بریده‌هایی از کتاب ایلان ماسک

روزی نه چندان دور، ما می‌توانیم اطلاعات مغزمان را به کامپیوتر انتقال دهیم و درحالی‌که استراحت می‌کنیم، منتظر بمانیم تا الگوریتم‌ها کارشان را به‌درستی انجام دهند.

ماسک یک گروه مستندساز اختصاصی استخدام کرده بود تا هرکجا که می‌رود با او باشند. این حرکت خودستایانه کسانی را که در اسپیس‌اکس شبانه‌روز زحمت می‌کشیدند، آزرده خاطر می‌کرد.

اما لحظاتی هم پیش می‌آمد که ماسک زیاده‌روی می‌کرد. هربار که ماسک در کنفرانس‌های مطبوعاتی به‌طور ضمنی اعلام می‌کرد طراحی موشک فالکُن کار خودش بوده، مهندسان شرکت ناراحت می‌شدند.

«بشر از تنهٔ درخت اختراعات بالا رفته و با ساخت ابزاری مانند چرخ، الکتریسیته، هواپیما، تلفن و ترانزیستور بزرگ‌ترین شاخه‌ها را پشت سر گذاشته است. اکنون ما در بالاترین نقطهٔ درخت، به یکی از شاخه‌های انتهایی آویزان شده‌ایم و تنها درحال بازسازی اختراعات قبلی هستیم.»

در زمانی که هزینهٔ فرستادن یک محمولهٔ ۲۵۰ کیلوگرمی به فضا معادل ۳۰ میلیون دلار بود، ماسک قول داد تا محموله‌های ۶۳۵ کیلوگرمی را تنها با ۶ میلیون دلار هزینه به فضا ارسال کند.

این گروه فوق‌العاده از کارمندان پی‌پال به نام مافیای پی‌پال شناخته می‌شوند که در حال حاضر کم‌وبیش طبقهٔ قدرتمند حاکم بر سیلیکون‌ولی هستند و البته ماسک مشهورترین و موفق‌ترین آن‌هاست

یک سال بعد هنگامی‌که ماسک درحال رفتن سر قرار ملاقاتی با یک سرمایه‌گذار بود، به دوستش که در کنارش نشسته بود گفت: «محکم بشین و نگاه کن.» سپس پدال گاز را تا آخر فشار داد، لاین عوض کرد و ماشین شروع کرد به چرخیدن دور خود و چند ثانیهٔ بعد به کنار جاده برخورد کرد و دوباره به چرخش ادامه داد. شیشه‌ها شکستند، چرخ‌ها درآمدند و بدنهٔ ماشین به‌کلی آسیب دید. پس از اینکه ماشین متوقف شد ماسک رو به دوستش گفت: «قسمت طنز ماجرا اینه که ماشین بیمه نداره!» سپس هر دوی آن‌ها کنار جاده ایستادند تا یک تاکسی بگیرند و به قرار برسند.