بریده‌هایی از کتاب تو

ازبین‌بردن این بخش اجتماعیِ تشنهٔ توجه و اهمیتِ تو کار سختی خواهد بود. به همراه نیاز داری بک، به‌خصوص اگر بخواهی چنین لباس‌هایی بپوشی.

پیچ مثل من است، نیمه‌یهودی و نیمه‌کاتولیک. من بی‌دین بزرگ شدم و او با همهٔ دین‌ها بزرگ شده است. او برای هرچیزی جشن می‌گیرد و من برای هیچ‌چیز جشن نمی‌گیرم

باید آن‌قدر آدم‌ها را نادیده بگیری که سر عقل بیایند، به‌خصوص بچه‌پول‌دارهای لوس را.

خیلی جالب است که می‌شود پول را در مردم دید. دستانش به‌نرمیِ پوستِ نوزادند، انگار قرن‌ها قبل‌از اینکه به دنیا بیاید نرم شده‌اند و موهای ضخیمش هرگز در شب‌های بادی، روزهایی که باید برای بیل‌زدنِ برف‌ها یا شن‌ها یا خاکسترها دولا می‌شد، نازک نشده‌اند.

تماس چشمی چیزیه که ما رو متمدن نگه می‌داره.

من برای زندگی زندگی می‌کنم

لین از درون مرده است، مانند یک جنازه. او به‌طور منظم و با حالتی عاری از احساس در اینستاگرام پست می‌گذارد، انگار دارد دنبال مدرکی برای دفاع می‌گردد، انگار تمام زندگی‌اش صرف اثباتِ این شده که کاروزندگی دارد.

تو می‌خواهی جاهایی بروی که نمی‌توانی.

نمی‌دانی چطور با تنهاییِ خودت زندگی کنی. و اگر دنیا را نادیده بگیری، تنها خواهی شد.

معتاد غذاهای ماکروویوی هستی.

مثل برچسب هشداردهنده روی پاکت سیگاری.

بیشترِ مردمِ این جهان از چیزی که هستند احساسِ گناه می‌کنند.

فقط یه چیز هست که از قفس کوچیکی که پرنده نمی‌تونه توی اون پرواز کنه بی‌رحمانه‌تره، و اون قفس بزرگیه که باعث می‌شه پرنده فکر کنه می‌تونه پرواز کنه.

! ما هیچ‌وقت این‌قدر پیر نیستیم که احساس نکنیم ۲۲ ساله‌ایم). خب، لعنت به تو تیلور سوئیفت، چون تابه‌حال درطول بزرگ‌سالی‌ام تا این حد حس دوری از ۲۲ سالگی بهم دست نداده بود

هیچ‌چیز دیگری جز تیلور سوئیفت پخش نمی‌شود. بک، او مثل نسخه‌ای معروف از تو است (بیش‌از حد قرار می‌گذارد، شدیداً عاشق می‌شود، خیلی سریع رابطه برقرار می‌کند، خیلی جدی درمی‌رود) و من همچنان موج‌ها را عوض می‌کنم،

دوست داشتم به او بگویم هم در کتاب‌فروشی و هم در کافی‌شاپ درواقع «مؤدبانه» است که کتاب‌خوان‌ها و افرادی را که دنبال چیزی می‌گردند تنها گذاشت. وقتی به افراد فشار می‌آورید و پیشنهاد کمکِ بیش‌از حد می‌دهید، احساس می‌کنند آن‌ها را به‌سمت درِ خروج هل می‌دهید.

«ببخشید، من حس می‌کنم گستاخیه که این رو بگم، اما تو دانشگاه نرفتی و تقریباً از نصف افراد کارگاهِ من کتاب‌های بهتری خونده‌ای. عقلانی نیست.»

لطفاً درمورد دانشگاه حرف نزن، چون من کم می‌آورم.

چون اگر زنی داشتم، آن‌قدر از بودن با من خوشحال می‌شد که صبرش سر نمی‌آمد.

وضعیت احساسیِ تو مثل اقتصاد فصلیِ دیوانه‌کننده‌ای است که هر روزِ خدا در آن روز کارگر است.