بریده‌هایی از کتاب نقشه مهربانی با همه جزئیات

اگر ما فقط برای خودمان زندگی کنیم، خود را از سطح روحانی و معنوی زندگی محروم می‌کنیم و تنها منبع حقیقی معنای زندگی را از دست می‌دهیم. اما اگر با دیگران و برای دیگران زندگی کنیم، بعد مادی زندگی را با خود حقیقی‌مان هم تراز می‌کنیم و یک زندگی پر از معنا، هدف و شادی خواهیم داشت.

شادی حقیقی زندگی این است که برای هدفی که دارید سخت تلاش کنید، به جای اینکه موجودی ملال‌آور و خودخواه باشید که از دنیا شاکی است که خود را وقف خوشحال کردن شما نکرده، خودتان نیروی طبیعت باشید. من بر این عقیده‌ام که زندگی من به همه تعلق دارد و مادامی که زنده‌ام، مایه افتخار من است که هر کاری در توانم باشد برای آن انجام دهم. «جرج برنارد شاو»

با مهربانی در این دنیا گام بردارید چون گام‌هایتان شما را دقیقاً به مسیری که در پیش گرفته‌اید، خواهد برد.

تمام اعمال و انتخاب‌های ما مسیر زندگی را طوری تغییر می‌دهند که حتماً دانه‌هایی را که کاشته‌ایم درو خواهیم کرد.

هر نفسی در گروی عملی است که انجام داده است. «قرآن ۳۸: ۷۴»

وقتی آشکار می‌کنیم که خواهان چه هستیم، فرصت آغاز یک رابطه را به دیگران می‌دهیم. شما در زندگی خواهان چه هستید؟ آیا آن را برای کسانی که با شما کار و زندگی می‌کنند توضیح داده‌اید؟

با محبت کار کردن در این دنیا به این معناست که پیش از آنکه در برابر چیزی که مخالفش هستیم واکنش نشان دهیم، معین کنیم چه می‌خواهیم و موافق چه هستیم. «کریستینا بالدوین»

تقسیم شادی‌هایمان با دیگران ما را در پناه قلب‌های یکدیگر قرار می‌دهد. پس این فرصت طلایی را از دست ندهید و شادی خود را به هر سو بپراکنید.

«بهترین معلم عمرم، یک معلم ریاضی بود و من از ریاضی متنفر بودم! او آن‌قدر مرد شاد و پرهیجانی بود که این حسش به همه سرایت می‌کرد. هر صبح با نشاط وارد کلاس می‌شد و کلاس را با یک جمله نقل قول آغاز می‌کرد و سعی می‌کرد به طریقی آن جمله را در درس آن روزمان به کار ببرد. یکبار از ما خواست تا راهی برای تطابق یک فرمول جبری با معجزه قرص نان و ماهی‌ها پیدا کنیم. کل زمان کلاس را صرف این کار کردیم، وقتی کلاس تمام شد، ایستاد و با لبخند همیشگی‌اش گفت: «این کار شدنی نیست. چون معجزه، معجزه است و معجزه‌ها استدلال پذیر نیستند.» من هیچ وقت در ریاضیات مهارت پیدا نکردم، اما درباره اینکه روح بلند یک انسان می‌تواند چه تأثیراتی بر اطرافیانش داشته باشد، بسیار آموختم.»

افکار مهربان ما را دوباره به قلبمان، یعنی جایی که بزرگترین ثروت ما را در بر گرفته باز می‌گرداند. داشتن احساس مهربانی، ما را برای عشق‌ورزی به دیگران پیوند می‌دهد.

ما قادر نیستیم زندگی را به شکل و مسیری که خواهان آنیم، درآوریم. اما اگر قلبمان را با اشتیاق به روی دنیا بگشاییم، دنیا به این عمل ما پاسخ خواهد داد. ممکن است این اتفاق یک شبه نیفتد، اما به تدریج احساس خواهیم کرد که جهان هستی بیش از آنکه علیه ما باشد، یاور ماست.

حقیقتاً در همین کارهای روزمره و اغلب ساده و کسل کننده و با خدمت‌رسانی به کسانی که در اطراف ما هستند، می‌توانیم عمیق‌ترین بخش روح خود را پیدا و بیان کنیم.

دوست داشتن چیزهای کوچک و نزدیک، گشایشی حقیقی و مؤثر در قلب‌مان ایجاد می‌کند. «خوزه اورتگای گاست»

تنها به واسطه زندگی هماهنگ با قلبمان و مشتاقانه هدیه کردن مهربانی است که روح می‌تواند به پرواز درآید.

مهم‌ترین چیز در این دنیا این است که روح خود را در اوج نگه داریم. «گوستاو فلابرت»

. ما با احساس بی‌پناهی و تنهایی به این دنیا آمده‌ایم. وظیفه ما این است که آگاهانه ارتباطی بنا کنیم که ما را به آغوش انسانیت باز گرداند. اما تنها در صورتی می‌توانیم راهمان را پیدا کنیم که برای استفاده از فرصت‌های زندگی مشتاق باشیم.

وقتی که با دیگران ارتباط محبت‌آمیزی برقرار می‌کنیم، روح ما با طنین شیرین و پاک یک زنگ به صدا درمی‌آید. وجود این احساس «درست» تصدیقی است برای اینکه در آن لحظه به زیبایی تمام خود حقیقی‌مان بوده‌ایم. پس امروز به دقت گوش دهید. این ترانه درونی زیبا را احساس کنید و زندگی خود را برای جهان اطرافتان به یک سمفونی زیبا تبدیل کنید.

وقتی که کاری مهربانانه انجام می‌دهید، احساس بی‌نظیری در درون‌تان ایجاد می‌شود. مثل اینکه چیزی از درون جسم شما پاسخ می‌دهد و می‌گوید: «بله. این همان احساسی است که باید می‌داشتم.» «خاخام هارولد کاشنر»

آن‌چه برایتان بدیهی به نظر می‌رسد، انجام دهید. همین که انجام این کار بدیهی است، خوب است: این همان مسیر روشن و آشکار مهربانی است.

همسایه‌ات را دوست بدار، حتی موقعی که شیپور می‌زند. «ضرب‌المثل یهودی»