بریده‌هایی از کتاب دیوان شهریار

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

خنده بیگانگان دیدم نگفتم درد دل آشنایا با تو گویم گریه دارد حال من

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

از عشق من به هر سو در شهر گفتگویی است من عاشق تو هستم این گفتگو ندارد

یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او

کنجی است ما را فارغ از شور و شر دنیا

کجاست مرگ که ما را ز زندگی برهاند

جوانی شمع ره کردم که جویم زندگانی را نجستم زندگانی را و گم کردم جوانی را

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست من که یک امروز مهمان توام فردا چرا

صفائی بود دیشب با خیالت خلوت ما را ولی من باز پنهانی ترا هم آرزو کردم