بریده‌هایی از کتاب عشق و دوستی همه را جذب کنید!

برای فردی که از عزت نفس پایینی برخوردار است، بخشایش بسیار دشوار به نظر می‌رسد. اگر کسی در حق وی مرتکب اشتباهی شود، او موضع دفاعی به خود می‌گیرد و می‌ترسد که بخششی از خود نشان دهد.

خشم فرآیند دفاعی ما است که در مواقعی که احساس ضعف می‌کنیم فعال می‌شود. اما در نهایت، این پندار غلط، هیچ گونه رضایت واقعی یا آرامش روانی ماندگاری را برایمان ایجاد نمی‌کند.

این تصور که با خشم می‌توان بر اوضاع مسلط شد، توهمی‌بیش نیست

ما زمانی برای خودمان ارزش قائل می‌شویم که به درست بودن کاری که انجام می‌دهیم ایمان داشته باشیم

هیچ کس از شخصی که دیگران را مسخره می‌کند و مدام در جستجوی این است که اطرافیان، کارهای او را تایید کنند، خوشش نمی‌آید. او با چنین اعمالی نه تنها خود را نزد دیگران کوچک و خوار می‌کند، بلکه این اعمال درنهایت منجر به این می‌شوند که وی احساس نامساعدتری نسبت به خودش داشته باشد

خشم، احساس قدرت را در ما ایجاد می‌کند. خشم، این خیال باطل را در ما ایجاد می‌کند که از تسلط، آزادی و استقلال برخورداریم. اما حقیقت این است که خشم موجب می‌شود کنترل اوضاع از دستمان خارج شود.

مردم خشمگین، از عزت نفس پایینی برخوردارند. آن‌ها همیشه مشاجره می‌کنند، لجبازند و بخشنده نیستند.

ترس، ریشهٔ تمام احساسات منفی از قبیل حسرت، شهوت، حسادت و به ویژه خشم است. اما ترس، خود از پایین بودن عزت نفس نشأت می‌گیرد. به همین دلیل است که مردم خشمگین، از عزت نفس پایینی برخوردارند

علت این که فردی عصبانی می‌شود این است که به نوعی می‌ترسد. و این ترس از آنجا نشأت می‌گیرد که وی تسلط خود را بر روی برخی از جنبه‌های زندگی خویش – از قبیل وضعیت زندگی، شناختی که نسبت به دنیای خود دارد، یا تصویری که از خود در ذهن ساخته – از دست داده است. خشم، واکنش نسنجیده‌ای نسبت به این ترس است و در پی خود، اختلاف، دشمنی و قهر و جدایی را به وجود می‌آورد؛ زیرا ما خشم خود را متوجه منبعی می‌نماییم که احساس می‌کنیم می‌خواهد قدرت را از ما بگیرد و کنترل اوضاع را از دستمان خارج کند.

هر قدر ما از عزت نفس بیشتری برخوردار باشیم، از اهانت و بی‌احترامی‌دیگران نسبت به خود، کم‌تر آزرده می‌شویم.

فردی که از عزت نفس پایینی برخوردار است، به شدت حساس است – زیرا نظری که نسبت به خود دارد متغیّر خواهد بود و بسته به این است که تا چه حد می‌تواند دیگران را تحت تاثیر قرار دهد.

غرور و عزت نفس با هم رابطهٔ معکوس دارند؛ وقتی یکی افزایش یابد دیگری کاهش می‌یابد

هر چه عزت نفس فردی بیشتر باشد تحت هر گونه شرایط منفی و ناگواری کم‌تر عصبانی می‌شود.

اگر تمام هم و غم شما این باشد که تصویری از خود در ذهن دیگران ایجاد کنید، که شما را خوب جلوه دهد، به دیگران وابسته می‌شوید زیرا آن‌ها باید خودپسندی شما را ارضاء کنند. و این با آزادی مغایرت دارد!

اگر تمام هم و غم شما این باشد که تصویری از خود در ذهن دیگران ایجاد کنید، که شما را خوب جلوه دهد، به دیگران وابسته می‌شوید زیرا آن‌ها باید خودپسندی شما را ارضاء کنند. و این با آزادی مغایرت دارد!

فقدان آزادی است که آتش همهٔ اختلافات را شعله‌ور می‌سازد – و از طرفی با توجه به همین امر می‌توان آتش همهٔ اختلافات را به راحتی فرو نشاند.

باید بتوانید آزادانه خواستهٔ خود را عملی کنید، نه این که مجبور به انجام کاری شوید که درست است. به همین دلیل، هر موقعیتی که آزادی ما را سلب می‌کند در واقع به عزت نفس ما لطمه وارد می‌کند،

. عزت نفس را فقط به واسطهٔ احترام گذاشتن به خود می‌توان حاصل نمود. می‌پرسید چرا این طور است؟ در یک کلام می‌توان گفت، اگر شما برای خودتان احترام قائل نباشید، نمی‌توانید به خودتان عشق بورزید!

هر شخص برای این که خوشحال باشد، روابط خوبی برقرار کند و از نظر روانی در وضعیت متعادلی به سر برد، باید احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد.

گفتن این که ناراحت و رنجیده شده‌ایم کافی نیست. برای این که به‌طور دقیق بفهمیم موضوع از چه قرار است باید به این پرسش، پاسخ بدهیم: «چرا؟»