشد؛‌ حتی نوع موهایش را مشخص کرده بودم! باجزئیات نوشته بودم که زندگی مشترکمان چگونه خواهد بود و چه کارهایی با هم انجام خواهیم داد. اگر بعدش از خودم می‌پرسیدم: «برای یافتن این دختر و ازدواج با او چه کاری باید انجام دهم؟»، معلوم می‌شد که هنوز در حال شکار پروانه بودم! ام

اگر می‌خواهی رابطه‌های بهتر، عمیق‌تر و معنادارتری داشته باشی، از خودت بپرس: «چه کسی همان نوع رابطه‌ای را دارد که من به دنبالش هستم؟ چه‌طور می‌توانم زمان بیشتری را با این فرد بگذرانم؟ ملاقات با چه کسی می‌تواند روی زندگی من تأثیر مثبت بگذارد؟» بگذار درخشش و گرمای چنین آدمی به تو برسد. با کسی دوست شو که فکر می‌کنی بزرگ‌ترین، عاقل‌ترین، و موفق‌ترین آدم در حوزهٔ مد نظر توست. ببین این فرد چه مطالبی می‌خواند؟ برای ناهار خوردن کجا می‌رود؟ رابطه با او چه‌طور بر زندگی تو تأثیر می‌گذارد؟ تو می‌توانی با پیوستن به شبکه‌های اجتماعی، انجمن‌ها و تشکیلاتِ مشابه رابطه‌هایت را با آدم‌های مورد نظرت بیشتر کنی. مؤسسه‌های خیریه، باشگاه‌های ورزشی و انجمن‌هایی را پیدا کن که آدم‌هایی که می‌خواهی مثل آن‌ها شوی، آن‌جا دور هم جمع می‌شوند.

تنها راهِ رسیدن تو به موفقیت از یک سلسله کارهای روزمرهٔ معمولی، غیرجذاب، بی‌روح، و گاهی سخت می‌گذرد،

تأثیر موجیِ کمک به دیگران و بخشیدن سخاوتمندانهٔ وقت و انرژی‌ات به آن‌ها، این است که تو بزرگ‌ترین ذی‌نفع این نوع‌دوستیِ خودت می‌شوی!

یک اصل موفقیت باارزشِ دیگر هم دارم که می‌خواهم در اختیارت بگذارم: من متوجه شده‌ام بهترین راه برای به دست آوردن چیزهایی که در زندگی می‌خواهم این است که انرژی‌ام را روی بخشش به دیگران متمرکز کنم. اگر می‌خواهم اعتماد به نفسم را بیشتر کنم، دنبال راه‌هایی می‌گردم تا به شخص دیگری کمک کنم اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند.

بگذار آنچه را که به من انگیزه می‌دهد با تو در میان بگذارم. ارزش اصلی من در زندگی، کمک به دیگران و تأثیرگذاری بر زندگی آن‌هاست. آرزوی من این است که تغییر مثبتی در زندگی آدم‌های دیگر به وجود بیاورم. بنابراین برای رسیدن به این هدف‌هایم،‌ نیاز دارم که تو به هدف‌های خودت در زندگی برسی. من به دنبال شهادتِ تو در مورد نتایجِ تغییردهنده زندگی هستم. می‌خواهم ایمیل یا نامه‌ات را دریافت کنم، یا ببینم که سال بعد (یا حتی پنج یا ده سال بعد)، جلوی مرا در فرودگاهی می‌گیری و در مورد نتایج خارق‌العاده‌ای برایم تعریف می‌کنی که در نتیجهٔ ایده‌های این کتاب به دست آورده‌ای.

هروقت که ثبات‌قدمت را از دست دادی، این کتاب را بیرون بیاور. هربار که می‌خواهی انگیزه‌ات را از نو شعله‌ور کنی و نیروی ـ چرایت را تقویت کنی، این کتاب را بیرون بیاور. هربار که این کتاب را می‌خوانی، «تکانهٔ بزرگ» را ترغیب می‌کنی که سری به زندگی‌ات بزند

«اثر مرکب» ابزاری است که، وقتی با اقدام مثبتِ دائمی ترکیب شود، تفاوت واقعی و ماندگاری در زندگی‌ات ایجاد می‌کند. بگذار این کتاب و فلسفه‌اش راهنمای تو شود

سه روشی را که می‌توانی کاری غیرمنتظره انجام دهی مشخص کن. کجا می‌توانی خود را از آنچه رایج، معمولی و قابل‌انتظار است، متمایز کنی؟

کِی با عیار حقیقی خودت روبرو می‌شوی؟ (برای مثال، موقع تماس با مشتری‌های بالقوه‌ات، موقع ورزش کردن، موقع حرف زدن با همسر یا فرزندانت)؟ آن لحظه‌ها را مشخص کن تا بدانی در چه مواردی می‌توانی به خودت بیشتر فشار بیاوری تا رشد تازه‌ای بیابی و خودت را از دیگران و خودِ قدیمی‌ات جدا کنی. سه حوزه از زندگی‌ات را پیدا کن که می‌توانی کار «بیشتری» در آن‌ها انجام دهی