بریده‌هایی از کتاب صبحانه در تیفانی

شاید تا مغز استخوون فاسد شده باشم، ولی حاضر نیستم علیه یه دوست شهادت بدم. هرگز.

«فرد هم سربازه، اما شک دارم مجسمه‌ش رو بسازن. شاید هم بسازن. می‌گن سربازها هرچه خنگ‌تر باشن شجاع‌ترن. فرد که یک کله‌پوک درست و حسابیه.»

شاید مثل بیشتر ما، وقتی گذارمان به کشوری بیگانه می‌افتد، از ارزیابی موقعیت اطرافیانش ناتوان بود و نمی‌توانست مثل زمانی که در موطنش بود، تصویر هر فرد را در قاب مناسب با آن قرار دهد.

اگه به کسی اعتمادبه‌نفس بدی، اونو تا ابد مدیون خودت کرده‌ای.

درستکار به معنی واقعی کلمه. هرکی می‌خوای باش، فقط نامرد، متظاهر، کلاه‌بردار و بدکاره نباش! ترجیح می‌دم سرطان بگیرم، ولی دلم ناپاک نباشه. این به معنی دینداری نیست. فقط نتیجهٔ تجربه است. ممکنه از سرطان بمیری، ولی اگه از اونایی که گفتم باشی، حتماً می‌میری.

«هیچ‌وقت به یه حیوون وحشی دل نبندین آقای بل. این همون اشتباهیه که دکتر کرد. دوروبرش رو پر از حیوونات وحشی کرده بود... یه شاهین با بال زخمی... یه بار یه گربهٔ وحشی بزرگ آورد خونه که پاش شکسته بود. نباید به حیوون وحشی دل بست. هرچی بیشتر بهش علاقه‌مند بشی قوی‌تر می‌شه و وقتی به اندازهٔ کافی قوی شد، از دستت فرار می‌کنه. برمی‌گرده تو جنگل. می‌ره بالای درخت. بعد می‌ره رو یه درخت بلندتر. بالاخره هم سر از آسمون درمیاره. آخرش همینه آقای بل. اگه به یه حیوون وحشی دل ببندی، آخرش باید توی آسمون دنبالش بگردی.»

نگاهش را در اطراف اتاق به گردش درآورد و درحالی‌که چشمانش را تنگ کرده بود، گفت: «چطور می‌توانید این اتاق را تحمل کنید؟ جای وحشتناکی است!» من اتاقم را دوست داشتم، بنابراین با لحنی رنجیده پاسخ دادم: «آدم به همه‌چیز عادت می‌کند.» ـ من این‌طور نیستم. هیچ‌وقت به هیچ‌چیز عادت نمی‌کنم. کسی که به همه‌چیز عادت کند با مرده فرقی ندارد.

باور کن بهتره چشم به آسمون بدوزی تا این‌که تو آسمونا زندگی کنی.

همیشه همین‌طوره. تا وقتی چیزی را از دست نداده‌ای نمی‌فهمی که مال تو بوده.

گفت: «هرکسی ممکنه خودش رو برتر از دیگران به‌حساب بیاره، اما معمولاً رسمه که قبل از اون برای اثبات برتری‌ات دلیلی بیاری.»