بریده‌هایی از کتاب نقشه مهربانی با همه جزئیات

اگر فکر می‌کنید برای مؤثر بودن خیلی کوچک هستید، هرگز با یک پشه در رختخواب نبوده‌اید. «بتی ریس»

«زمان می‌گذرد، زندگی رو به پایان است، بازیچه‌ها را فراموش کنید و زندگی کنید!»

درک اینکه دیگران نیز مانند ما نیازهایی دارند، از تنهایی رنج می‌برند، احساس ناامنی می‌کنند، نیازمند توجه و قدرشناسی‌اند، و این یعنی آنچه برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسند.

«زمانی که نامزدم از من جدا می‌شد گفت که دیگر نمی‌تواند منفی‌نگری مرا تحمل کند. گفت که فقط خطاها را می‌بینی و متأسفانه می‌دانستم که حق با اوست. مدتی درباره این موضوع فکر کردم و راهی برای آن پیدا کردم؛ باید برای یک هفته هر چیز خوبی که می‌دیدم یا تجربه می‌کردم، یادداشت می‌کردم. چند روزی طول کشید تا به این تغییر رویه عادت کنم، اما بعد چیز عجیبی اتفاق افتاد. ناگهان چیزهای بیشتر و بیشتری کشف کردم، مثل این بود که دنیا در حال پاسخ دادن به تلاش‌های من بود - یکی از دوستان قدیمی‌ام تماسی غیرمنتظره گرفت، استاد بداخلاق فیزیک سر کلاس از من تعریف کرد، همه افراد دور و برم به من لبخند می‌زدند و مرا در مکالماتشان شرکت می‌دادند، کتابی را که فکر می‌کردم گم کرده‌ام پیدا کردم، حتی ناگهان هوا دلپذیرتر شد. این لیست به چهار صفحه رسید، می‌دانم که عجیب به نظر می‌رسد اما مطمئنم که چیزی در حال پاسخ دادن به این اشتیاق من برای یافتن خوبی‌ها بود.»

امروز از خود سؤال کنید که کجا می‌توانید خاری بچینید و یک گل سرخ بکارید.

در حرکت دایره وار افکار خود گم شویم و فراموش کنیم این اعمال ماست که همه چیز - حتی افکار ما - را به حرکت وا می دارد.

از آنجایی که با شاد کردن دیگران، شادی بیشتری نصیب خودمان می‌شود، باید بیش از توان خود به فکر خوشحال کردن دیگران باشیم. «النور روزولت»

ثروت حقیقی انسان، اعمال نیک او در این دنیاست. «محمد (ص)»

تا به حال دقت کرده‌اید وقتی به کسی حرف خوبی می‌زنید، چه اتفاقی می‌افتد -«چه پیراهن قشنگی»، «کار بزرگی کردی»، «ممنونم که به زندگی من قدم گذاشتی» - درست مثل این است که روی گیاه پژمرده‌ای آب پاشیده‌اید. مهم نیست که فرد شنونده در چه شرایطی است، بلافاصله سرحال می‌شود، چهره‌اش می‌درخشد و لبخندی روی لب‌هایش نقش می‌بندد، مثل اینکه باری به سنگینی وزن دنیا از روی دوشش برداشته شده است، حتی اگر شده برای یک لحظه.

اغلب ما تصویری از خود به این سو و آن سو می‌کشیم که دوست داریم آن گونه باشیم - کمی لاغرتر یا قوی‌تر، صبورتر و قابل اعتمادتر. اما تا زمانی که خواستن را متوقف و حرکتی را آغاز نکنیم، این که می‌خواهیم چگونه موجودی باشیم، هیچ معنایی ندارد.

هر انسانی به تنهایی، ارزش و معنایی فراتر از کل تاریخ دارد. «نیکلاس بردیو

وقتی شرایط سخت می‌شود، راحت می‌توان در را به روی همه دنیا بست؛ که گاهی هم لازم است تا به درون خویش باز گردیم و با لمس عمق اندوه خود، زخم‌هایمان را التیام دهیم.

تصمیم گرفتم آدم بهتری باشم... البته نه از همین حالا... شاید از چند روز دیگر. «سلی به چارلی بروان در کارتون بادام زمینی ها»

مهربانی به معنای اهمیت دادن به دیگران است،

در حین بزرگ شدن، چیزهای زیادی به ما تعلیم می‌دهند، اما مهم‌ترین درس‌ها اغلب فراموش می‌شوند - از جمله اینکه چگونه روح خود را زنده نگه داریم.

یک حرف محبت آمیز بهتر از یک کیک بزرگ است. «ضرب‌المثل روسی»

گاهی بهترین کاری که ممکن است برای خود و دیگران انجام دهید یک چرت کوتاه است اما اگر گاه و بی گاه احساس کردید خسته‌اید و حوصله معاشرت ندارید، سعی کنید به نحوی با دیگران ارتباط بگیرید و دقت کنید که این کار چه احساسی به شما می‌دهد.

مراقب باشیم تا مبادا بر میزان نفرت این جهان که خود از حد فزون است، بیافزاییم. در عوض عشق‌ورزی و شفقت را پیشه خود کنیم - حتی در برابر کسانی که به ما زخم زده‌اند.

مهربانی، زبانی جهان شمول است. مهربانی راهی برای ابراز درک این نکته است که همه، همسفران هم در این جهان هستیم. مهربانی همهٔ دیوارها را در هم می‌شکند و از همهٔ مرزها عبور می‌کند. مهربانی نیازی به کلمات ندارد. مهربانی برای همه قابل درک است و قابل تمرین توسط هر کسی. به این طریق است که براستی همهٔ ما را به یکدیگر پیوند می‌دهد.

تمرین مهربانی در درجه نخست، به خاطر خودمان است. این کار روحمان را انعطاف‌پذیر می‌کند و قلبمان را وسعت می‌بخشد،