بریده‌هایی از کتاب بیشعوری

«هر کسی در شرایط خاصی ممکنه وقیح باشه، اما همین‌که اون شرایط از بین رفت آدم معمولی به خودش می‌یاد و از وقاحتش پشیمون می‌شه، اما آدم بی‌شعور می‌گرده تا دوباره اون شرایط رو فراهم کنه. »

باهوش‌بودن و تحصیل‌کردن هیچ ربطی به بی‌شعور نبودن ندارد ـ همان‌طوری که خیلی از این نوابغ دقیقا می‌دانند چه بلایی بر سر مردم می‌آورند، مثل هیتلر. نکته‌ی شوکه‌کننده در این‌باره چنین است که متوجه می‌شویم بی‌شعوری مشکلی ذهنی نیست و به این دلیل با هیچ دارو و دوایی قابل درمان نیست.

آدم بی‌شعور فقط یک چیز لازم دارد؛ جسارت دست‌کشیدن از بی‌شعوری.

بی‌شعور تمام‌عیار به‌ندرت با بمب و سلاح‌ برای کشتن مخالفانش به سراغ‌شان می‌رود. تخصص این بی‌شعورها بیش‌تر در ترور شخصیت آدم‌هاست، هرچند توانایی آن را نیز دارند که در زمینه‌های دیگر هم استثمارگر باشند.

آدم بی‌شعور فقط یک چیز لازم دارد؛ جسارت دست‌کشیدن از بی‌شعوری.

«اگه بی‌شعورها عاشق ‌می‌شن، فقط به یه دلیله: نمی‌خوان تو هیچ‌چیزی کم بیارن، از جمله عشق. »

بی‌شعورها برای خودشان قواعد نانوشته‌یی دارند که بر طبق همان هم رفتار می‌کنند. برخی از مهم‌ترین‌های‌شان عبارت‌اند از: - برای دیگران مشکل به وجود می‌آورند. - نیازی به ریشه‌یابی مشکلات ندارند؛ چون همیشه یکی را پیدا می‌کنند که تقصیرها را بیاندازند گردنش. - کوتاه نمی‌آیند. همه‌ی خطاها را پشت نقابی از وقاحت و رذالت مخفی می‌کنند؛ چراکه هر چه جرمت بزرگ‌تر باشد باید پررویی‌ت هم بیش‌تر باشد. - همه‌ی قوانین در نظر آن‌ها برای این به وجود آمدند که نقض شوند، اما این حق فقط انحصارا برای آن‌هاست. اگر کس دیگر‌ی این کار را انجام بدهد وای به حال و روزش. - اگر از قانونی خسته شوند مطابق نیازشان یکی دیگر می‌سازند، اما به محض آن‌که به خواسته‌شان رسیدند همان را هم خیلی راحت زیر پا می‌گذارند. - تردیدی به خودشان راه نمی‌دهند که هر چه که اراده کنند بلافاصله باید آماده شود.

او شما را به خاطر این‌که به اندازه‌ی کافی وقت‌تان را به او اختصاص نمی‌دهید سرزنش می‌کند و بعد هم از شما می‌خواهد که از جلوی چشمش گم شوید

م: «من بی‌شعورم! »

«مشکل تو اینه که بی‌شعوری! » من از این جواب بی‌ادبانه یکه خوردم و با عصبانیت گفتم: «من نیومدم این‌جا که توهین بشنوم. مثه این‌که تو نمی‌تونی مشکل من رو حل کنی. »