بریده‌هایی از کتاب خاطره‌درمانی

طبیعت در چرخه دوره‌ای خود مثل چهار فصل، به کرات از این قانون بهره می‌برد. زمستان می‌رود تا بهار بیاید، پیر می‌رود تا کودک بیاید، شب می‌رود تا روز بیاید، گرما می‌رود تا سرما بیاید و حتی در بُعد فیزیکی و جسمی، در طول شبانه‌روز چندین بار مجبورید از قانون تخلیه و پاکسازی روده‌ها استفاده کنید. حال سؤال من از شما این است: شما زباله‌ها و سموم احساسی ذهن خود را به چه طریق تخلیه و پاکسازی می‌کنید؟

افسردگی به این صورت است که فرد به مدت شش ماه خود را محدود و ایزوله سازد و از برقرار کردن روابط اجتماعی مؤثر پرهیز کند و رفتارهای شدید اجتنابی داشته باشد

وقتی شما از تحقیر و توهین فرد دیگری لذت می‌برید، شما درگیر خشم هستید. زمانی که طعنه و نیش و زخم‌زبان می‌زنید، شما درگیر خشم هستید. خشم بیمارگون خود را با نوشتن به بند بکشید.

واژه‌ها بیشترین زخم را بر روان ناخودآگاه شما زده‌اند. از واژه‌هایی که هر روز مادر و یا پدرتان برای تحقیر شما استفاده می‌کردند و تمام انگیزه بودن و شدن و تلاش شما را کور می‌کردند، پرده‌برداری کنید. فکر نکنید که این کار بیهوده و عبث است. شاید شما خشونت‌های بدنی را فراموش کرده باشید، اما زخم‌زبان‌ها، روان شما را زیرورو کرده و عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس شما را بسیار ضعیف کرده است و اکنون شما مجبورید در بزرگسالی هزینه‌های روانی اشتباهات آنها را بپردازید. پس تا آنجا که می‌توانید، خشونت احساسی خود را با هر نوع واژه‌ای به تصویر بکشید.

بایستی خاطره‌نویسی را که شکلی از روش مؤثر تخلیه هیجانی و برون‌ریزی عاطفی‌ست، بسیار جدی بگیرید. همان‌طور که شما هر روز چندین بار خود را نظافت و تخلیه می‌کنید که این شکلی از چرخه طبیعت است، بایستی حداقل هر روز، یک‌بار تخلیه ذهنی بشوید.

اگر فرد به این فرم نوشتن تجربیات و خاطراتش انضباط بدهد و خلاقیت را چاشنی آن بکند، چه بسا نوشتن خاطراتش به مرور به یک اثر هنری تبدیل بشود که در طول تاریخ از این موارد بسیار می‌توان مثال زد. کافیست حس‌های درونی‌ات را با ادبیات و هنر، انس بدهی. به یکباره حس‌ات به شعری بی‌نظیر تبدیل می‌شود، تجربیاتت به رمان پرفروش و مانا مبدل می‌شود.

کودک، اگر در زندگی‌اش دخالت بیش از حد نشود، به مرور دست به اکتشاف خود و دیگران و محیط می‌زند.

اما احساس افسردگی، احساسی است که در طول شبانه‌روز و هفته می‌تواند بیاید و برود.

سعی کنید با هر چیزی که در اطراف شماست، از نوشتن حرف بزنید، به آن شخصیت انسانی بدهید، تا دست تخیل شما باز باشد و شما می‌توانید اشیاء را به نوعی جاندارپنداری کنید.

(تمرین ) از خشونت احساسی خود بنویسید. از خشونت‌های بدنی خود بنویسید. از خشونت‌هایی بنویسید که در مدرسه تجربه کرده‌اید. از خشونت‌هایی بنویسید که در حوزه باورهای فرهنگی به شما آموزش داده شده. از خشونت‌های جنسی خود بنویسید که در سن یا زمانی خاص تجربه کرده‌اید. * * * شما شاهد چه خشونت‌هایی بوده‌اید و خودتان کدام یک را به طور عمیق تجربه کرده‌اید که اکنون که سال‌هاست از آن گذشته، زخم عمیق آن درد را به یاد و خاطره شما می‌آورد؟ به راحتی از اینها نگذرید. آنها را با شرح جزئیات بنویسید و در صورت لزوم با یک روان‌درمانگر بازگو کنید. خشم‌های امروز شما ریشه در تجربه خشونت‌های گوناگون دوران کودکی شما دارد.

