بریده‌هایی از کتاب یک شب فاصله

فاجعه هیچ‌وقت تنها نمی‌آید.

هر کاری در جهان، تنها با امید ممکن می‌شود.

هیچ‌وقت نگو که دیگر زیبایی در جهان وجود ندارد. همیشه چیزی پیدا می‌شود که تو را شگفت زده کند...

تنها کسانی زِمام آزادی و زندگی‌شان را به دست دارند که هرروز با قدرت بر آن‌ها چیره می‌شوند.

از پس دشمنان بر می‌آیم، خداوند مرا از شر دوستان در امان بدارد.

فرصت‌ها میان مشکلات نهفته‌اند.

در خوش‌اقبالی شادی، و در طوفان تردید مکن.

یک فکر، حتی یک احتمال، می‌تواند ما را بشکند و دگرگون کند.

فکر خطرناک وجود ندارد؛ خود فکر کردن است که خطرناک است.

شگفت‌انگیزترین چیز دربارهٔ جوانی این است که آدم می‌تواند به هر شرایطی عادت کند؛ این‌که زندگی هر چه به سر آدم بیاورد، هر قدر هم که عجیب باشد، به زودی برای آدم عادی می‌شود، تا حدی که دیگر دیوانگی هم به نظر طبیعی می‌رسد؛ طوری که انگار درستش این بوده که همه‌چیز برعکس آنی باشد که هست.

چشم‌ها نگاه می‌کنند، اما این ذهن است که می‌بیند.

وقتی در بند هستی جایت امن‌تر است، تا وقتی که آزادی.

هرچه بیشتر از کسی بدش می‌آمد، رفتار مؤدبانه‌تری داشت.

تو خود حجاب خودی، حافظ از میان برخیز

اگر نتوانم اندیشه‌ام را به زبان آورم، پس ‘من بودن’ من هم جُرم است.

چیزی به نام آزادیِ نسبی وجود ندارد؛ یا کاملاً آزادی، یا اصلاً آزاد نیستی.

آموختم که شجاعت به معنی نداشتن ترس نیست، بلکه به معنای چیره شدن بر آن است.

من کتاب‌هایی می‌خواستم که سانسور نشده باشند. می‌خواستم جاهایی را ببینم که الان فقط عکس توی مجله‌های قاچاقی بودند که دست‌به‌دست به من رسیده بودند.

کور آن نیست که نمی‌تواند ببیند، بلکه آن است که نمی‌خواهد ببیند.

کار درست را بکن، نه کاری را که خوشایند دیگران است.