بریده‌هایی از کتاب کرگدن

برانژه: (به ژان) من به جای نوشیدن، تصمیم دارم فکرم رو پرورش بدم. از همین حالا احساس می‌کنم حالم بهتره. از همین حالا ذهنم روشن‌تر شده. ژان: ملاحظه می‌کنید.

برانژه: من این رو رسماً به خودم قول می‌دم، من به قولی که به خودم بدم وفا می‌کنم.

برانژه: (به ژان) این رو بهتون قول می‌دم. ژان: به خودتون قول بدید، به شخص خودتون.

برانژه: حق با شماست، حق با شماست. من خودم رو با زمانه همگام می‌کنم، درست همون‌طور که شما می‌گید.

ژان: (به برانژه) مثلاً به جای اینکه بنوشید حالتون بد باشه، بهتر نیست آدم تروتازه و سردماغی باشید، حتی توُ اداره؟ تازه می‌تونید اوقات فراغتتون رو به‌طور عاقلانه‌ای بگذرونید. برانژه: (به ژان) منظورتون؟... ژان: (به برانژه) از موزه‌ها دیدن کنید، مجلات ادبی بخونید، برید سخنرانی گوش بدید. این شما رو از واهمه و دلواپسی درمی‌آره، به اندیشه‌تون شکل می‌ده. ظرف چهار هفته مردی فرهیخته می‌شید.

منطق‌دان: (به آقای پیر) برای چیز یاد گرفتن همیشه وقت هست. ژان: (به برانژه) همیشه وقت هست. برانژه: (به ژان) دیگه خیلی دیره. آقای پیر: (به منطق‌دان) برای من، دیگه کمی دیره. ژان: (به برانژه) هیچ‌وقت خیلی دیر نیست. منطق‌دان: (به آقای پیر) هیچ‌وقت خیلی دیر نیست.

ژان: (به برانژه) زندگی مبارزه‌ست، نبرد نکردن بزدلیه!

آقای پیر: (به منطق‌دان) منطق خیلی زیباست. منطق‌دان: (به آقای پیر) به شرط اینکه آدم ازش سوءاستفاده نکنه.

برانژه: من خودم از خودم می‌پرسم که آیا هستم یا نه! ژان: (به برانژه) شما نیستید، عزیز من، برای اینکه نمی‌اندیشید! بیندیشید، آن‌وقت خواهید بود.

برانژه: من خودم از خودم می‌پرسم که آیا هستم یا نه! ژان: (به برانژه) شما نیستید، عزیز من، برای اینکه نمی‌اندیشید! بیندیشید، آن‌وقت خواهید بود.