بریده‌هایی از کتاب زندگی بی حد و مرز

والتر کرایسلر صاحب کمپانی بزرگ اتومبیل کرایسلر گفته است: «دلیل این که بسیاری از آدم‌ها در زندگی به هیچ چیز نمی‌رسند، آن است که هنگامی که فرصت‌ها بر در زندگی‌شان می‌کوبد، آن‌ها به جای آن که در را به روی فرصت‌های زندگی‌شان باز کنند، در حیاط خلوت خانه‌شان به دنبال شبدر چهاربرگ می‌گردند.

امید، ایمان، عشق و شفقت نسبت به خلق، ستون‌های معنویت‌اند.

هرگز گمان نکن که باید راه زندگی را تنها بپیمایی. کمک خواستن از دیگران، نشانهٔ ضعف آدمی نیست، بلکه نشانهٔ قدرت اوست.

من به یقین می‌دانم که خدا اشتباه نمی‌کند. خدا معجزه می‌کند. من یکی از آن معجزه‌ها هستم، تو معجزه‌ای دیگر.

احساس کامیابی و خوشبختی، نتیجهٔ داشته‌ها نیست، بلکه نتیجهٔ شیوهٔ بودنِ ماست. اگر به لذاتِ زودگذر زندگی تکیه کنی، فقط به طور گذرا ارضا می‌شوی.

هر کسی برای هدفی خاص به این دنیا آمده است، و هر کس باید برای آنچه هست ارزش قایل باشد.

برای رفتن به پلهٔ بالاتر، باید پای خود را از روی پله‌ای که هستی برداری و از آن بگذری. رها کن. بگذر. همواره تازه‌ها را تجربه کن. عادت، مرگ است.

هیچ چیز برای همیشه همانی نمی‌ماند که هست.

اگر تو شورِ انجام کاری را داری، بی‌تردید، از پس آن برخواهی آمد. این نکته را هرگز فراموش نکن.

اگر اکنون احساس درماندگی می‌کنی، مهم نیست. احساس درماندگی تو به معنای آن است که تو می‌دانی می‌توانی بهتر از آنی باشی که هستی. تو لیاقتِ بیش از این‌ها را داری. اغلب، دشواری‌های زندگی‌اند که به ما نشان می‌دهند که قرار است ما در زندگی چه و که باشیم.

اگر می‌شد لطف خدا را محدود کرد، آنگاه می‌شد گفت که زندگی تو هم حد و مرزی دارد.

هنگامی که تسلیم می‌شوی و از رؤیاهای خود دست می‌کشی، خود را از لطف خدا محروم می‌کنی

آنچه مهم است، نحوهٔ سفر کردن توست. مهم آن است که راه زندگی را چگونه می‌پیمایی.

راه زندگی همواره هموار نیست، اما هنگامی که ما بر چالش‌ها چیره می‌شویم، قوی‌تر از پیش می‌شویم.

اگر خود را بی‌ارزش و بی‌مقدار تلقی کنی، دیواری به دور خود می‌کشی و مانع رسیدن لطف خدا به خویشتن می‌شوی!

باید بدانی که احساس یأس و درماندگی، احساساتی طبیعی هستند که در طی روندِ دگرگونی حاصل می‌شوند. به خود فرصتی بده تا در شرایط تازه جا بیفتی.

راه زندگی همواره هموار نیست، اما هنگامی که ما بر چالش‌ها چیره می‌شویم، قوی‌تر از پیش می‌شویم.

برای آن که بی‌حد و مرز زندگی کنم، به این خصلت‌ها نیاز داشتم: حسِ قدرتمند هدف امیدی قوی و خدشه‌ناپذیر ایمان به خدا و امکاناتِ بی‌نهایتی که او در اختیارمان گذاشته است عشق و پذیرش خویشتن نگرش و همت عالی ارادهٔ ایجاد دگرگونی قلبی سرشار از اعتماد اشتیاق استفاده از فرصت‌ها توانِ خطر کردن و خندیدن به زندگی رسالتی برای این‌که ابتدا به دیگران کمک کنی

به دلیل دشواری‌های زندگی بوده است که بشریت تا بدین حد پیشرفت کرده است.

صعود هر چه سخت‌تر باشد، تماشای چشم‌انداز از آن بالا دلپذیرتر خواهد بود.