بریده‌هایی از کتاب ایلان ماسک

سرنوشت بشر در کائنات یک تعهد فردی است و هر کس باید بخشی از خود را فدای آن کند

«شما بر نقطه‌ای از سطح زمین ایستاده‌اید. یک کیلومتر به جنوب می‌روید، یک کیلومتر به غرب و پس از آن یک کیلومتر به شمال، اما به همان‌جایی می‌رسید که از اول شروع کرده‌اید. شما در کجای زمین ایستاده‌اید؟»

کارمندانش را تحت‌فشار قرار می‌داد تا ایده‌هایش را تا جایی‌که ممکن است سریع‌تر عملی سازند. آنکن‌برانت به‌خاطر دارد: «ما ۲۰ ساعت در روز کار می‌کردیم و ماسک ۲۴ ساعت!»

یک‌بار ایلان به یکی از آن‌ها گفت: «ذهن من مانند سامورایی‌ها است، ترجیح می‌دهم خودکشی کنم تا شکست بخورم.»

همسر سابق او جاستین می‌گوید: او هر آنچه را بخواهد انجام می‌دهد و لحظه‌ای برای رسیدن به آن تردید نمی‌کند. این‌جا دنیای ماسک است و بقیهٔ مردم دنیا در آن زندگی می‌کنند.

ماسک اهدافی دست‌نیافتنی را تعیین می‌کند تا کارمندانش تحت فشار قرارگیرند و به‌سختی کار کنند.

«گمان می‌کنم تعداد زیادی از افراد باهوش وجود دارند که دنبال مسائل اینترنتی مالی و قوانین آن هستند، به‌همین خاطر است که عرصهٔ فناوری خالی شده و نوآوری به‌اندازه‌ای که لازم است، وجود ندارد.»

احترام به تصمیمات دیگران است به‌خصوص کسانی که علی‌رغم گرفتن پاسخ منفی، باز هم دست از تلاش خود برنمی‌دارند. پیش از من تعداد زیادی از خبرنگاران برای نوشتن زندگی‌نامهٔ ماسک با او تماس گرفته بودند. اما در بین آن‌ها من تنها کله‌شقی بودم که حتی با شنیدن پاسخ منفی به کار خودم ادامه دادم و به‌نظر می‌رسید این دلیلِ موافقت نهایی او با انجام این کار بود.

ماسک هرگز به آیندهٔ هوش مصنوعی خوش‌بین نیست و گمان می‌کند ممکن است به‌طور اتفاقی رشتهٔ کار از دست انسان رها شود و تصادفاً ماشین‌های شیطانی ساخته شوند.

تمام تلاش ما این است که در صنعت هوافضا تأثیر فوق‌العاده‌ای بگذاریم اما اگر قوانین دست‌وپاگیر اجازهٔ چنین کاری را نمی‌دهد پس باید با قوانین مبارزه کنیم. در این راه مشکلاتی هست مثلاً در مورد کسانی که قانون وضع می‌کنند؛ اگر قانونی را تغییر دهند و آن تغییر مشکلی ایجاد کند شغل‌شان را ازدست‌می‌دهند. اما اگر تغییر آن قانون منتهی به شرایط بهتری شود، پاداشی دریافت نمی‌کنند و این منصفانه نیست. از یک طرف تنبیه وجود دارد و از طرف دیگر هیچ! در چنین شرایطی مشخص است که تغییر قوانین تلاش بسیار زیادی می‌خواهد چراکه قانون‌گذار تمایلی به ایجاد تغییر نخواهد داشت.»

بعدها جاستین در یک مقاله برای ماری کلر اوضاع خود را این‌گونه شرح داد: «ایلان مدام نقاط ضعفم را به من گوشزد می‌کرد. من به او می‌گفتم که کارمندت نیستم بلکه همسرت هستم و جواب ماسک این بود که اگر کارمندم بودی حتماً اخراجت می‌کردم.»

«در دوران دانشگاه به تمام این مسائل فکر کرده بودم. این‌ها داستان‌های ساختگیِ بعد از رسیدن به موفقیت نیستند. نمی‌خواهم فردی تازه‌به‌دوران‌رسیده به‌نظر بیایم یا یک‌فرصت‌طلب و یا شخصیتی مد روز که به‌زودی به فراموشی سپرده می‌شود. همچنین من یک سرمایه‌گذار نیستم، من دوست دارم تا فناوری‌های نوینی را بسازم که برای آینده کاربردی باشند.»

یکی از ویژگی‌های بارز ماسک، احترام به تصمیمات دیگران است به‌خصوص کسانی که علی‌رغم گرفتن پاسخ منفی، باز هم دست از تلاش خود برنمی‌دارند

به‌دلیل حضور اوست که اکنون آمریکایی‌ها در مدرن‌ترین بزرگ‌راه‌های جهان رانندگی می‌کنند و دارای سیستم حمل‌ونقلی هستند که با هزاران ایستگاه شارژ انرژی خورشیدی مجهز شده است.

همسر سابق او جاستین می‌گوید: او هر آنچه را بخواهد انجام می‌دهد و لحظه‌ای برای رسیدن به آن تردید نمی‌کند. این‌جا دنیای ماسک است و بقیهٔ مردم دنیا در آن زندگی می‌کنند.

او کسی بود که مسئولیت مشکلات را بر عهده می‌گرفت و برای حل آن‌ها هر کاری که از دستش برمی‌آمد، انجام می‌داد.

ما با این نگرش بزرگ شدیم که توانایی انجام هرکاری را داریم.

اگر آن زمان به وب‌سایت شرکت اسپیس‌اکس مراجعه می‌کردید این جمله توجه‌تان را جلب می‌کرد «توسعهٔ صنایع داخلی با افزایش دشواری‌ها و نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر همراه است و مسیر دیگری منجر به پیشرفت‌های لازم برای دست‌یابی به فضا نمی‌شود.»

یک‌بار دیگر هم سر کلاس علوم توجه همه را به مزایای انرژی خورشیدی جلب و استفاده از سوخت‌های فسیلی را سرزنش کرد. در کشوری که معادن زغال‌سنگ، بار اقتصادی کشور را به‌دوش می‌کشید، این نوعی توهین به مقدسات به‌شمار می‌رفت.

به‌دلیل حضور اوست که اکنون آمریکایی‌ها در مدرن‌ترین بزرگ‌راه‌های جهان رانندگی می‌کنند و دارای سیستم حمل‌ونقلی هستند که با هزاران ایستگاه شارژ انرژی خورشیدی مجهز شده است. در آینده‌ای نه‌چندان‌دور اسپیس‌اکس هر روز موشکی را به آسمان می‌فرستد که ابزار، کالاها و همچنین انسان‌ها را به زیستگاه‌های فضایی برساند و مقدمه‌ای باشد برای حضور در مریخ.