نوشتن خاطرات دیروز و امروز در درمان کوتاه‌مدت خود، زهر و تلخی احساس خشم، نفرت و گناه و تنهایی و مواردی از این قبیل را می‌گیرد و در بلندمدت منجر به افزایش خودشناسی و ابراز و اظهار هیجانات‌تان می‌شود.

یکی از سبک‌های خاطره‌نویسی که شما می‌توانید از آن بهره بگیرید، نوشتن نامه برای افرادی است که فوت شده‌اند و مثلا شما فرصت خداحافظی با آنها را نداشته‌اید و یا حرف‌هایی بوده که باید می‌زدید که نزده‌اید و یا خشم‌های فروخورده‌ای دارید که بایستی آن را ابراز کنید.

به نوشتن‌های خود، بها بدهید، هیچوقت احساس‌های خود را به مسخره نگیرید، فقط بنویسید.

خاطرات تو، گاهی به زخم‌ها اشاره دارد و گاهی هم‌آغوش با عشق است. حالتی‌ست که تو را به موزه‌های شخصی‌ات می‌برد.

یک خاطره را ده‌ها بار برای این و آن تکرار می‌کند. ذهن مسأله‌اش با آن خاطره حل نشده، مثل زخمی است که درمان نشده و مرهمی روی آن گذاشته نشده است. در صورتی که ذهن باید به شیوه‌های خلاقانه درمان شود. خاطره‌نویسی را هر فردی باید جدی بگیرد. حداقل برای سلامتی و بهداشت ذهن خودش. وقتی می‌نویسی احساس آرامش می‌کنی، احساس می‌کنی گویی استفراغ ذهنی کرده‌ای، بالا می‌آوری، فحش می‌دهی، هذیان می‌گویی، خشمت را برون‌ریزی می‌کنی و بعد قلمت خود به خود می‌ایستد، آرام می‌گیری، احساس لذت به سراغت می‌آید، به خود می‌گویی، آه، آرام شدم. داشت ذهنم را می‌خورد. و این داستان ادامه دارد.

ذهن زمانی که حجمش از خاطرات روان‌شناختی تلخ و ناخوشایند پر شود، به نوعی دچار بیماری وراجی ذهن می‌شود، و به‌طور اتوماتیک، واژه‌ها و حرف‌ها و خاطرات گذشته را نشخوار می‌کند؛ یک خاطره را ده‌ها بار برای این و آن تکرار می‌کند. ذهن مسأله‌اش با آن خاطره حل نشده، مثل زخمی است که درمان نشده و مرهمی روی آن گذاشته نشده است

بی‌نظمی و شلختگی آیا جزو حالات شماست، عادات شماست و یا جزو ویژگی‌های شخصیتی شماست؟ چرا از این روش تبعیت می‌کنید؟ چه کسی را مقصر این همه شلختگی ذهنی خود می‌دانید؟ آیا راهکارهایی برای از بین بردن این عادت منفی روانی در نظر گرفته‌اید؟ نوشتن و گفتن و یا همان خودافشایی در این حوزه، درک شما را از خودتان عمیق می‌کند و شما را به‌طور ناخودآگاه به سمت حل مسأله بی‌نظمی ذهنی‌تان می‌کشاند. پس درنگ نکنید و خود را نیشتر بزنید.

کودک سر به راه شما، همیشه نقش بازنده را در روابط اجتماعی بازی می‌کند

وقتی شما از بازیگوشی‌های خود می‌گویید، احساس قدرت و اعتمادبه‌نفس می‌کنید و شاید اکنون نسبت به آن حال و هوا، غبطه بخورید.

شگفت‌زدگی و ذوق‌زدگی در سنین بالا، نشانه سلامت کودک درون فرد است