بریده‌هایی از کتاب نیلوفر و مرداب

رنج نوعی گِل‌و‌لای است که برای خلق لذت و شادی به آن نیاز داریم

هیچ قلمرویی نیست که در آن تنها شادی باشد و بس، بی‌هیچ رنجی

توصیهٔ من این است که برگهٔ کاغذی بردارید و تمام شرایط در دسترس برای شاد‌بودن در این لحظه را یادداشت کنید.

بخش کوچکی از فرایند خلق شادی مانند درست‌کردن نوعی سوپ است. می‌توانیم با ترکیب چند کار ساده، ذهنی باز، و کمی تدبیر‌لحظه‌ای شاد برای خود و اطرافیانمان خلق کنیم. می‌توانیم کمی از این سوپ خوشمزه را به دیگران تعارف کنیم! این همان هنر شاد بودن است؛ چشیدن و لذت‌بردن از شادی‌های کوچک زندگی هر روزمان.

«برای آنکه شاد باشم لازم نیست به آینده فرار کنم و شادی را در آنجا جست‌وجو کنم.»

توانایی بهره‌مندی از شادی مستلزم این نیست که رنج‌هایمان را به صفر‌برسانیم. در‌واقع، مهارت شاد بودن مهارت درست رنج‌کشیدن نیز هست.

مهارت شاد بودن مهارت درست رنج‌کشیدن نیز هست.

خشم، ترس، اضطراب، هوس‌های زیان‌بار، طمع و جهل مصیبت‌های بزرگ عصر ما هستند.

اگر بتوانیم رنج‌هایمان را شناسایی کنیم و در آغوش بگیریم و عمیقاً به ریشه‌های آن بنگریم، آنگاه می‌توانیم عاداتی را که مایهٔ رنج‌ها هستند، ترک کنیم و، در همان زمان، راهی به‌سوی شادی بیابیم.

آیا می‌توان در چنین زمانهٔ بدی، خوب زیست؟

توانایی بهره‌مندی از شادی مستلزم این نیست که رنج‌هایمان را به صفر‌برسانیم. در‌واقع، مهارت شاد بودن مهارت درست رنج‌کشیدن نیز هست.

توانایی بهره‌مندی از شادی مستلزم این نیست که رنج‌هایمان را به صفر‌برسانیم. در‌واقع، مهارت شاد بودن مهارت درست رنج‌کشیدن نیز هست.

هیچ زمانی پیمودن هیچ راهی آسان نبوده است

وقتی با تمرین‌های ذهن‌آگاهی زندگی کنید و بتوانید تمام توجه خود را به آن علت‌هایی که سرچشمهٔ رفتار دیگران است معطوف دارید، به‌وضوح درمی‌یابید که آن شخص نیز درون خود رنج‌های فراوان دارد و ازطرفی هم نمی‌داند آنها را چگونه مدیریت کند. به همین دلیل، هم بسیار رنج می‌کشد و هم سبب رنج دیگران می‌شود. آنچه او نیاز دارد «کمک» است، نه تنبیه.

باشد که سرزنده، استوار، و رها زندگی کنم.

با عمیق نگریستن درمی‌یابیم که این موارد ـ‌یعنی خشم، و هوس، و عقاید نادرست‌ـــــ ‌چگونه اتفاق می‌افتند و در کجا ریشه دارند و چند وقت است که به آنها دچار شده‌ایم.

این حقیقت است که یک هیجان تنها یک هیجان است، و شما بسیار بزرگ‌تر از آن هستید. هستی شما شامل بدن، احساسات، ادراک، ساختارهای ذهنی، و آگاهی است. قلمرو هستی شما بسیار وسیع است. هیجان چیزی است که بروز می‌کند و مدتی آن را تجربه می‌کنیم و سرانجام از بین می‌رود. اگر در مدت‌زمان تجربهٔ هیجان این بصیرت را داشته باشیم، ما را نجات می‌دهد. قرار نیست تنها به‌خاطر‌یک هیجان بمیرید.

هنگامی‌که کسی شما را تحسین یا نقد می‌کند، می‌توانید از ششمین مانترا بهره بگیرید: «عزیزم، تا حدودی حق با شماست.» به این معنی که انتقاد یا تشویق شما تنها تا حدودی درست است، زیرا هم نقاط ضعف و هم نقاط قوت در من وجود دارد. اگر من را تحسین می‌کنید، نباید خودم را گم کنم یا آن نکات منفی خودم را نادیده بگیرم.

با آگاهانه نفس‌کشیدن، آگاهانه راه‌رفتن، و آگاهانه نشستن می‌توانید توجه و تمرکز کامل ذهن را به بدنتان معطوف کنید و به‌طور کامل در وضعیت زندگی اینجایی و اکنونی مستقر شوید و حضور واقعی خودتان را در کنار دیگری تحقق ببخشید.

نخست با ایجاد پناهگاهی امن برای خودتان آغاز کنید، حتی اگر محدودهٔ این پناهگاه امن به اندازهٔ گوشهٔ یک اتاق یا میز است.